Pojawa-Sidorowicz

04/07/2025

Szanowni Państwo,
z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o tragicznym pożarze, który dotknął w dniu wczorajszym mieszkańców Ząbek. Wszystkim osobom poszkodowanym oraz ich bliskim oferujemy profesjonalne wsparcie psychologiczne.

Poradnia Zdrowia Psychicznego współpracująca przy Mazowieckim Szpitalu Wojewódzkim Drewnica Sp. z o.o. uruchomiła specjalną pomoc psychologiczną dla wszystkich osób, które ucierpiały w wyniku wczorajszych zdarzeń.

Pomoc udzielana jest bezpłatnie, przez wykwalifikowanych specjalistów. Zgłoszenia przyjmujemy od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00-18:00:
✅ telefonicznie pod numerem 22 419 7001 (Poradnia Zdrowia Psychicznego) lub 577 909 314 (Punkt Zgłoszeniowo-Koordynacyjny),
✅ osobiście pod adresem: Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica Sp. z o.o.,
ul. Rychlińskiego 1, 05-091 Ząbki, budynek C I piętro.
✅ W soboty i niedziele prosimy o kontakt poprzez Izbę Przyjęć tutejszego Szpitala.

04/07/2025

Wsparcie osób neuroróżnorodnych.

́żnorodni

04/07/2025

02/07/2025

"Zrozumienie specyfiki ról domagającej i wycofującej ( w związku) jest pierwszym krokiem ku bardziej spokojnemu życiu we dwoje. Najważniejszym elementem zmiany dla osoby domagającej się bywa przeniesienie nacisku z gniewu na faktyczne uczucia, które kryją się za maską złości. Kiedy osoba domagająca się zdoła w bezpieczny sposób ukazać swój smutek, samotność i tęsknotę za uwagą, wzrasta szansa, że partner to zauważy i inaczej na to zareaguje.
Innym istotnym krokiem jest uświadomienie sobie, jak własne zachowania (nawet jeśli całkowicie zrozumiałe z perspektywy osoby domagającej się) mogą oddziaływać na drugą stronę, dodatkowo ją raniąc i powodując jeszcze mocniejsze wycofanie. Zmiana nie polega na udawaniu, że nie ma problemu, lecz na świadomym komunikowaniu się z większą wrażliwością i otwartością – zarówno na swoje emocje, jak i na emocje partnera.

Aby przerwać ten cykl, kluczowe jest też zrozumienie, że w głębi duszy również osoba wycofująca się pragnie bliskości, lecz boi się odrzucenia i braku akceptacji. Przełom może nastąpić, gdy zdecyduje się pokazać partnerowi swoje uczucia i lęki – zamiast milczeć lub uciekać, może nazwać swój stan: „Czuję się przytłoczony/a”, „Boję się, że i tak cię zawiodę”. Wówczas domagający się ma szansę zauważyć prawdziwe emocje, a nie tylko mur obojętności. Z perspektywy pracy nad związkiem istotne jest, aby wycofujący się zyskał przestrzeń i odwagę do wyrażania własnych emocji i potrzeb, zamiast w nieskończoność rezygnować z siebie w obawie przed konfliktem. Chodzi tu o naukę akceptowania i komunikowania pragnień (np. „Chcę czasem pobyć sam/a, ale to nie znaczy, że cię odrzucam”) oraz obaw („Boję się, że znowu zrobię coś nie tak i cię zawiodę”).
Otworzenie się na rozmowę o potrzebach i obawach pozwala obojgu partnerom zbudować zrozumienie, które jest pierwszym krokiem do przełamania spirali nieporozumień i odbudowy bliskości."

Matylda Porębska
fot Alexander Gray

01/07/2025

Bezpłatne warsztaty.

Otwarte warsztaty psychoedukacyjne dla rodziców dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Warsztaty są bezpłatne i odbywają się w Szpitalu Wolskim (ul. Kasprzaka 17, Pawilon 11).
Na warsztaty zapraszamy rodziców mieszkających w Warszawie.

27/06/2025

Bezpłatna oferta terapeutyczna. Polecam.

23/06/2025

„Bojąc się rozłąki, tworzymy to, co Bowlby określa mianem więzi agresywnych i zbudowanych na złości. I bardzo często powodujemy, że zjawia się właśnie to, czego się obawiamy. Odpychamy od siebie tych, których kochamy, przez naszą kurczową od nich zależność i przez furię rodzącą się z niezaspokojonych potrzeb. Panicznie bojąc się rozłąki, nieświadomie wciąż powtarzamy własną historię, wprowadzając na powrót – przez nową scenerię, nowych aktorów i w nowej wersji – na scenę naszego życia nieobecną w świadomości, a jednak nadal wywierająca potężny wpływ, przeszłość.”
J. Viorst „To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności, niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać”, s.30, wyd Zwierciadło

fot Jens Lelie

16/05/2025

Trauma międzypokoleniowa.

Zaczytanie...

"Trauma nie przenosi się przez narrację, lecz przez dziecięcą obserwację straumatyzowanego rodzica i empatyczną z nim relację. Paradoksalnie MPT(międzygeneracyjnemu przekazowi traumy) sprzyja milczenie o rodzicielskich doświadczeniach. Dziecko czyta atmosferę domu, gesty i ekspresję twarzy rodzica, jego reakcje emocjonalne, ton głosu. Te cząstkowe odsłony skuteczniej niż otwarta narracja o traumie mówią mu o cierpieniu rodzica. Domysły i fantazje dziecka sprzyjają nadidentyfikacji, parentyfikacji, silniejszemu niż w rodzinach z otwartą komunikacją blokowaniu indywiduacji i separacji”.

* dr n. med. Krzysztof Szwajca. „ Międzygeneracyjny przekaz traumy”. Część 2. „Mechanizmy i następstwa dla potomstwa”.

* „AAA-AAA”. Marina Abramoicz.1978. Współpraca z Ulayem. Zródło: Wikiart.org.



Przygotowała: Elżbieta Marchlewicz

13/05/2025

„Nasze przeżycia z dzieciństwa nadają kierunek całemu życiu psychicznemu”

„[…] Nasze przeżycia z dzieciństwa nadają kierunek całemu życiu psychicznemu.” – to jedno z kluczowych założeń myśli freudowskiej. Dziś, w nurcie psychodynamicznym, wciąż badamy, jak doświadczenia z dzieciństwa (szczególnie relacje z rodzicami, opiekunami i rówieśnikami) wpływają na nasze obecne zachowania i uczucia.
Choć od czasów Freuda wiele się zmieniło, jedno pozostaje aktualne: zrozumienie własnej historii jest kluczem do świadomego wpływania na przyszłość.

Zgadzacie się z tym? A może macie inne spojrzenie na rolę dzieciństwa w życiu dorosłym?
Paweł Malinowski
fot Melissa Askov

08/04/2025

Jeśli czujesz smutek, lęk, pustkę lub trudność w relacjach, nie musisz radzić sobie z tym wszystkim sam_a. Czasem wystarczy bezpieczna przestrzeń, w której można swobodnie mówić o tym, co trudne – i to właśnie oferuje psychoterapia.

19/03/2025

O przerywaniu negatywnych schematów.

25/01/2025

„Dzieci są jak depozytariusze stłumionych emocji swoich rodziców i przodków, dlatego potrzebują, by pewne rzeczy zostały wypowiedziane. Często w trakcie sesji powstrzymywane dotychczas łzy zostają wylane w ich obecności. Dzieci potrzebują zostać uwolnione od zbyt wielkiego emocjonalnego ciężaru, który do nich nie należy.” Bruno Clavier