Jakie są godziny otwarcia?

Poniedziałek 09:00 - 20:00 Wtorek 09:00 - 20:00 Środa 09:00 - 20:00 Czwartek 09:00 - 20:00 Piątek 09:00 - 20:00

Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii

Strona główna
Polska
Wroclaw
Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii

Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii promuje idee integracji, i rozwoju psychoterapii.

Nasze wartości:

- rozwijanie i propagowanie wiedzy
- współpraca i kreatywne działanie na rzecz stowarzyszenia
- integracja różnych podejść psychoterapeutycznych
- wymiana doświadczeń wśród profesjonalistów zajmujących się psychoterapią
- dbałość o przestrzeganie standardów zawodowych i etycznych

Cele Stowarzyszenia:

- Rozwój i propagowanie psychoterapii jako profesjonalnej metody leczenia
- Prowadzenie działalności szkoleniowej służącej upowszechnianiu standardów kształcenia psychoterapeutów zgodnych ze stosowanymi w Unii Europejskiej
- Organizowanie konferencji naukowych, seminariów i innych form naszej działalności
- Prowadzenie badań nad przebiegiem i efektywnością psychoterapii
- Współpraca ze stowarzyszeniami, jednostkami naukowymi, oświatowymi, zdrowotnymi, z władzami państwowymi i samorządowymi oraz innymi instytucjami i organizacjami, osobami prywatnymi w zakresie stosowania i rozwijania psychoterapii

26/08/2025

„Nie spiesz się. Wszystko w przyrodzie dojrzewa w swoim rytmie.” – Carl Gustav Jung

Sierpień to moment pełni – zarówno w cyklu natury, jak i w symbolice pracy terapeutycznej. To, co zostało „zasiane” w relacji, w interpretacjach i w doświadczeniu pacjenta, potrzebuje czasu, by ulec integracji.

📌 Proces terapeutyczny i rytm zmiany
Metaanalizy (np. Wampold & Imel, 2015) wskazują, że tempo i sekwencja interwencji są kluczowe dla skuteczności terapii. Zbyt szybka konfrontacja z materiałem traumatycznym lub intensywna interpretacja bez odpowiedniego przygotowania może wywołać opór lub wzmocnić mechanizmy obronne.

📌 Znaczenie „dojrzewania” w terapii
Psychoterapia nie jest liniowym procesem – to raczej cykl: zasiew – kiełkowanie – integracja. Teoria przywiązania, prace Siegel’a nad neurobiologią interpersonalną oraz badania nad konsolidacją pamięci pokazują, że zmiana wymaga wielokrotnej ekspozycji na doświadczenie korektywne w bezpiecznych warunkach relacji terapeutycznej.

🌾 W sierpniu warto zatrzymać się nad tym pytaniem: „Jak wspieram proces dojrzewania zmiany u moich pacjentów?”

24/08/2025

„Największym nawykiem człowieka jest powtarzanie.” – Arystoteles

Wrzesień to symboliczny powrót do porządku i struktury. Plan dnia, lista zadań, rutyna – dają poczucie bezpieczeństwa. Ale w pracy terapeutycznej wiemy, że schemat może być zarówno zasobem, jak i pułapką.

📌 Dlaczego sięgamy po schematy?
Badania (Young, Klosko, 2020) pokazują, że schematy – nawet te dezadaptacyjne – pełnią funkcję regulacyjną: pozwalają przewidzieć świat i obniżyć napięcie. Problem pojawia się wtedy, gdy plan staje się więzieniem, a powtarzanie zastępuje kontakt z potrzebami.

🧠 Neurobiologia nawyków
Rutyna angażuje głównie układ nagrody i struktury prążkowia. Zmiana schematów wymaga aktywizacji kory przedczołowej – i to właśnie „świadome przerwy” (np. mikrointerwencje uważnościowe) okazują się kluczowe w terapii i w budowaniu elastyczności.

💬 Jak w swojej pracy wspierasz pacjentów w rozpoznawaniu, kiedy plan jest wsparciem, a kiedy ucieczką?

19/08/2025

„Nie rzeczy same nas niepokoją, lecz nasze sądy o nich.” – Epiktet

Ta myśl sprzed dwóch tysięcy lat wciąż rezonuje z najważniejszymi nurtami współczesnej psychoterapii. To nie sama sytuacja wywołuje naszą reakcję, lecz znaczenie, jakie jej nadajemy.

W praktyce klinicznej oznacza to pracę nad świadomością przekonań, schematów i automatycznych interpretacji. Od terapii poznawczo-behawioralnej, przez ACT, po podejścia psychodynamiczne – zmiana perspektywy bywa kluczem do zmiany emocjonalnej.

🧠 Badania neurokognitywne potwierdzają, że proces poznawczej reinterpretacji angażuje korę przedczołową, która hamuje nadreaktywność ciała migdałowatego, obniżając poziom lęku.

💬 Jakie interwencje najczęściej stosujesz, by pomóc pacjentom „przeformułować” ich sądy o świecie?

12/08/2025

„Nie chodzi o to, by wciąż sięgać po więcej, ale by dostrzec pełnię w tym, co jest.” – Thich Nhat Hanh

Sierpień sprzyja refleksji nad tym, czym jest pełnia w naszym doświadczeniu. W świecie nastawionym na działanie łatwo mylić ją z „więcej” – więcej zadań, podróży, wrażeń. Tymczasem pełnia nie jest kwestią ilości, ale jakości obecności.

W pracy terapeutycznej mówimy o „byciu z” – z pacjentem, z jego historią, z emocjami, które się pojawiają – bez presji natychmiastowej zmiany. To samo możemy praktykować w życiu: być z tym, co jest, bez ucieczki w pośpiech czy nadmiar.

🧠 Badania nad uważnością wskazują, że praktyki zatrzymania i świadomego doświadczania chwili redukują poziom kortyzolu i wspierają regulację emocjonalną – również u osób pracujących w zawodach pomocowych.

👉 Jak wygląda Twoja praktyka „pełni” w tym miesiącu?

05/08/2025

„Granice to odległość, z której mogę kochać i ciebie, i siebie jednocześnie.” – Virginia Satir

W pracy terapeutycznej granice pełnią funkcję regulacyjną – nie ograniczają kontaktu, lecz umożliwiają jego autentyczność. Chronią integralność obu stron i stwarzają warunki do relacji, w której obecność terapeuty nie prowadzi do fuzji, a pacjent może doświadczać bezpieczeństwa bez utraty poczucia siebie.

🧠 Badania i praktyka: Współczesne podejścia – od terapii systemowej po nurty psychodynamiczne – podkreślają, że jasne i spójne granice są kluczowe dla zapobiegania reenaktmentom, redukcji ryzyka retraumatyzacji oraz minimalizacji zjawisk przeniesienia i przeciwprzeniesienia. Brak ich klarowności sprzyja chaosowi w relacji i zwiększa obciążenie emocjonalne terapeuty.

💬 Jak w Twojej praktyce kształtuje się doświadczenie pracy z granicami? Co pomaga Ci utrzymać ich przejrzystość przy jednoczesnym zachowaniu empatii i otwartości?

29/07/2025

„To, czego nie przeżyjemy w relacji, nie zostanie uzdrowione przez samą teorię.”
– Stephen Porges (parafraza)

Aby móc coś uleczyć, trzeba to przeżyć w relacji. Nie da się uzdrawiać wyłącznie teoretycznie.

22/07/2025

„Ludzie nie boją się śmierci. Boją się tego, że nigdy tak naprawdę nie żyli.”
– Elizabeth Kübler-Ross
Egzystencjalny lęk to nie strach przed końcem, lecz przed tym, że życie może się skończyć, zanim naprawdę się zacznie.

15/07/2025

Gdy psychoterapeuta się wypala

Wypalenie zawodowe w psychoterapii ma wyjątkowo cichy przebieg. Zmęczenie, które nie mija, spadek zaangażowania, trudność z regulacją emocjonalną w sesjach – często długo pozostają nienazwane.

Praca psychoterapeuty, choć oparta na empatii i relacji, może prowadzić do wtórnej traumy lub zjawiska „zmęczenia współczuciem”. To szczególnie dotyka osób pracujących z długoterminowymi historiami traumy lub chronicznego cierpienia.

Warto przypominać sobie o granicach, własnej terapii, superwizji i rytuale odpoczynku – nie jako dodatku, ale jako warunku trwałości tej pracy.

🌀 Jak rozpoznajesz momenty, gdy Twoja obecność zaczyna słabnąć?

08/07/2025

„Być może największym darem, jaki możemy dać drugiemu człowiekowi, jest nasza obecność.”
– Thich Nhat Hanh

Czasem wydaje nam się, że trzeba znaleźć właściwe słowa albo rozwiązania. A tymczasem – najbardziej potrzebna okazuje się obecność.

06/07/2025

📌 Ustawa o zawodzie psychoterapeuty – pierwsze czytanie w Sejmie już 9 lipca

Czy psychoterapeuci potrzebują ustawy? To pytanie powraca od lat, a dziś nabiera realnego wymiaru legislacyjnego. Już 9 lipca 2025 roku odbędzie się w Sejmie pierwsze czytanie projektu ustawy o zawodzie psychoterapeuty. To kluczowy moment – zarówno dla środowiska terapeutycznego, jak i dla systemu ochrony zdrowia psychicznego w Polsce.

Na łamach Psychiatrii po Dyplomie opublikowano wielogłosowy artykuł, w którym swoje stanowiska prezentują:
🔹 prof. dr hab. n. med. Piotr Gałecki
🔹 prof. dr hab. n. med. Dominika Dudek
🔹 dr n. med. Aleksandra Ciałkowska-Rysz
🔹 dr hab. n. hum. Jarosław Jagieła
🔹 dr hab. n. hum. Bohdan T. Woronowicz

W ich wypowiedziach odnajdujemy zarówno potrzebę formalizacji i standaryzacji zawodu, jak i obawy przed nadmierną medykalizacją oraz marginalizacją różnorodnych podejść terapeutycznych. Pojawia się też pytanie o granice między psychoterapią a pomocą psychologiczną oraz o to, kto powinien pełnić funkcję regulatora zawodu.

🧭 W centrum tej debaty pozostaje fundamentalne pytanie:
Jak stworzyć ramy prawne, które jednocześnie zabezpieczą pacjentów, usystematyzują ścieżki kształcenia i nie odbiorą psychoterapii jej podmiotowego, relacyjnego charakteru?

📚 Artykuł dostępny jest tutaj:
👉 Czy psychoterapeuci potrzebują ustawy?

💬 Zachęcamy do refleksji i merytorycznego udziału w publicznej dyskusji – jako środowisko mamy nie tylko prawo, ale i obowiązek współtworzenia kształtu tej regulacji.

https://podyplomie.pl/psychiatria/41884,czy-psychoterapeuci-potrzebuja-ustawy?fbclid=IwY2xjawLXF_JleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFpZVMwcWdEZ09uVGFnR0NpAR5V_9-50Mi3y-0uo2tYU9nYb8Aj8eVs6vAgI1eQDjro8O5GMvlRVXpNLEgPxA_aem_ioKSUXJOcA9P13tBFLYTUw

01/07/2025

📌 Milcząca obecność – rola ciała w procesie terapeutycznym

🔹 Ciało mówi, zanim zdążymy pomyśleć. I czasem wie więcej, niż chcielibyśmy usłyszeć.
Wiele procesów psychicznych wyraża się przez ciało – postawę, gest, rytm oddechu, napięcia, objawy somatyczne. W terapii zorientowanej na ciało (somatic experiencing, sensorimotor psychotherapy) ciało nie jest tłem – jest współrozmówcą.
Jak pisze Pat Ogden (2006), ciało może zatrzymać w sobie wspomnienia, które nie zostały zwerbalizowane, a emocje, które nie zostały przyjęte, objawiają się w chronicznym napięciu, bezsenności, migrenach. Praca z ciałem umożliwia dostęp do „pamięci bez słów” i staje się kluczem do głębszej integracji.

🔬 Badania (Payne et al., 2015) wykazują, że podejścia somatyczne znacząco zmniejszają objawy PTSD i wspomagają regulację emocjonalną.

📖 Lektury:
Trauma and the Body – Ogden, Minton, Pain
Waking the Tiger – Peter Levine
The Body Remembers – Rothschild
💬 Alice Miller: „Ciało nie kłamie.”

🔎 Pytanie do specjalistów:W jaki sposób integrujecie ciało w procesie terapeutycznym? Czy potraficie słuchać milczenia ciała tak, jak słów?

24/06/2025

📌 Terapia schematów – jak przekonania kształtują nasze życie
Nie wystarczy zmienić myśl. Trzeba zmienić sposób, w jaki ją czujemy.
Schematy to głęboko zakorzenione przekonania emocjonalne, które powstały w dzieciństwie i mają tendencję do odtwarzania się w dorosłych relacjach. Terapia schematów (Young, 1990) pozwala nazwać te wzorce – „Jestem nieważna”, „Muszę zasługiwać na miłość”, „Zawsze zostaję sama” – i rozpocząć proces ich emocjonalnej dekonstrukcji.

Terapia schematów to więcej niż poznawcze przeformułowanie – to praca nad uzdrawianiem zranionego dziecka i tworzeniem nowych ścieżek reagowania. Kluczową rolę odgrywa tu relacja terapeutyczna, która przez swoje korektywne doświadczenie (reparenting) zmienia zapis emocjonalny.
🔬 Badania meta-analityczne (Jacob & Arntz, 2013) potwierdzają wysoką skuteczność terapii schematów, szczególnie w pracy z zaburzeniami osobowości, depresją i chronicznym poczuciem pustki.

📖 Lektury:
Schema Therapy: A Practitioner’s Guide – Young, Klosko, Weishaar
The Neuroscience of Psychotherapy – Louis Cozolino
💬 Jeffrey Young: „Musimy zmienić nie tylko to, co myślimy – ale też to, jak doświadczamy siebie.”

🔎 Pytanie do specjalistów:Jakie schematy najczęściej pojawiają się w waszej pracy? Jakie strategie pomagają w ich emocjonalnej transformacji?

Adres

Ulica Sołtysowicka 65A
Wroclaw

Godziny Otwarcia

Poniedziałek	09:00 - 20:00
Wtorek	09:00 - 20:00
Środa	09:00 - 20:00
Czwartek	09:00 - 20:00
Piątek	09:00 - 20:00

Strona Internetowa

http://psrp.com.pl/

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii:

Skróty

Chcesz aby twoja praktyka była na górze listy Klinika w Wroclaw?

Udostępnij

Polskie Stowarzyszenie Rozwoju Psychoterapii

Nasze wartości: - rozwijanie i propagowanie wiedzy - współpraca i kreatywne działanie na rzecz stowarzyszenia - integracja różnych podejść psychoterapeutycznych - wymiana doświadczeń wśród profesjonalistów zajmujących się psychoterapią - dbałość o przestrzeganie standardów zawodowych i etycznych Cele Stowarzyszenia: - Rozwój i propagowanie psychoterapii jako profesjonalnej metody leczenia - Prowadzenie działalności szkoleniowej służącej upowszechnianiu standardów kształcenia psychoterapeutów zgodnych ze stosowanymi w Unii Europejskiej - Organizowanie konferencji naukowych, seminariów i innych form naszej działalności - Prowadzenie badań nad przebiegiem i efektywnością psychoterapii - Współpraca ze stowarzyszeniami, jednostkami naukowymi, oświatowymi, zdrowotnymi, z władzami państwowymi i samorządowymi oraz innymi instytucjami i organizacjami, osobami prywatnymi w zakresie stosowania i rozwijania psychoterapii