01/12/2023
งานวิจัยระยะยาว (Longitudinal Study) จากออสเตรเลียพบว่าเด็กวัย 2-3 ปี และ 4-5 ปีที่พ่อแม่ให้เล่นอิสระ (Free play/Unstructured play) 1-5 ชั่วโมงต่อวัน ส่งผลต่อพัฒนาการด้านกำกับควบคุมตัวเอง (Self-Regulation) ในอีกสองปีให้หลัง
ก่อนที่จะลงลึกไปที่งานวิจัยอยากให้เข้าใจก่อนว่า การกำกับควบคุมตัวเอง หรือ Self-Regulation คืออะไร และสำคัญอย่างไรต่อเด็กอย่างไร?
Self-regulation คือความสามารถในการกำกับแลพควบคุมตัวเอง วางแผน ปรับการแสดงออกทางอารมณ์ ซึ่งมีหลักฐานทางงานวิจัยยืนยันว่าเด็กก่อนวัยเรียน (3-6 ปี) ที่มีความสามารถในการควบคุมอารมณ์จะมีโอกาสความสำเร็จทางวิชาการในภายหลังตลอดช่วงวัยเด็ก วัยรุ่น และเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ รวมทั้งทักษะการควบคุมตนเองเป็นรากฐานของการมีส่วนร่วมในสังคมที่ส่งผลต่อการประสบความสำเร็จในตลอดช่วงชีวิตอีกด้วย
ซึ่งงานวิจัยที่ยกมาครั้งนี้เก็บข้อมูลเด็กอายุ 2-3 ปี และ 4-5 ปีจากประเทศออสเตรเลียจำนวน 2213 คน โดยพ่อแม่จะรายงานกิจกรรมการเล่นอย่างอิสระ (Free play/Unstructured play) ของลูก ๆในแต่ละวันโดยสุ่มวันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่งวันและวันธรรมดาหนึ่งวัน รวมทั้งเก็บข้อมูลการกำกับควบคุมตัวเอง (Self-Regulation) ของเด็กเมื่อพวกเขาอายุ 4-5 และ 6-7 ปี ตามลำดับ ผ่านการสังเกตของต่อแม่และครู
ผลลัพธ์ของงานวิจัยนี้แสดงหลักฐานเชิงประจักต์ว่าระยะเวลาที่เด็กๆ เล่นอิสระที่บ้านเป็นเวลา 1-5 ชั่วโมงต่อวันในช่วงวัยหัดเดิน (2 ปี) และวัยก่อนวัยเรียน (3 ปี) ทำนายความสามารถในการควบคุมตนเอง (Self-Regulation) ในอีก 2 ปีต่อมา รวมถึงในปีแรกของช่วงประถมศึกษาอีกด้วย
ทั้งนี้งานวิจัยนี้ก็ยังมีข้อจำกัดที่สามารถถกเถียงต่อได้
- การศึกษาอาศัยข้อมูลที่ผู้ปกครองรายงาน ซึ่งอาจจะทำให้ให้เกิดอคติหรือความไม่ถูกต้องในการรายงานกิจกรรมการเล่นของเด็ก
- การเวลาสุ่มวันหยุดสุดสัปดาห์และวันธรรมดาเพียงวันเดียวอาจไม่ครอบคลุมพฤติกรรมการเล่นของเด็กทั้งหมด
- การศึกษามุ่งเน้นไปที่กลุ่มตัวอย่างชาวออสเตรเลีย โดยจำกัดความสามารถในการสรุปผลการค้นพบให้ครอบคลุมประชากรอื่นๆ หรือบริบททางวัฒนธรรม
- ความสามารถในการควบคุมตนเองได้รับการประเมินผ่านรายการที่ผู้ปกครอง ครู และผู้สังเกตการณ์รายงาน ซึ่งอาจก่อให้เกิดอคติเชิงอัตวิสัยหรือข้อผิดพลาดในการวัด
- แม้ว่าการศึกษาจะควบคุมความสามารถในการควบคุมตนเองก่อนหน้านี้และตัวทำนายอื่นๆ ที่ทราบ แต่ก็ยังอาจจะมีตัวแปรที่ไม่สามารถวัดได้ ซึ่งอาจส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างการเล่นและการกำกับตนเอง
- การศึกษานี้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเล่นและการควบคุมตนเองในช่วงระยะเวลา 2 ปีเท่านั้น และไม่ได้สำรวจผลกระทบระยะยาวที่นอกเหนือจากกรอบเวลานี้
ดังนั้นงานวิจัยนี้แสดงให้เห็นจริงๆ ว่าการเล่นอิสระนั้นสำคัญเพียงใด โดยมีหลักฐานเชิงประจักต์ยืนยัน ซึ่งสิ่งที่พ่อแม่สามารถทำได้คือการที่สนับสนุนลูกผ่านการเล่นอิสระที่บ้านให้ได้มากที่สุด ตัวอย่างเช่น การทำงานบ้าน การวิ่งเล่นในสวน การเล่นที่พ่อแม่เข้ามาแทรกแซงน้อยสุด และเปิดโอกาสให้ลูกในการนำการเล่น (Child-led) ทั้งนี้แอดมินมองว่า แม้การงานวิจัยและหลักฐานเชิงประจักต์ว่าการเล่นอิสระจะทำให้เกิดผลดีต่อการความคุมตัวเองของเด็ก แต่การเล่นที่มีแบบแผนก็ยังจำเป็น เพราะการเล่นแต่ละรูปแบบก็ให้ทักษะและเสริมสร้างพัฒนาการที่แตกต่างกันออกไป ขึ้นอยู่กับช่วงวัยของเด็ก บริบทของพื้นที่ ครอบครัว สังคม และสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ แต่อย่างน้อยก็ดีใจมากที่เวลาเราพูดว่าการเล่นอิสระนั้นสำคัญมาก ตอนนี้มีข้อมูลและงานวิจัยและ ดังนั้นจึงไม่มีข้อสงสัยแล้วว่าการเล่นอิสระนั้นดีต่อเด็กจริง ๆ หรือไม่
งานวิจัย
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0885200621001411
