19/03/2024
https://www.facebook.com/100045278984076/posts/930657288453562/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v
prof. Katarzyna Schier: Wielopokoleniowa rodzina stwarzała możliwość, tego, że zawsze pod ręką był jakiś dorosły, który mógł się zając dzieckiem. To dość wymagające zadanie rozkładało się na wiele osób. A dziś stanowimy społeczeństwo „samowystarczalnych jednostek”. Polacy są w szczególnej sytuacji, bo jako kraj stojący pomiędzy dwoma gigantami, doświadczyliśmy wielu utrat. Nie ma chyba w Polsce rodziny, która by nie była tym dotknięta. I jestem przekonana, że to rzutuje na sposób w jaki funkcjonujemy. Mamy w Polsce całe pokolenie ludzi, którzy musieli być dzielnymi dziećmi, dzielnymi, czyli takimi które sobie poradzą. To tkwi bardzo silnie w kulturze. Proszę sobie przypomnieć „W pustyni i w puszczy”. To jest opowieść o dwójce dzieci, które są ponad siły dorosłe. W dodatku osierocone, bez matek. To jest ten nasz tragiczny wzorzec. Wszechobecny. To jest wielopokoleniowy przekaz.
Justyna Dąbrowska: Co naprawdę znaczy„bądź dzielny”?
prof. Katarzyna Schier: To znaczy „nie potrzebuj”. Małe dziecko, kiedy jest zalęknione, niespokojne, potrzebuje spojrzeć w twarz matki i zobaczyć komunikat: „będzie dobrze”. A u nas, często dziecko patrzy w twarz rodzica i widzi taki sam niepokój. Nasi dziadkowie często wiedzieli z doświadczenia, że nie może być dobrze, wielokrotnie nie mieli nadziei.
JD: To jak moglibyśmy wyjść z tego kręgu stresów, smutków i obciążeń?
KS: Propaguję procedurę, o której słyszymy lecąc samolotem: maska tlenowa najpierw dla dorosłego a potem dla dziecka. Jeśli rodzic zadba o siebie, sam się wzmocni, będzie mu łatwiej opiekować się dzieckiem. Bardzo popieram tworzenie grup samopomocy - są świetne i pozwalają matkom nie czuć się tak samotnie. Jeśli ktoś w rodzinie choruje, koniecznie trzeba szukać wsparcia na zewnątrz rodziny. Opieka nad chronicznie chorą osobą to jest stała mobilizacja - śpi się jednocześnie czuwając. To bardzo rzutuje na całą rodzinę. Wsparcie powinno dotyczyć mamy i taty.
Jeśli pojawia się choroba psychosomatyczna u małego dziecka, warto pokusić się o refleksję na swój temat. Zatrzymać się i zadać sobie pytanie - co się dzieje w moim życiu, czy tu jest coś co mnie nadmiernie obciąża? Może jest coś z czym sobie nie radzę? Czy mogę coś odpuścić albo gdzieś poszukać pomocy?
fragment rozmowy
fot Ricardo Moura
