13/03/2024
🌱To jak dziecko zareaguje na wydarzenie traumatyczne wynika częściowo z jego wrodzonej odporności, wyuczonych metod radzenia sobie ze stresem oraz DOSTĘPNOŚCIĄ wsparcia ze strony członków rodziny i innych osób z otoczenia oraz indywidualnych sposobów interpretacji tych zdarzeń.
🌱„Reakcje dzieci na bolesne przeżycia w dużej mierze kształtuje to, na ile spokojni lub zestresowani są ich rodzice.” Według Diany Fosha „u podstaw odporności leży poczucie bycia rozumianym; bycia w sercu i umyśle drugiej, kochającej, opanowanej i dopasowanej do nas osoby.”❤️
Co może być traumą dla dziecka? 🤕🪨❗️doświadczanie przemocy ze strony bliskich, rówieśników lub rodziców
❗️wykorzystywanie seksualne
❗️doświadczenie choroby zagrażającej życiu lub całkowicie zmieniającej sposób życia (może to dotyczyć samego dziecka lub jego opiekuna/bliskich)
❗️wybuch wojny (doświadczenie jej)
❗️separacja od opiekuna
❗️niedostępny emocjonalnie opiekun
❗️trudny poród i komplikacje okołoporodowe
Traumatyczne wydarzenia muszą spełniać następujące cechy:
➡️Występują nagle lub nieoczekiwanie
➡️Wiążą się z uczuciem zagrożenia życia lub śmiercią (swoją lub swoich bliskich)
➡️Wywołują poczucie bezsilności, przerażenia i trwogi – w stopniu bardzo intensywnym
U dziecka, które doświadczyło traumy mogą wystąpić takie objawy jak:
❗️częste zmiany nastroju, lęk, depresja, gniew, zachowania agresywne
❗️natrętne, przerażające myśli w trakcie dni lub koszmarów w nocy
❗️utrata zaufania do innych ludzi i świata
❗️trudności w nauce
❗️regresja w rozwoju (dziecko może wrócić do wcześniejszych zachowań, takich jak ssanie kciuka, moczenie nocne czy nadmierne przywiązanie do jednego z rodziców)
❗️poczucie winy
❗️negatywny obraz siebie
❗️unikanie bodźców przypominających o traumie (myśli, ludzi, miejsc, sytuacji)
❗️unikanie zdrowych, odpowiednich do wieku interakcji z rówieśnikami, preferując towarzystwo tych, którzy mają problemy emocjonalne i/lub behawioralne
❗️nadużywanie substancji psychoaktywnych
❗️samouszkodzenia
❗️objawy somatyczne (bóle głowy, bóle brzucha itp.)
➡️W sytuacji, gdy mamy świadomość, że dziecko doświadczyło bardzo trudnej, przeciążającej sytuacji warto je szczególnie obserwować, sprawdzać, jak sobie radzi na co dzień - czy angażuje się w zabawę, codzienne obowiązki, jak reaguje w relacjach z rówieśnikami.
➡️Pierwsze reakcje po zdarzeniu traumatycznym takie jak lęk, panika, obawa, trudność z uspokojeniem się, drażliwość, dystans wobec innych – są całkowicie normalne, te reakcje mogą się różnić w zależności od dziecka.
➡️Jeśli jednak w dłuższej perspektywie czasu, kilku tygodni – dziecko jest wycofane, trudno mu się skupić na chwili obecnej, ciągle wraca do koszmarnych obrazów, widzimy, że na nowo przeżywa to, co się stało, jego funkcjonowanie się nie poprawia, nie chce podejmować kontaktów, mówi o swoim smutku, strachu – warto zgłosić się do psychologa dziecięcego, psychoterapeuty lub psychotraumatologa. Specjalista będzie mógł sprawdzić, czy w wyniku przeżycia kryzysowego wydarzenia nie pojawił się zespół zaburzeń stresu pourazowego (PTSD) lub inne zaburzenia, które dezorganizują życie dziecka.
Zapraszam do kontaktu🌱
☎️669646635