RehaKids - Rehabilitacja niemowląt i dzieci

RehaKids - Rehabilitacja niemowląt i dzieci Terapia neurorozwojowa niemowląt i dzieci | Terapia wad stóp u niemowląt i dzieci | Konsultacje i

Terapia neurorozwojowa niemowląt i dzieci | Terapia wad stóp u niemowląt i dzieci | Konsultacje i instruktaże pielęgnacyjne

07/11/2021

Permanentnie otwarte buzie naszych dzieci – kto winien?

Plaga? Wygląda na to, że tak. Niemowlęta już w pierwszych miesiącach życia, 2-3 latki, czy dzieci wieku wczesnoszkolnego. Otwarta jama ustna, niedomknięta jama ustna, pogłębione tyłożuchwie, język między dziąsłami/zębami. I „zdziwiony” wyraz twarzy. Terapeutyczna codzienność.

Kto jest winien? Dlaczego dzieci z niedomkniętą jamą ustną, pojawia się z tygodnia na tydzień coraz więcej w gabinetach?

Poszukiwanie winnych.

Najbardziej widoczne objawy to brak zwarcia ust oraz obniżona żuchwa, w konsekwencji zmieniony tor oddechowy.

O brak zwarcia warg można ‘wstępnie’ winić mięsień okrężny ust i jego niewystarczające napięcie włókien mięśniowych w spoczynku.

W przypadku żuchwy, winnych może być kilku - głównie mięśnie żwacze, mięśnie skroniowe, skrzydłowe przyśrodkowe, które nie utrzymują wystarczająco satysfakcjonującego tonusu, by utrzymać żuchwę w zwarciu.

Leniuszki? Sprawdźmy.

Czego potrzebują te mięśnie, by nie określać ich w ten sposób? Co musi się zadziać, by napięcie mięśniowe było na tyle wystarczające, by dziecko domknęło jamę ustną i utrzymało ją w tej pozycji?

Mięśnie te potrzebują prawidłowo działającego serwisu sprzątającego (odpływu odtlenionej krwi żylnej) z przestrzeni włókien mięśniowych. Potrzebują cateringu (napływu odżywczej krwi tętniczej), by ponownie doprowadzić do skurczu aktyny i miozyny.

Kogo jeszcze potrzebują? Dwóch głównych managerów.

Do zarządzania mięśniówką żuchwy potrzebny jest dobrze działający menager, czyli odpowiedzialny za skurcz tych mięśni nerw trójdzielny (gałązka żuchwowa).

Oraz drugi z menagerów, nerw twarzowy odpowiedzialny za napięcie okrężnego ust.

Kogoś jeszcze? Tak, szefa szefów … autonomicznego układu nerwowego.

Wszyscy wyżej wymienieni, by spełniać swoje obowiązki…

… potrzebują jeszcze braku korków w mieście, by serwis sprzątający i catering mogły śmigać po krętych ulicach i uliczkach całego ciała. A informacje senso i motoryczne bezbłędnie trafiały od receptora do efektora.

Co może stworzyć korek w mieście (ciele)?

Przeszkoda, która stanęła na drodze serwisowi sprzątającemu lub cateringowi. Te dwie firmy potrzebują drożnych sieci naczyń krwionośnych. Jeśli dochodzi do nadmiernego napięcia tkanek miękkich wokół – podstawy czaszki, górnego otworu klatki piersiowej, przepony - ciężko napłynąć krwi tętniczej jeśli w najdrobniejszych naczyniach kapilarnych zalega krew żylna.

Catering dotrze dopiero wtedy, gdy serwis sprzątający zrobi mu miejsce.

Co jeszcze?

Inną przyczyną korków może być nadmiernie napięta powieź głęboka szyi, która otula gardło, krtań, tchawicę, trzony kręgów szyjnych i biegnie w dół, w kierunku wnętrza klatki piersiowej.

Żuchwa szybko może się poddać z siłą pociągania tak silnych struktur. Zwłaszcza, gdy czasem do tej nierównej walki dołączy skrócone wędzidełko języka.

Korki mogą również dotyczyć menagerów jeżdżących co dzień do pracy. Korki w ich przypadku dotyczą wyjścia nerwów czaszkowych. Nerw trójdzielny i nerw twarzowy, które napotykają zator w okolicach kości skroniowej i potylicznej, choćby przez nadmiernie napięte mięśnie podpotyliczne dziecka (prężące się niemowlę, przedszkolak z wysunięta do przodu głową), nie staną się pracownikami roku.

I na koniec korek, na którego udrożnienie mamy najmniejszy wpływ: katar, alergia, nietolerancja pokarmowa, czynniki środowiskowe (ciąża, zdrowie mamy podczas ciąży) i pewnie jeszcze wiele innych czynników, o których wciąż nie wiemy, które czekają na odkrycie.

Terapia otwartej buzi?

Wpierw należałoby rozładować wszystkie korki w mieście lub ten jeden, który blokuje całe miasto. A potem w nowych warunkach „przypomnieć” mięśniom żuchwy i ust na czym polega ich robota.

Źródło inspiracji: gabinetowy tydzień pracy

Wędzidełko, niewielka struktura a tyle wokół niej kontrowersji. W świetle nowych badań, podcinać czy nie? 🧐
09/06/2021

Wędzidełko, niewielka struktura a tyle wokół niej kontrowersji. W świetle nowych badań, podcinać czy nie? 🧐

Budowa wędzidełka języka noworodków – aktualne doniesienia

Dwa lata temu, pięciu naukowców, a wśród nich Donna T. Geddes, przeprowadzili pionierskie badania sekcyjne, podczas których porównywali budowę morfologiczną wędzidełek języka osób dorosłych. Po kilku miesiącach dokonali tego samego również u noworodków.

Czy odkryli coś nowego?

Na podstawie swoich obserwacji podważyli przede wszystkim dotychczasową definicję czym jest wędzidełko języka, która funkcjonuje od wielu lat w podręcznikach anatomii.

Najczęściej spotykane definicje wędzidełka języka mówią o fałdzie błony śluzowej łączącym dno jamy ustnej z językiem lub podśluzówkowej strukturze tkanki łącznej w linii środkowej jamy ustnej.

Nowa definicja wędzidełka?

Badacze zaproponowali nowy opis wędzidełka języka na podstawie badań wędzidełek zwłok dorosłych osób. Zasugerowali, że wędzidełko języka osoby dorosłej jest utworzone przez warstwę powięzi, która przykrywa dno jamy ustnej.

A ruch języka (zwłaszcza ku górze) powoduje w pierwszej kolejności jej napięcie, a następnie uniesienie wraz z pokrywającą błoną śluzową jamy ustnej tworząc fałd w linii środkowej, rozpoznawalny jako wędzidełko języka.

Naukowcy ci, podczas sekcji zwłok noworodków, porównali także ich wędzidełka i również potwierdzili taką samą budowę morfologiczną tej struktury, jak u osób dorosłych.

Co jeszcze odkryli?

Wędzidełka noworodków różniły się między sobą m.in. przezroczystością. Bardziej przezroczyste były te, które podczas biernego podniesienia języka ukazywały pewną odległości błony śluzowej od leżącej niżej warstwy powięzi. Mniej przezroczyste były te, gdzie błona śluzowa podnosiła się w pełnym kontakcie z warstwą powięzi leżąco tuż pod nią.

Czy tylko powięź pokryta błoną śluzową? Nie.

W kontekście zabiegów frenotomii, głębokości cięcia wędzidełka języka badacze zauważyli różnice położenia mięśnia bródkowo-językowego (m. genioglossus), który zawieszony jest tuż pod warstwą powięzi dna jamy ustnej.

I wśród dorosłych, i wśród dzieci mięsień ten zawieszony był na różnej głębokości. Zanotowano, że kiedy mięsień ten był zawieszony blisko warstwy powięziowej, a powięź podczas ruchu biernego języka ku górze wciągała się w fałd, włókna mięśniowe również wciągane były do wędzidełka, tworząc szerszą „podstawę” wędzidełka.

Ta szczególna odmiana morfologii wędzidełka z wciągniętym mięśniem bródkowo-językowym wg naukowców zwiększa ryzyko nieumyślnego przecięcia włókien mięśniowych podczas frenotomii.

Pisząc o tym aspekcie badacze nawiązali do innych badań, w których donoszono o źródle włókien mięśniowych, w analizie histologicznej biopsji wędzidełka (Martinelli et al. 2014).

Zatem w świetle nowych faktów czy skrócone wędzidełko można rozciągać?

Wydaję się, że pośrednio tak. Gdyż włókna kolagenowe typu III tworzące powięź dna jamy ustnej podatne są na działanie manipulacji manualnych a przez to na odkształcenia. Na napięcie włókien mięśniowych genioglossus`a również można wpłynąć, jak na każdy inny mięsień szkieletowy.

Wnioski?

Użycie uwalniających technik mięśniowo-powięziowych, balansowanie napięć na poziomie powięzi dna jamy ustnej, czy powięzi powierzchownej szyi wydają się skutecznymi narzędziami poprawy funkcji języka.

Zatem osteopaci, fizjoterapeuci - próbujemy? 😊

Źródło: N. Mills et al. Defining the anatomy of the neonatal lingual frenulum. Clinical Anatomy, 2019. (dostęp on-line)
N. Mills et al. What is a tongue tie? Defining the anatomy of the in‐situ lingual frenulum. Clinical Anatomy, 2019. (dostęp on-line)

Bardzo cenne wiadomości. Przeczytajcie koniecznie! 👶⬇️
15/10/2020

Bardzo cenne wiadomości. Przeczytajcie koniecznie! 👶⬇️

O ssaniu słów kilka 👶
03/09/2020

O ssaniu słów kilka 👶

◾Ssanie - bez tego ani rusz!◾

Ssanie jest jednym z determinantów dojrzałości do karmienia, jako najistotniejszej funkcji życiowej u ssaków.
U zdrowych noworodków odruch ssania najsilniejszy jest w około drugiej godzinie po porodzie, a przy braku jego stymulacji może ulec pogorszeniu w 5 dniu życia. Mimo że ssanie, jako funkcja trwa dość długo, to szczyt odruchowej reakcji ssania przypada na 3-4 miesiąc, zaś jej wygaszanie na 5-6 miesiąc życia dziecka. Dlatego też okres po 6-7 miesiącu jest dobrym momentem na odstawienie u niemowlaka smoczka uspokajacza.
Akt ssania jest nierozerwalnie połączony z połykaniem i zależny od rozwoju sensorycznego i motorycznego różnych obszarów w ciele noworodka, w tym jamy ustnej. Ssanie, a przede wszystkim ssanie piersi odgrywa ogromną rolę w harmonijnym rozwoju twarzy dziecka, a także ma wpływ na rozwój mowy!
Kluczem do udanego karmienia piersią jest efektywny pobór mleka skoordynowany z oddechem dziecka przez nos. Prawidłowy wzorzec ssania polega na kompresji, czyli ucisku piersi i zasysaniu z wytworzeniem podciśnienia w buzi dziecka. To, co jeszcze pomaga dziecku podczas efektywnego karmienia to:
▪️fizjologicznie cofnięta bródka,
▪️ mobilny język niczym nieograniczony (np. wedzidełkiem),
▪️ obecność "poduszek tłuszczowych" w policzkach czyli tzw. "pućki" 🖤
▪️ prawidłowe napięcia mięśniowe w obrębie twarzy, ale nie tylko,
▪️ prawidłowo ukształtowane podniebienie.
Jeżeli noworodek nie wykaże umiejętności zasysania, a jedynie będzie wykorzystywał samą kompresję, to z trudem będzie pobierał mleko z matczynej piersi, a na pewno po jakimś czasie będzie wpływało to na poziom produkcji mleka oraz na ból brodawek u mamy.
Przy karmieniu butelką zdrowego donoszonego noworodka warto wybierać smoczki, które wymagają mechanizmu zassania i wytworzenia podciśnienia, w których po przechyleniu i naciśnięciu nie wypływa mleko. Jednak zawsze przy doborze butelki i smoczka należy brać pod uwagę możliwości i kompetencje noworodka 🖤
🗣 Dlatego zanim stwierdzimy niepowodzenie w laktacji najpierw sprawdźmy czy problem nie leży po stronie dziecka 🔜

Ważna sprawa! 👶🍼
27/06/2020

Ważna sprawa! 👶🍼

Dla tych, którzy chcieliby umuzykalnić swoje małe pociechy 🎵🎶🎵🎶
25/05/2020

Dla tych, którzy chcieliby umuzykalnić swoje małe pociechy 🎵🎶🎵🎶

Witajcie! 🙂
Zapraszamy Was do świata dziecięcej muzyki 🎶👶 prowadzonej wg teorii E.E. Gordona.

Bardzo cieszymy się, mogąc przedstawić Wam nasz nowy projekt, który powstał w odpowiedzi na aktualną sytuację epidemiczną. Przyzwyczajone prowadzić zajęcia umuzykalniające dla dzieci na żywo, chcemy pozostać z Wami w kontakcie oraz wesprzeć Was w domowym umuzykalnianiu Waszych pociech 🏡

Dlatego przygotowałyśmy cykl 4 spotkań pt.: WIOSNA. 🌞

Zajęcia prowadzone są w formie online, jako 30 minutowe filmiki pełne muzyki, rytmów i zabawy. Ich największym atutem jest fakt, że powstały w oparciu o teorię E.E.Gordona, a prowadzi je certyfikowana instruktorka zajęć gordonowskich.

Zapraszamy do kontaktu, chętnie odpowiemy na wszystkie pytania: melobobas@gmail.com

"Okresy wrażliwe, zwane też okresami krytycznymi albo sensytywnymi, to fazy rozwojowe, w których – jak potwierdzają licz...
21/01/2020

"Okresy wrażliwe, zwane też okresami krytycznymi albo sensytywnymi, to fazy rozwojowe, w których – jak potwierdzają liczne badania naukowe – dzieci wykazują szczególną zdolność do rozwinięcia konkretnej umiejętności, funkcji ciała czy umysłu" 👩🧑

Więcej szczegółów na temat okresów wrażliwych w rozwoju dziecka i przykłady jak je wspierać znajdziecie w poniższym artykule ⬇️ Miłego czytania!

https://dziecisawazne.pl/7-naukowo-potwierdzonych-propozycji-wsparcia-dziecka-we-wrazliwych-okresach-rozwoju/?fbclid=IwAR2_Yr4fcnMEnMCdRnVAQiV1zmSSzPs0ZeaDwtUDKwhrYspZ5uXu5GR7eUo

7 naukowo potwierdzonych propozycji wsparcia dziecka we wrażliwych okresach jego rozwoju - dziecisawazne.pl - opiniotwórczy magazyn dla rodziców

11/11/2019

Pozwoliłam udostępnić sobie ten post ponieważ, jest tutaj wiele Mam 👧👶
Dlaczego nie ćwiczymy "brzuszków"?
Zachęcam do lektury 😍

29/10/2019

To zdjęcie pokazuje dziecko w procesie integracji odruchów pierwotnych i rozwijania odruchów posturalnych. Wszystko dzieje się w pierwszym roku życia. Czas spędzony na brzuszku ma kluczowe znaczenie dla opracowania podstaw uczenia się, z powodu dróg nerwowych, które są tu wzmacniane. Dziecko ćwiczy równowagę, percepcję wzrokową, podparcie postawy, propriocepcję i przygotowuje się do podboju świata. Dojrzałość neuromotoryczna ma znaczenie dla uczenia się.
Jeśli jesteś Rodzicem niemowlęcia, dopilnuj, żeby jak najwięcej spędzało czasu na zabawie na podłodze.
Jeśli jesteś Rodzicem starszego przedszkolaka lub ucznia, który w pierwszym roku życia mało czasu spędzał na podłodze lub nie chał tego robić, lub nie pełzał, lub nie czworakował, lub wykazywał inne trudności w pozycji na brzuchu, sprawdź, czy Twoje dziecko prawidłowo rozwija się neuromotorycznie.

05/08/2019

Chodzenie za rączki vs chodzenie samodzielne
Proszę zwrócić uwagę, jak inaczej układają się wszystkie części ciała dziecka, kiedy jest prowadzone za rączki: barki uniesione i cofnięte, głowa odgięta do tyłu, kręgosłup wygięty w łuk, klatka piersiowa i brzuszek wypchnięte do przodu, nogi szerzej rozstawione, stopa wyżej uniesiona. I jeszcze wzrok zwrócony do góry zamiast do przodu.
Wielu rodziców myśli, że pomaga w ten sposób dziecku w nauce samodzielnego chodzenia. Prawda jednak jest dokładnie odwrotna: w ten sposób uczy się dziecko złych nawyków ruchowych i obniża jego sprawność lokomocyjną.

27/07/2019

Uwagi ogólne dotyczące rozwoju motorycznego – fragment artykułu:
Key, J. (2010). The development of posture and movement. Back Pain - A Movement Problem, 11–35.
Normalny rozwój motoryczny składa się na ogół podobnych sekwencji osiągnięć pod względem kamieni milowych motoryki, etapy nachodzą na siebie bardzo często i są niestałe. KAŻDY ETAP JEST WSPIERANY PRZEZ POPRZEDNI I PRZYCZYNIA SIĘ DO NASTĘPNEGO. Rozwój każdej osoby jest podobny. To aspekty jakościowe prowadzą do indywidualnego planu naszych reakcji posturalnych i ruchowych. Dziecko uczy się kontroli nad wczesnymi odruchami głównie w ciągu pierwszych 9 miesięcy w czasie poruszania się po podłodze, dlatego ważne jest, aby dziecko miało szansę przebywać w tej pozycji i mogło wypracować własne postępy ruchowe. Wczesne odruchy integrują się, jako część jego zachowań motorycznych, ale mogą uaktywniać się w sytuacji awaryjnej, np. zgięciowy odruch cofania przy dotknięciu gorącej blachy.
Motywacja jest silnym motorem rozwoju - dotarcie do tego, czego chcesz. Jednak taka determinacja może być szkodliwa, ponieważ niemowlę może stać się sfrustrowane, np. czas na brzuchu ma znaczenie rozwojowe, ale niemowlę może nie wytrwać, rodzice reagują, umieszczając go w pozycji siedzącej (z „gotowym” zestawem zabawek) lub stawiając zbyt wcześnie, zanim opracuje własny sposób dotarcia do celu. Może to skutkować mniej idealną integracją wzorców wsparcia i kontroli na poprzednich etapach oraz potrzebą kompensacji, które stają się niezbędne i nawykowe w życiu. Ważne jest, aby dziecko znalazło własną drogę. Wszystkie pominięte etapy rozwojowe będą widoczne w jakości kontroli ruchu i postawy. „Słaba postawa” i ślady „niezdarności” będą miały związek szczególnie z rozwojem ważnych elementów balansowania masą ciała i rotacji.
Na wyniki uczenia się motorycznego wpływa również praktyka, powtarzanie i wytrwałość w poprawianiu czynności motorycznych. Indywidualne strategie realizacji zadania będą się różnić w zależności od osoby. Na jakość efektu będą miały również wpływ takie czynniki jak: szansa, kontekst, w którym występuje działanie, stan emocjonalny, rozwój poznawczy oraz umiejętność skutecznego przystosowania się do zmieniających się warunków.
[Tłumaczenie własne INPP Polska.]
Chcesz wiedzieć więcej o rozwoju neuromotorycznym dziecka i jego wpływie na funkcjonowanie dziecka w okresie szkolnym zapisz się na Roczne szkolenie INPP dla terapeutów:
http://inpp.pl/roczne_dla_terapeutow_20192020-196.html

Dlaczego warto, aby dzieci chodziły na bosaka? 👣Przeczytajcie sami ⬇️
04/07/2019

Dlaczego warto, aby dzieci chodziły na bosaka? 👣

Przeczytajcie sami ⬇️

CHODZENIE NA BOSAKA - WZMACNIA

Leonardo DaVinci powiedział, że ludzka stopa jest arcydziełem inżynierii i prawdziwym dziełem sztuki. Nie będziemy z tym dyskutować. Zamiast tego postaramy się was przekonać, że puszczanie dzieci boso, szczególnie w pierwszych latach życia, ma niebagatelne znaczenie dla ich prawidłowego rozwoju i że nic tak nie niszczy dziecięcej stopy, jak masowo produkowane buty z marketu (co nie znaczy, że każdy but jest zły!).

Rozwój dzięcięcej stopy

Ludzka stopa w chwili urodzenia nie jest miniaturową wersją stopy dorosłej. W rzeczywistości nie zawiera w ogóle kości i składa się w znaczącej części z chrząstki. Dopiero po kilkunastu latach chrząstka ostatecznie kostnieje i osiąga kształt dorosłej stopy, składającej się z 28 kości. Zanim więc stopa postawi pierwsze kroki, musi do tego dojrzeć.

Do samej nauki chodzenia, dziecko przygotowuje się już w łonie matki. Po urodzeniu doskonali umiejętności kopania, uderzania stopami, zaczyna odpychać się od podłoża, przesuwać i obracać, następnie siadać, stać i chodzić.
Kolejność zdobywania poszczególnych umiejętności ruchowych jest w całym procesie rozwojowym niezwykle ważna, gdyż przygotowuje układ kostno-mięśniowy do chodzenia. Zanim stopy posłużą jako podpora dla ciała, muszą wyćwiczyć równowagę i kontrolę napięcia mięśniowego. Pierwsze kroki dziecko zaczyna stawiać zazwyczaj w okolicach 1 roku życia.
W wieku 3-4 lat, zaczyna zaznaczać się wklęsłość po wewnętrznej, podeszwowej stronie stopy. Ważne, by przez cały czas rozwoju małych nóżek dbać o to, by miały swobodę ruchów – rezygnujemy z ubierania niemowlętom wąskich rajstop, skarpetek i nieprzystosowanych do ich potrzeb bucików.

Chodzenie boso jest ważne, ponieważ nie krępuje stawów, stopa może swobodnie się poruszać w różnych kierunkach. Jeśli stopa jest wolna, swobodnieszy jest również ruch wyżej, w stawie kolanowym lub biodrowym. Korzysta na tym także miednica. Stopa bosa najbardziej równomiernie rozprzestrzenia się na podłodze. Palce nie są skrępowane, żadna krawędź stopy nie jest uciskana – wyjaśniaKamila Wołoszyn-Moroz, zawodowo zajmująca się wspomaganiem ruchowym, poznawczym i emocjonalnym niemowląt oraz małych dzieci.

Chodzenie boso:Wzmacnia odporność

– dzięki zmianie temperatury powierzchni, po której biega dziecko, hartujemy mały organizm. Naczynia krwionośne przystosowują się do zmian temperatury i lepiej reagują na nagłe zmiany pogody, szczególnie jesienią i zimą. Taki bosy trening to również większa pewność, że nawet gdy dziecku zmarzną nogi, nie nabawi się kataru czy poważniejszej infekcji.

Daje poczucie stabilności

– malec uczy się amortyzować obciążenia i wstrząsy, jakim podlega podczas chodzenia i biegania. Chroni kręgosłup, głowę, stawy i kości.

Umożliwia prawidłową pracę stóp

– nóżki malucha stawiającego pierwsze kroki wykonują potężną pracę. Dziecko podkurcza palce, pręży stopy, następnie je koślawi, co rusz zmieniając ich napięcie. Wszystko po to, by utrzymać równowagę. Trudno o taką pracę w sztywnych butach, z kolei te miękkie też nie zdają egzaminu, bo nie zapewniają pełnego kontaktu z podłożem, które boso dziecko czuje pełną powierzchnią.

Pozwala poznawać różne powierzchnie

– ich twardość, strukturę i ukształtowanie – czy to piasek, który poddaje się ruchom stopy, czy trawę, która przyjemnie łaskocze podczas biegania, ale też twarde i nierówne kamyki bądź gładkie drewno. Dzieciom nie przeszkadza nierówność terenu.

Ćwiczy stopy

– wspomaga kształtowanie sklepienia stóp, wzmacnia mięśnie i więzadła. Stopa stabilnie przywiera do powierzchni, po której stąpa boso. Naukowo udowodniono, że dzieci biegające boso rzadziej się przewracają, ponieważ maluch lepiej wyczuwa pozycję ciała i lepiej chwyta równowagę.

Nie zmienia sposobu chodzenia

– kiedy jesteśmy boso, naturalnie chodzimy łagodniej, stawiamy krótsze kroki, kładziemy mniejszy nacisk na podłoże. Nasze kolana się zginają, żeby zamortyzować każdy krok. Nasze palce chwytają się podłogi i pomagają poruszać do przodu. Buty ten sposób chodzenia zmieniają, zachęcając do stawiania na ziemi jako pierwszej pięty, co stanowi większą trudność dla naszych kolan. W butach chód jest twardszy, co negatywnie odczuwają wszystkie stawy.

Bieganie na bosaka, choć bardzo korzystne z punktu widzenia rozwoju stopy, jest w wielu sytuacjach po prostu niemożliwe. Prędzej czy później każdy z nas staje więc przed dylematem, jakie buciki kupić dziecku.

Jakie buty są najlepsze dla dzieci? Jak mówi Kamila Wołoszyn-Moroz, najmniej inwazyjne: Przede wszystkim, dzieciom nie należy za wcześnie zakładać butów. Dopóki same swobodnie nie chodzą, kupowanie obuwia jest zbędne. Gdy chodzą przy meblach, obuwie jest po prostu zbyteczne. Latem po domu najlepiej biegać boso albo w skarpetkach. Dobrze też sprawdzają się paputki. Butów i kapci szukamy z jak najbardziej miękką podeszwą, takich, które zginają się tuż przed śródstopiem, tzn. z przodu w 1/3 długości buta. Czubek buta powinien być zaokrąglony, żeby nie krępował palców. Sznurówki dobrze zawiązane, żeby utrzymywały sródstopie, zwłaszcza w przypadku stopy z płaskostopiem, ale to dopiero około 3 roku życia.
http://dziecisawazne.pl/

25/05/2019
27/04/2019

Aby zdrowo dorastać dzieci muszą mniej siedzieć i więcej aktywnie się bawić
Nowe wytyczne WHO dotyczące aktywności fizycznej, siedzącego trybu życia i snu dla dzieci poniżej piątego roku życia.
Zgodnie z nowymi wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dzieci poniżej piątego roku życia muszą spędzać mniej czasu na oglądaniu ekranów lub w wymuszonej pozycji w wózkach i fotelikach, za to muszą uzyskiwać lepszą jakość snu i mieć więcej czasu na aktywną zabawę.
„Osiągnięcie zdrowia dla wszystkich oznacza robienie tego, co najlepsze dla zdrowia od samego początku życia”, mówi dyrektor generalny WHO dr Tedros Adhanom Ghebreyesus. „Wczesne dzieciństwo to okres szybkiego rozwoju i czas, w którym rodzinne wzorce stylu życia można dostosować, aby zwiększyć zyski zdrowotne.”
Nowe wytyczne dotyczące aktywności fizycznej, siedzącego trybu życia i snu dla dzieci poniżej piątego roku życia zostały opracowane przez zespół ekspertów WHO. Ocenili oni wpływ niedostatecznego snu na małe dzieci i czas spędzony na oglądaniu ekranów lub w fotelikach i wózkach. Dokonali również przeglądu dowodów dotyczących korzyści ze zwiększonego poziomu aktywności.
„Poprawa aktywności fizycznej, skrócenie czasu siedzącego i zapewnienie wysokiej jakości snu u małych dzieci poprawi ich zdrowie fizyczne, psychiczne i samopoczucie, a także pomoże w zapobieganiu otyłości dziecięcej i związanym z nią chorobom w późniejszym życiu” - mówi dr Fiona Bull, kierownik programu ds. nadzoru i zapobiegania chorobom niezakaźnym w WHO.
Niespełnienie obecnych zaleceń dotyczących aktywności fizycznej jest odpowiedzialne za ponad 5 milionów zgonów na całym świecie każdego roku we wszystkich grupach wiekowych. Obecnie ponad 23% dorosłych i 80% nastolatków nie jest wystarczająco aktywnych fizycznie. Jeśli zdrowa aktywność fizyczna, siedzący tryb życia i nawyki snu są ustalone na wczesnym etapie życia, pomaga to kształtować nawyki w okresie dzieciństwa, dorastania i dorosłości.
„To, co naprawdę musimy zrobić, to przywrócić dzieciom zabawę” - mówi dr Juana Willumsen, centralny punkt WHO dla otyłości u dzieci i aktywności fizycznej. „Chodzi o przejście z trybu siedzącego na czas zabawy, jednocześnie chroniąc sen.”
Schemat ogólnej 24-godzinnej aktywności jest kluczowy: zastąpienie długotrwałego, ograniczonego lub siedzącego trybu życia przed ekranu czasem wypełnionym bardziej aktywną zabawą, przy jednoczesnym zapewnieniu małym dzieciom wystarczającej ilości dobrej jakości snu. Także wartościowy siedzący tryb życia spędzony w interaktywnych zajęciach z opiekunem, które nie są oparte na ekranie, takich jak czytanie, opowiadanie historii, śpiew i łamigłówki, jest bardzo ważny dla rozwoju dziecka.
Ważne interakcje między aktywnością fizyczną, siedzącym trybem życia i odpowiednim czasem snu oraz ich wpływem na zdrowie fizyczne i psychiczne oraz dobre samopoczucie zostały uznane przez komisję ds. końcowej otyłości dzieciństwa, która wezwała do jasnych wytycznych dotyczących aktywności fizycznej, siedzącego trybu życia i snu u młodych dzieci.
Stosowanie zaleceń zawartych w niniejszych wytycznych w ciągu pierwszych pięciu lat życia przyczyni się do rozwoju motorycznego i poznawczego dzieci oraz zdrowia przez całe życie.
Zalecenia w skrócie:
Niemowlęta (poniżej 1 roku) powinny:
1. Być aktywne fizycznie na różne sposoby kilka razy dziennie, szczególnie poprzez interaktywną zabawę na podłodze; więcej znaczy lepiej. Dla dzieci, które jeszcze nie przemieszczają się, powinno to być co najmniej po 30 minut w pozycji leżącej na brzuchu rozłożone w ciągu dnia w okresach czuwania.
2. Nie przebywać w pozycji skrępowanej dłużej niż 1 godzinę (np. w wózkach dziecięcych, wysokich krzesełkach lub przypięte do pleców opiekuna). Czas ekranu nie jest zalecany. W pozycji siedzącej zachęca się do czytania i opowiadania historii z opiekunem.
3. Mieć 14–17 godzin (0–3 miesiące) lub 12–16 godzin (4-11 miesięcy) dobrej jakości snu, w tym drzemki.
Dzieci w wieku 1-2 lat powinny:
1. Spędzać co najmniej 180 minut na różnego rodzaju aktywnościach fizycznych o dowolnej intensywności, w tym na aktywności fizycznej o umiarkowanym lub intensywnym natężeniu, rozłożonej w ciągu dnia; więcej znaczy lepiej.
2. Nie przebywać w pozycji skrępowanej dłużej niż 1 godzinę (np. w wózkach dziecięcych, wysokich krzesełkach lub przypięte do pleców opiekuna) ani w pozycji siedzącej przez dłuższy czas. Dla dzieci rocznych nie zaleca się spędzania czasu przy ekranie (np. oglądania telewizji lub filmów, grania w gry komputerowe). Dla dwulatków korzystanie z ekranów powinno być nie dłuższe niż 1 godzina; mniej znaczy lepiej. W pozycji siedzącej zachęca się do czytania i opowiadania historii z opiekunem.
3. Mieć 11-14 godzin dobrej jakości snu, w tym drzemki, z regularnym snem i czasem budzenia.
Dzieci w wieku 3-4 lata powinny:
1. Spędzać co najmniej 180 minut na różnego rodzaju aktywnościach fizycznych o dowolnej intensywności, z których co najmniej 60 minut jest umiarkowaną lub intensywną aktywnością fizyczną, rozłożoną w ciągu dnia; więcej znaczy lepiej.
2. Nie przebywać w pozycji skrępowanej dłużej niż 1 godzinę (np. w wózkach dziecięcych, wysokich krzesełkach lub przypięte do pleców opiekuna) ani w pozycji siedzącej przez dłuższy czas. Czas przed ekranem nie powinien być dłuższy niż 1 godzina; mniej znaczy lepiej. W pozycji siedzącej zachęca się do czytania i opowiadania historii z opiekunem.
3. Mieć 10–13 godzin dobrej jakości snu, który może obejmować drzemkę, z regularnym snem i czasem budzenia.

[Tłumaczenie własne: INPP Polska. Oryginalny tekst: https://www.who.int/news-room/detail/24-04-2019-to-grow-up-healthy-children-need-to-sit-less-and-play-more]

Pierwszy rok życia dziecka to czas bardzo dynamicznego rozwoju. Nigdy później maluch nie będzie zmieniał się tak szybko,...
26/04/2019

Pierwszy rok życia dziecka to czas bardzo dynamicznego rozwoju. Nigdy później maluch nie będzie zmieniał się tak szybko, jak w pierwszych dwunastu miesiącach. O ile rozwój fizyczny niemowlęcia jest płynny, o tyle układ nerwowy rozwija się skokowo.

Więcej o skokach rozwojowych przeczytacie tutaj:
➡️ https://dziecisawazne.pl/skoki-rozwojowe-w-pierwszym-roku-zycia-dziecka/?fbclid=IwAR3aDsR_IsiBwPp4KqlffShbuz3FzDZLIU0-ZwyWtelB951kqwxBUK4Ryfo

Skoki rozwojowe w pierwszym roku życia dziecka - dziecisawazne.pl - opiniotwórczy magazyn dla rodziców

Adres

Zaczernie

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 08:00 - 18:00
Wtorek 08:00 - 18:00
Środa 08:00 - 18:00
Czwartek 08:00 - 18:00
Piątek 08:00 - 18:00

Telefon

662127799

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy RehaKids - Rehabilitacja niemowląt i dzieci umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Udostępnij

Kategoria