Roman Grudzień-Rusiecki - Psycholog

25/09/2025

W nowym odcinku „Między emocją a oddechem” poznasz Magdalenę – kobietę, która z pozoru miała wszystko, a w środku czuła burzę, której nikt nie dostrzegał. Każdy jej dzień był kierowany niewidzialnym głosem lęku: „Czy to się spodoba? Czy nie zostanę oceniona? Czy mogę być sobą?”

Posłuchaj teraz: https://audio.com/roman-grudzien-rusiecki/audio/magdalena

Jeśli w tej historii odnajdujesz coś swojego – pamiętaj, nie jesteś w tym sam. Szukanie wsparcia i słuchanie siebie to oznaka siły, nie słabości. Ta opowieść jest fikcją inspirowaną rzeczywistością, podcast nie zastępuje psychoterapii ani porady medycznej.

Download and stream Kiedy Maska Pęka. Historia Magdaleny o strachu, odwadze i odkrywaniu prawdziwego ja. by Roman Grudzień-Rusiecki for free on audio.com. High-quality audio available for both streaming and download. Listen now.

23/09/2025

Najtrudniej spotkać się z samym sobą – z tym, co nosimy w środku, a czego tak bardzo nie chcemy dotknąć. Dlatego robimy wszystko, by tego uniknąć. Wypełniamy dzień po brzegi obowiązkami, uciekamy w seriale, pracę, zakupy, media społecznościowe czy relacje, które mają zagłuszyć ciszę. Bo cisza bywa niewygodna – w ciszy słychać własne myśli, a w nich czają się lęk, wstyd, poczucie winy albo samotność. Ale to właśnie tam, w tym, przed czym uciekamy, czeka coś ważnego. Prawdziwe spotkanie ze sobą nie jest łatwe – wymaga odwagi, cierpliwości i gotowości, by zobaczyć nie tylko to, co w nas piękne, ale też to, co trudne i kruche. Jednak dopiero wtedy, gdy odważymy się spojrzeć sobie w oczy, bez masek i pozornych ról, zaczynamy rozumieć, kim naprawdę jesteśmy. Unikanie siebie daje chwilową ulgę. Spotkanie ze sobą daje wolność. Bo dopiero akceptując własne cienie, możemy dostrzec światło, które zawsze w nas było.

22/09/2025

Każda emocja jest jak gość – nie zawsze zaproszony, nie zawsze mile widziany, ale zawsze przynoszący wiadomość. Pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie, często wprowadza chaos i wywraca nasz spokój do góry nogami. Złość pali, smutek przygniata, lęk paraliżuje, a wstyd sprawia, że chcemy zniknąć. Naturalnie próbujemy wtedy zamknąć drzwi, udawać, że nikt nie puka, że w środku jest pusto. A jednak każda emocja ma swój sens. Złość mówi o przekroczonych granicach. Smutek przypomina o tym, co było dla nas ważne. Lęk pokazuje miejsca, w których potrzebujemy wsparcia. Wstyd opowiada o naszej tęsknocie za akceptacją. Nawet jeśli nie chcemy ich słuchać, emocje są posłańcami – pokazują, czego naprawdę potrzebujemy i co w nas domaga się troski. Nie chodzi o to, by trzymać je w sobie na zawsze. Emocje są jak wędrowcy – przychodzą, by coś nam pokazać, a potem odchodzą, jeśli im na to pozwolimy. Naszym zadaniem jest uchylić drzwi, przyjąć wiadomość, którą niosą, i nauczyć się z niej korzystać. Bo paradoks polega na tym, że gdy odrzucamy emocje, one wracają z większą siłą. A gdy je zauważamy i uznajemy, zaczynają mięknąć, tracą moc nad nami i stają się drogowskazem zamiast ciężarem.

19/09/2025

Największym paradoksem terapii jest to, że uczymy się akceptować siebie, by móc się zmieniać. Na pierwszy rzut oka brzmi to jak sprzeczność. Uczestnik procesu terapeutycznego przychodząc do gabinetu myśli: „Skoro szukam pomocy, to znaczy, że coś jest ze mną nie tak. Jeśli chcę się zmienić, muszę odrzucić to, kim jestem teraz”. To przekonanie bywa silne i bolesne, bo kryje w sobie lęk przed tym, że dopóki nie stanę się „lepszą wersją siebie”, nie zasługuję na szacunek, miłość ani spokój. A jednak psychoterapia pokazuje inną prawdę: zmiana nie zaczyna się od odrzucenia siebie, ale od spotkania się ze sobą. Kiedy zaczynam patrzeć na siebie bez masek i uników, dostrzegając zarówno swoje cienie, jak i światła, otwieram drzwi do odkrywania pełni siebie. To właśnie w chwili, gdy przestaję walczyć z lękiem, wstydem czy niepewnością, a zamiast tego przyjmuję je jako część mojego doświadczenia, coś we mnie zaczyna mięknąć. Pojawia się przestrzeń, w której mogę wybierać inaczej – już nie z miejsca obrony, ale z miejsca wolności. Nie chodzi o to, żeby zrezygnować z rozwoju i utknąć w „takim już jestem”. Chodzi o uznanie, że nie jestem zepsutym projektem do naprawy, lecz żywym człowiekiem, który ma prawo wzrastać. Akceptacja nie zatrzymuje zmiany – ona ją umożliwia. Bo dopiero wtedy, gdy potrafię spojrzeć na siebie z czułością i odwagą, mogę naprawdę zobaczyć, co potrzebuje troski, a co mogę puścić, by zrobić miejsce na nowe. To, co przez lata spychałem w cień, zaczynam obejmować spojrzeniem. To, czego się wstydziłem, mogę spróbować zrozumieć. A zrozumienie – bez ucieczki i bez wyroku – otwiera drzwi do innego życia. Takiego, które nie jest już ucieczką przed sobą, ale drogą ku sobie. Bo największa zmiana nie polega na tym, by stać się kimś innym. Polega na tym, by stać się sobą – takim, którego wcześniej nie miałem odwagi zobaczyć.

18/09/2025

W nowym odcinku „Między emocją a oddechem” poznasz Annę – kobietę, która przez lata żyła jak widz w swoim własnym filmie. Choć miała wszystko, co wydaje się gwarancją szczęścia, w środku panowała pustka i strach przed porzuceniem.

To historia o murach, które budujemy, by chronić się przed bólem, i o odwadze, by je uchylić.

Posłuchaj teraz: https://audio.com/roman-grudzien-rusiecki/audio/anna

Jeśli w tej historii odnajdujesz coś swojego – pamiętaj, nie jesteś w tym sam. Szukanie wsparcia to oznaka siły, nie słabości. Ta opowieść jest fikcją inspirowaną rzeczywistością, podcast nie zastępuje psychoterapii ani porady medycznej.

Download and stream Mur, który chronił. Opowieść o strachu, odwadze i budowaniu więzi opartej na zaufaniu. by Roman Grudzień-Rusiecki for free on audio.com. High-quality audio available for both streaming and download. Listen now.

17/09/2025

Każde pytanie, które pacjent kieruje do terapeuty, skrywa w sobie coś więcej niż prośbę o odpowiedź. Nie dotyczy wyłącznie życia, emocji czy doświadczeń pacjenta. Jest również pytaniem, które terapeuta stawia sobie samemu – o swoje przekonania, reakcje, o zdolność bycia naprawdę obecnym w relacji, o własną wrażliwość i gotowość do autentycznego spotkania. Psychoterapia nigdy nie jest drogą jednostronną. To wspólny proces – przestrzeń, w której pacjent i terapeuta uczą się siebie nawzajem, odkrywając lęki i możliwości, ograniczenia i zasoby. Gdy pacjent pyta, terapeuta nie tylko słucha. On zatrzymuje się, reflektuje, konfrontuje swoje rozumienie świata i sprawdza, jak naprawdę jest obecny w tej relacji. To właśnie ta współobecność i wzajemna otwartość sprawiają, że psychoterapia nie jest narzędziem „naprawiania”, lecz przestrzenią spotkania, refleksji i wzrastania. Procesem, w którym obie strony mogą nadawać nowe znaczenia, uczyć się siebie i rozwijać w kierunku autentyczności. Psychoterapia to proces bycia razem w odkrywaniu. To nie sztywna struktura, nie lista kroków, nie prosta odpowiedź, nie tylko narzędzie czy metoda. To podróż w głąb człowieka i jego doświadczeń, w której największą wartością staje się obecność, wrażliwość i odwaga – by spojrzeć na siebie i na drugiego człowieka z uwagą, empatią i szacunkiem.

Wrażliwość jest odwagą. Obecność jest mocą. A pytania prowadzą nas do siebie.

15/09/2025

Psychologia nie jest mechaniką człowieka. Nie chodzi w niej o to, by „naprawić” coś zepsutego, jakbyśmy mieli do czynienia z maszyną. Ty nie jesteś maszyną. Nie jesteś czymś, co trzeba wymienić czy poprawić. Psychologia daje coś innego – szansę, by spojrzeć głębiej. By dotknąć tych miejsc w sobie, które zwykle chowasz, bo są kruche, delikatne, podatne na zranienie. I właśnie tam, w tej kruchości, często kryje się Twoja największa siła. Odwaga nie oznacza, że nic Cię nie rusza. Odwaga oznacza, że potrafisz przyjąć swoją wrażliwość, zaakceptować ją i nauczyć się z nią być. Wrażliwość nie jest słabością – jest fundamentem mocy. Twoja kruchość – nawet ta, którą ukrywasz przed światem – może być najczystszą, najbardziej prawdziwą formą Twojej siły. Psychologia nie daje prostych recept. Ale daje coś cenniejszego: zrozumienie siebie, spotkanie z własnym wnętrzem i odkrycie, że w Twojej delikatności tkwi ogromna moc.

12/09/2025

Zaskoczenie – krótka, ale potężna emocja. Przychodzi nagle. Bez ostrzeżenia. Nie daje czasu na przygotowanie. Wytrąca z rutyny, zatrzymuje czas, wyrywa spod kontroli. Na moment świat przestaje być przewidywalny. Zaskoczenie może być piękne: „Nie spodziewałem się, że ktoś tak o mnie pomyśli.” „Dostałem wsparcie, kiedy go wcale nie oczekiwałem.” „Udało się — mimo że straciłem nadzieję.” Ale może też być bolesne: „Nie wierzę, że to się stało.” „Zdradził mnie ktoś, komu ufałem bezgranicznie.” „Myślałem, że jestem bezpieczny.” Choć nie trwa długo, w jednej krótkiej chwili potrafi zawiesić cały system. Zmusza do zatrzymania się. Odrywa od tego, co znane. Pozwala spojrzeć na coś świeżym okiem. Albo… boleśnie przypomina, jak kruche są nasze założenia. W terapii zaskoczenie często bywa punktem zwrotnym. Czasem to jedno zdanie, które otwiera oczy. Czasem wspomnienie, które nagle wraca i układa puzzle, które przez lata nie pasowały. To nie zawsze przyjemne. Czasem budzi lęk, burzy poczucie bezpieczeństwa, a nawet tożsamości. Ale właśnie od tego często zaczyna się zmiana. Nie z planu. Nie z teorii. Tylko z zaskoczenia, które mówi: „Zobacz — nie wszystko musi być tak, jak zawsze.” Zaskoczenie otwiera drzwi, które chwilę temu nawet nie istniały w naszej głowie. A potem zostawia jedno pytanie: Co z tym zrobisz?

11/09/2025

Wam, którzy dzielicie się ze mną swoją historią,

z całego serca dziękuję za nominacje, za zaufanie, obecność i szczerość, które przynosicie na nasze spotkania. To właśnie dzięki Waszej odwadze i gotowości do odkrywania siebie moja praca nabiera głębokiego sensu i daje mi siłę, by rozwijać się dalej – zarówno w gabinecie, jak i na ścieżce naukowej.

Każda historia, którą mi powierzacie, ma dla mnie ogromne znaczenie. To one uczą mnie pokory, uważności i pokazują, jak wielką moc ma autentyczny kontakt. Doświadczam tego, że terapia nie jest jedynie procesem zmiany pacjenta – to także proces zmiany terapeuty, który ma zaszczyt Wam towarzyszyć.

Na co dzień pracuję w gabinecie, wspierając osoby mierzące się z emocjami, kryzysami i trudnościami w relacjach. To dla mnie przestrzeń, w której można bezpiecznie się zatrzymać, spojrzeć w głąb siebie i odnaleźć nowe możliwości.

Równolegle rozwijam się naukowo – przygotowuję rozprawę doktorską w Szkole Doktorskiej z psychologii, badając, jak osobowość i empatia wpływają na nasze postawy wobec innych ludzi. Ważne jest dla mnie, by łączyć codzienną praktykę z naukowym poszukiwaniem odpowiedzi.

Tworzę także podcast „Między emocją a oddechem”, w którym dzielę się refleksjami i opowieściami o emocjach. To moja forma psychoedukacji i sposób, by docierać również do tych, którzy nie są jeszcze gotowi na terapię, ale poszukują języka, by lepiej rozumieć siebie.

Moim celem zawsze było jedno – by każdy, kto trafia do mojego gabinetu, poczuł się zrozumiany, ważny i przyjęty z należytą uwagą. Wierzę, że właśnie tam zaczyna się proces zdrowienia i zmiany.

Dziękuję, że jesteście. Dziękuję, że pozwalacie mi towarzyszyć sobie w tej drodze.

Z wdzięcznością,
Roman Grudzień-Rusiecki

11/09/2025

W nowym odcinku MIĘDZY EMOCJĄ A ODDECHEM poznasz Piotra – jego zmagania z wewnętrzną samotnością, walkę z własnym sercem i odwagę, by w końcu powiedzieć: „potrzebuję wsparcia”. To historia o ciężarze, który Piotr nosił zbyt długo – przekonaniu, że zawsze musi być silny, że słabość to porażka. To opowieść o murach, które sam zbudował, i o chwili, gdy odważył się je uchylić, by wpuścić trochę światła i drugiego człowieka.

Posłuchaj teraz: https://audio.com/roman-grudzien-rusiecki/audio/piotr

Jeśli w tej historii odnajdujesz coś swojego, pamiętaj: nie jesteś w tym sam. Sięgnięcie po pomoc to znak siły, a nie słabości. Ta opowieść jest fikcją inspirowaną rzeczywistością, a podcast nie zastępuje psychoterapii ani porady medycznej.

Download and stream (Nie)czysty dywan by Roman Grudzień-Rusiecki for free on audio.com. High-quality audio available for both streaming and download. Listen now.

10/09/2025

W dniu 10 września każdego roku obchodzony jest Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom. Został on ustanowiony w 2003 r. przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (International Association for Su***de Prevention - IASP). W Polsce wydarzenie to organizowane jest od 2018 r., a jego głównym inicjatorem jest Polskie Towarzystwo Suicydologiczne.

Celem obchodzenia wspomnianego wydarzenia jest przede wszystkim zwrócenie uwagi na szczególny charakter konieczności wsparcia osób, które w kryzysach psychicznych mogą doświadczać myśli o samobójczym charakterze. To także działanie dążące do zwiększenia społecznej świadomości w obszarze tematu samobójstwa, jako intencjonalnego działania będącego najczęstszą przyczyną przedwczesnej śmierci. W tym roku w ramach Światowego Dnia Zapobiegania Samobójstwom organizowana jest VIII edycja kampanii społecznej „Życie Warte Jest Rozmowy”. Jednym z jej elementów będzie Konferencja pod hasłem: „Przywrócić życiu sens!”, nad którą patronat objął m. in. Rzecznik Praw Obywatelskich.

W dniu 10 września każdego roku obchodzony jest Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom. Został on ustanowiony w 2003 r. przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (International Association for Su***de Prevention - IASP). W Polsce wydarzenie to organizowane jest od 2018r, a...

09/09/2025

Śmiech śmiechem, ale co on tak naprawdę ukrywa? Poczucie humoru to piękny dar – potrafi rozładować napięcie, przynieść lekkość i sprawić, że nawet trudne chwile stają się trochę bardziej znośne. W psychologii mówi się, że humor bywa mechanizmem obronnym – sposobem, w jaki nasza psychika radzi sobie z bólem, lękiem czy wstydem. Czasem żart działa jak plaster: łagodzi, koi, daje dystans. Ale bywa też jak zbroja – chroni tak skutecznie, że nikt nie ma szansy dotknąć tego, co w nas prawdziwe. Kiedy każde trudne uczucie „obracamy w żart”, bliskość staje się trudna. Bo jak ktoś ma nas naprawdę zobaczyć, skoro my sami chowamy się za śmiechem? To nie znaczy, że poczucie humoru jest złe. Wręcz przeciwnie – to ważne, że potrafimy się śmiać. Ale warto zauważyć, czy śmiech otwiera nas na ludzi, czy raczej zamyka i izoluje. A Ty – częściej używasz humoru, żeby się przybliżyć, czy żeby się ochronić?