Gabinet psychoterapii - Bianka Lewandowska

10/09/2025

"Pogrążona w udręce i gniewie kobieta w pewnym momencie zaczyna zdawać sobie sprawę, że n i e została opuszczona przez mężczyznę, którego kocha. Mężczyzna ten nie istnieje w ludzkiej formie. Nigdy nie istniał. Cały czas był jedynie projekcją jej wewnętrznego obrazu. Zwierciadło pęka a ona może teraz albo umrzeć, albo zaakceptować rzeczywistość - nie opłakuje realnego mężczyzny. Opłakuje idealnego kochanka i piękną kobietę, którą była, gdy go kochała. Stając przed nagą prawdą o sobie samej, pogrąża się w żalu nad wewnętrznym dzieckiem, które opuściła w momencie, gdy pierwszy raz zaczęła zabiegać o to, by zadowolić tatusia. A ono - pełnią dziecinnej i dziecięcej wiary, nadziei i miłości - woła ze swej samotności, łkając. Pomimo bezbronności musi zaufać życiu, jeśli kobieta ma kiedykolwiek osiągnąć dojrzałość w samym rdzeniu własnego istnienia."
Marion Woodman, Ciężarna dziewica - proces psychologicznej transformacji, przekład Małgorzata Kalinowska, Instytut Studiów Kulturowych Raven, Czeladź, 2024, s. 77
Ilustracja: Emma Jung, Girl with Birds, undated

18/02/2025

„Wybucham radosnym śmiechem. Czuję głęboką miłość do wszystkich lat, kiedy to trenowałam swój racjonalny umysł tylko po to, by odkryć, że głęboko w moim sercu istnieje inna forma inteligencji, która wie więcej o życiu i akcie życia. To, że spędziłam te wszystkie lata na formalnej edukacji, szukając odpowiedzi poza sobą, jest cudownym paradoksem.”
Marion Woodman (2024), Opuszczając dom mojego ojca. Podróż ku świadomej kobiecości, Czeladź: Instytut Studiów Kulturowych Raven, s.243
Obraz: Leonora Carrington, Portrait of the Late Ms. Partridge, 1947

25/09/2024

W Światowym Dniu Psychoterapii :) :

W Światowym Dniu Psychoterapii 🌺

„Bardzo mało uwagi poświęca się istocie człowieka, czyli jego psychice. Często widziałem, jak ludzie popadali w neurotyczność, zadowalając się nieadekwatnymi lub błędnymi odpowiedziami na problemy życiowe. Szukając pozycji, małżeństwa, lepszej reputacji, sukcesu zewnętrznego lub pieniędzy - pozostają nieszczęśliwi i neurotyczni, nawet jeśli osiągnęli wszystko, czego pragnęli.
Tacy ludzie są zwykle zamknięci w zbyt wąskim horyzoncie duchowym. Ich życie nie ma wystarczającej treści, nie ma sensu. Jeśli uda im się uzyskać szerszą osobowość, ich nerwica na ogół zanika.

Wśród tak zwanych „neurotyków naszych czasów” jest wielu, którzy w innych czasach nie byliby neurotyczni. (…) Gdyby żyli w epoce i środowisku, w którym człowiek poprzez mity pozostawał w relacji ze światem przodków, a co za tym idzie z przyrodą prawdziwie doświadczaną, a nie tylko oglądaną z zewnątrz, wtedy osoby te byłyby w stanie uniknąć tej niezgody z samym sobą .

Dziś chcemy słuchać o wielkich programach politycznych i gospodarczych, czyli właśnie o tych rzeczach, które doprowadziły ludzi do ugrzęźnięcia w obecnej sytuacji. I wtedy pojawia się ktoś kto proponuje , żeby porozmawiać o snach i świecie wewnętrznym. To wszystko jest śmieszne. Co chcesz tym osiągnąć w obliczu ogromnego problemu gospodarczego, w obliczu tych wszystkich tzw. „problemów rzeczywistości”?

Cóż, ja nie rozmawiam z Narodami. Zwracam się tylko do kilku osób . Jeśli wielkie rzeczy idą źle, dzieje się tak tylko dlatego, że poszczególni, pojedynczy ludzie popełniają błędy, i ponieważ ja sam popełniam błędy. Dlatego, aby być rozsądnym, człowiek będzie musiał zacząć poznawać siebie, a ponieważ autorytet nie może mi już nic sensownego poradzić , potrzebuję wiedzy o ukrytych korzeniach mojej subiektywnej istoty. Jest to aż nazbyt jasne, że jeśli jednostka zostanie prawdziwie odnowiona w duchu, to może odnowić nawet całą społeczność , ponieważ ta składa się z sumy jednostek”.

Carl Gustav Jung

„Wspomnienia, sny, refleksje” (tłum własne)

26/05/2024

Stawanie się rodzicem, całe to uczenie się matkowania malutkiemu człowiekowi, budowanie i przebudowywanie codziennej logistyki, nizanie i prucie ciągle nowych wątków składających się na wspólne życie - jest jak usypywanie misternej mandali, którą kiedyś trzeba będzie też umieć pożegnać, zdmuchnąć, ucząc się być rodzicem dorosłego dziecka.✊🫶🏻
„Bycie ro­dzi­cem to tra­ce­nie. Cho­ciaż naj­pierw da­je­my życie. To dziw­ne wy­ra­że­nie, bo da­je­my coś, czego nie mamy. Życie bie­rze się z nas, ale prze­cież nie jest naszą wła­sno­ścią. Samo się daje. Tak to sobie wy­obra­żam, a w każ­dym razie pró­bu­ję jakoś zro­zu­mieć, po­ukła­dać. Dziec­ko po­ja­wia się w domu jako ktoś naj­bar­dziej ocze­ki­wa­ny i bli­ski, nie jest go­ściem, tylko do­mow­ni­kiem, który za­wsze miał tu swoje miej­sce, a jed­no­cze­śnie to isto­ta naj­bar­dziej obca ze wszyst­kich. Bra­łam cię na ręce i do­cie­ra­ło do mnie, że nic o tobie nie wiem (…) Ro­dza­je pła­czu, na­pi­na­nie mię­śni, to wszyst­ko były słowa, które mu­sie­li­śmy zro­zu­mieć.
Małe dziec­ko jest dziw­nym do­mow­ni­kiem, do­mow­ni­kiem na kre­dyt, na­dzie­ją na bli­skość i za­do­mo­wie­nie w przy­szło­ści. Może ta ob­cość ma­łe­go dziec­ka jest za­po­wie­dzią nad­cho­dzą­ce­go tra­ce­nia?”
Wit Szostak, „Cudze słowa”, Warszawa, Powergraph, 2020.

The audio track is from "Thank You For The Music" box set remastered by Tretow, which is in some ways batter than the CSR DVD stereo mix with a more prominen...

08/04/2024

Głęboka bliskość, ten szczególny stan, który próbujemy ująć niezgrabnym językiem definicji - jako bycie przy drugim człowieku w stanie odprężenia, w stanie pozbawionym czujności. Bardzo potrzebujemy tutaj poety, a najlepiej poetki, która opowie ją tak:

"Połóż się koło mnie.

Jak lis obok lisicy, jak ptak obok ptaka,

gdy rozlega się pohukiwanie sowy.

Niech nas ogarnie mądrość milczenia,

mądrość ciepła, mądrość pożegnania

na długo

przed chwilą odejścia.

Leżąc obok siebie patrzymy w noc.

Pokłonią się nam cztery strony świata

i wędrowcy ciemności złożą przed nami

wymarzone dary, leki i talizmany."

Julia Hartwig, Wezwanie
Obraz: Radha and Krishna Walking at Night, The Kronos Collection, New York

18/03/2024

"Coś wewnątrz Ciebie wie, czego chce, a całą resztę twojej osoby trzeba zebrać i zmobilizować, aby służyła temu czemuś najlepiej jak można. Tam, gdzie wzbraniamy się, by dorosnąć - czekając z decyzją na całkowitą jasność i pełną informację lub wypatrując kogoś, kto zjawi się i powie nam, co mamy robić - odraczamy spotkanie z wewnętrznym autorytetem. Wszystko to należy do sfery cienia, ponieważ infantylizuje nasze wezwanie do odpowiedzialności i pozwala nam unikać pójścia za wielkim wezwaniem duszy.
A każde życie oparte na unikaniu jest mizernym życiem."
James Hollis "A Life of Meaning. Relocating Your Center of Spiritual Gravity", 2023, źródło ilustracji: https://pemptousia.com/2016/02/32959/

24/01/2024

„Stajesz się. To zajmuje dużo czasu. Dlatego nie zdarza się często tym, którzy łatwo się łamią lub mają ostre krawędzie, lub takim, którzy muszą być wciąż traktowani jak j***o. Ogólnie rzecz biorąc, zanim staniesz się Prawdziwy, większość Twoich włosów wytrze się od przytulania, oczy się pogubią, zrobisz się luźny w stawach i nieźle podniszczony. Ale te rzeczy nie mają żadnego znaczenia, ponieważ kiedy jesteś Prawdziwy, nie możesz być brzydki, chyba że dla tych, którzy niczego nie rozumieją.”
Margery Williams, Aksamitny królik, czyli jak zabawki stają się prawdziwe”, fot. Maya Agrakijeva, Bulgaria, Old Lady and her Cat

16/01/2024

„Wszystko, co leży w nieświadomości, chce stać się zdarzeniem; i również osobowość pragnie rozwinąć się ze swoich nieświadomych uwarunkowań i przeżyć siebie jako całość.”
C.G. Jung: Wspomnienia, sny, myśli.
Obraz: Hilma af Klint, Grupa IX, Łabędź, nr 1

17/12/2023

Cyrkumambulacje – seria rozmów analityków jungowskich Tomka J. Jasińskiego i Małgorzaty Kalinowskiej.

27/11/2023

"Obecne czasy ukazują z zawstydzającą jasnością, w jak małym stopniu ludzie są zdolni do liczenia się z argumentami drugiej osoby, choć ta zdolność jest fundamentalnym i niezbędnym warunkiem każdej ludzkiej wspólnoty. Każdy, kto zamierza dojść do ładu ze sobą, musi zważać na ten podstawowy problem. Gdyż w tym stopniu, w jakim nie uznaje wartości drugiej osoby, odmawia on prawa do istnienia "innemu" w sobie - i vice versa. Zdolność do wewnętrznego dialogu jest probierzem zewnętrznej obiektywności.”
C.G.Jung
Obraz: Pablo Picasso, Kurtyna do baletu „Parada”