12/09/2025
chapter 1 : rainy
ในช่วงขณะที่หัวใจดวงเล็กๆของฉันกำลังบอบช้ำ จะมีแต่สิ่งที่คอยย้ำเตือนให้จิตใจฉันบอบช้ำไปมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเหลียวมองไปทางไหนก็ตามแต่ สิ่งเหล่านั้นทำให้ฉันต้องพยายามค้นหาบางสิ่งบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้มาทดแทนความบอบช้ำนั้นให้ทุเลาเบาบางลง โดยที่ฉันไม่รู้ตัวเลยแม้แต่นิดเดียวว่าตัวฉันเองนั่นแหละที่ซ้ำเติมหัวใจดวงเล็กๆที่แบกความเจ็บช้ำไว้เต็มเปี่ยมนั้นให้บอบช้ำลงไปมากกว่าเดิม..
chapter 2 : winter
หัวใจดวงเล็กๆที่ฉันเคยแบกไว้ด้วยความบอบช้ำ เมื่อผ่านพ้นไปช่วงเวลานึง มันค่อยๆเบาบางลงตามกาลเวลา แต่ในทุกๆวัน ความบอบช้ำมันคงยังไม่เคยจางหายไป ตัวฉันได้แต่คอยให้กำลังใจและทะนุถนอมหัวใจดวงเล็กๆดวงนี้อย่างสุดกำลัง ด้วยการหาวิธีที่ใครก็ตามได้ยื่นมาให้ฉัน เพื่อหวังว่าในสักวันหนึ่ง หัวใจดวงเล็กๆที่บอบช้ำดวงนี้จะดีขึ้นในท้ายที่สุด
chapter 3 : autumn
เวลาอันเลวร้ายได้ผ่านพ้นไป มันได้พรากเอาความบอบช้ำของฉันไปด้วย ในที่สุด .. ฉันพบว่ามันช่างง่ายดายและน่าประหลาดใจ แม้ตัวฉันนั้นก็รู้ดีว่าความบอบช้ำได้จางหายไปแล้ว แต่"ความรู้สึก"ในช่วงฤดูฝนที่ยาวนาน มันทำให้ฉันได้ค้นพบแล้วว่า มนุษย์เรานี่แหละที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจคาดเดาได้เลย..
ความบอบช้ำได้จางหายไป แต่กาลเวลา และฤดูเหล่านั้นไม่เคยแม้แต่จะพราก"ความรู้สึกบอบช้ำ" ของฉันออกไปได้เลย แต่ฉันจะยังคงเฝ้าคอยอย่างมีความหวัง ว่าวักวันหนึ่ง .. ฉันหวังว่าฉันจะพบเธอในรูปแบบใหม่ที่ฉันไม่เคยเจอ 🙂
