Psycholog psychoterapeuta Ewa Walorska- Zgorzelec

12/07/2025

"Zmiana następuje wtedy, gdy stajesz się tym, kim jesteś, a nie wtedy, gdy próbujesz stać się tym, kim nie jesteś."
Arnold Beisser

01/07/2025

Zazwyczaj unikam treści politycznych, ale tym razem chodzi o możliwość swobodnego poruszania się i punktualnego docierania na sesje

W reakcji na przedłużające się kontrole graniczne, które od wielu miesięcy destabilizują codzienne życie w naszym mieście i powiecie, Miasto Zgorzelec przygotowało skargę do Komisarza ds. Wewnętrznych i Migracji Komisji Europejskiej i zbiera podpisy na jej poparcie. Listę poparcia możn...

24/04/2025

"Psychoterapia to nie jest droga usłana różami, to czasem trudny proces. W trakcie dowiadujemy się o sobie różnych rzeczy i to nie zawsze bywa przyjemne. W jakimś sensie słusznie się boimy, bo żeby zobaczyć siebie bardziej realistycznie, trzeba zobaczyć również swoje słabe strony, swoją agresję czy zawiść, swoją niechęć do innych, do siebie. Człowiek mocno się przed tym broni. Psychoterapia to nic innego jak narzędzie lecznicze, które samo w sobie jednocześnie bywa gorzkim lekarstwem, i warto to wiedzieć. Rozmowa z terapeutą nie polega na tym, że ktoś kogoś pociesza albo poklepuje po ramieniu. To jest szczególna relacja, w której pacjent dostaje od psychoterapeuty lepsze rozumienie swoich motywów, swojego sposobu przeżywania różnych sytuacji i źródeł swojego cierpienia. I w chwili gdy zrozumie, dlaczego robi pewne rzeczy, czyli mówiąc językiem psychoterapii, uzyska wgląd, to wtedy to, co było nieświadome, co jakby pchało nas do różnych działań, staje się świadome, odzyskujemy nad tym kontrolę. Możemy próbować to zmienić."

Justyna Dąbrowska w rozmowie z Wiktorią Molendą dla Poradnika Domowego
fot Kelly Sikkema

14/03/2025

Badania pokazują, że najbardziej uszkadzająca dla ludzkiego układu nerwowego, dla dorosłej zdolności do wiązania się z innymi oraz do regulacji emocji, jest trauma zaniedbania.
To również najbardziej niedoszacowana pośród traum.
Dlaczego?
Bo "nic strasznego mi się nie stało". Bo łatwo ją umniejszyć.
Bo można być zaniedbanym dzieckiem mając jedzenie na stole, czyste ubrania i dostatnie życie.
Bo zaniedbania zazwyczaj nie pamiętamy, trochę jakby "TO się nie wydarzyło".

Musimy jednak pamiętać, że trauma to nie tylko - powtarzając za Winnicottem - złe rzeczy, które się wydarzyły, ale też dobre, które się nie wydarzyły.

Anna Król - Kuczkowska "Zastosowanie psychoterapii opartej na mentalizacji w psychoterapii par" w "Specyficzne zjawiska w diagnostyce par" pod redakcją Hanna Pinkowska - Zielińska i Bartosz Zalewski.

www.akademiamentalizacji.pl

08/03/2025

Na ogół głęboka trauma żyje w nas nawet wtedy, kiedy jej źródło już nie działa. Powstaje pytanie, czy dysponujemy umiejętnością pokonania traumy niegdysiejszej. Nie chodzi o zatarcie śladów, ale mądrą archiwizację traumy. Gdybym miał się domyślać przyszłości, to trauma, której dziś doświadczamy, gdy minie będzie wymagała refleksji, przepracowania i takiego jej wykorzystania, żebyśmy po niej byli mądrzejsi i bardziej dojrzali. Jeśli nam się to uda, to trauma będzie dla nas źródłem impulsu rozwojowego.

Bogdan de Barbaro w rozmowie z Anną Podlaską

22/02/2025

https://www.youtube.com/watch?v=9uGpGk9C-YU

Kortyzol jest niezbędny dla naszego organizmu, ale w nadmiarze może nadszarpnąć zdrowie. Wobec tego w tym filmie omawiam, jakie produkty w diecie pomogą, gdy...

12/02/2025

24/01/2025

https://www.psychologytoday.com/us/blog/what-mentally-strong-people-dont-do/202501/social-medias-10-worst-pieces-of-mental-health

Just because mental health advice is popular doesn't mean it's solid. Here are some bad tips spreading like wildfire on social media.

12/01/2025

Powiedz drugiej osobie to, co masz jej do zakomunikowania, w najspokojniejszy i najbardziej neutralny sposób, na jaki cię stać; nie próbuj kontrolować rezultatu waszej rozmowy. Wyraź jednoznacznie swoje uczucia lub oczekiwania; ciesz się z tego aktu autoekspresji, odpuść jednak jakąkolwiek potrzebę, aby druga strona cię usłyszała lub się zmieniła. Nie zmusisz innych, aby okazywali ci empatię i cię rozumieli. Chodzi tu o samozadowolenie odczuwane w związku z uskutecznieniem czegoś, co określam mianem jasnej, osobistej komunikacji. Nie masz pewności, czy inni odpowiedzą zgodnie z twoimi oczekiwaniami, nie ma to jednak żadnego znaczenia. Ważne, że wyraziłeś swoje prawdziwe myśli i uczucia spokojnie i klarownie. Jest to możliwy do osiągnięcia cel oraz zachowanie, nad którym masz kontrolę.

Lindsay C. Gibson
„Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców” (tłum.
Marzena Szymańska-Błotnicka)

fot. Pixabay

12/01/2025

„Emocjonalna zależność (w oryg. użyto niefortunnie słowa „uzależnienie”) nie jest niedojrzałością ani patologią; jest naszą największą siłą. Zależność to w zachodnim społeczeństwie brzydkie słowo. Nasz świat długo upierał się, że zdrowa dorosłość wymaga od nas emocjonalnej niezależności i samowystarczalności, i że powinniśmy budować wokół siebie fosy strzegące nas przed uczuciami. Utrzymujemy, że potrafimy odseparować się, czy też odłączyć się od rodziców, od naszej pierwszej miłości, i uznajemy , że jest to oznaka niezależności. Z podejrzliwością patrzymy na zakochanych partnerów, którzy wykazują dużą skłonność do bycia razem. Mówimy że są przesadnie zaangażowani lub, zbyt sobie bliscy, albo zbyt uzależnieni od siebie. W rezultacie współcześni mężczyźni i kobiety wstydzą się swojej naturalnej potrzeby miłości, wygody i pewności. Postrzegają to jako słabość.(…) Silne związki emocjonalne wcale nie są słabostką, są natomiast oznaką zdrowia psychicznego (…) Doskonała izolacja jest dobra dla planet nie dla ludzi”.

Sue Johnson „Sens miłości”
fot Aron Burden

09/01/2025

Człowiek emocjonalnie dojrzały dopuszcza do siebie całą gamę uczuć: radość, zachwyt, ale też przeżycia trudniejsze: złość, urazę – potrafi je od siebie odróżnić, wytrzymać, nie wszystko musi od razu wyrażać. I w tym naturalnym procesie rozwoju w pewnym momencie pojawia się także miejsce na wdzięczność. Nie da się powiedzieć: „Dobra, to ja sobie teraz wybieram wdzięczność i będę ją »praktykować«, a te nieprzyjemne uczucia przerzucę na przykład do ogródka partnera. A właściwie to co on taki ciągle wściekły/przygnębiony/ rozżalony chodzi?”. To znaczy da się tak powiedzieć i tak zrobić, ale to zapowiedź kłopotów – zarówno wewnętrznych, jak i w kontaktach z innymi. Dojrzałość emocjonalną można zdefiniować jeszcze inaczej: to efekt przepracowania najważniejszych faktów życiowych, ułożenia się z nimi – z tym, że nie jesteśmy samowystarczalni i wszechmocni, nie możemy też zatrzymać upływu czasu. Jak te trudne i bolesne lekcje odrobimy, to w świecie wewnętrznym znajdzie się przestrzeń na przeżywanie wdzięczności.

Agnieszka Jucewicz
"Czując. Rozmowy o emocjach”

fot. Caleb Falkenhagen