
15/10/2023
ว่าด้วยเรื่อง ที่ของตัวเอง
เรื่อง มันเริ่ม ตั้งแต่ คิดจะส่งนกน้อย ออกจากรัง อุปสรรค สารพัด ก็ทยอยเข้ามา ได้อย่างต่อเนื่อง แบบ แก้ปัญหา ตรงนี้ ผ่าน ไปสู่ขั้นตอนต่อไป ก็เจอ อุปสรรค ให้ต้องแก้ไขกันอีก
เหนื่อย จนแทบถอดใจก็หลายรอบ และคำที่ทำให้ ท้อมากที่สุดคือ "ที่นั่นคงไม่ใช่ที่ของเรา ฟ้า ถึงส่งอุปสรรค มาขัดขวาง ตลอดขนาดนี้" เอาจริงๆ ก็แอบคล้อยตามคำพูดนั้นนะ แต่ด้วยความที่ เราฝ่าฟันปัญหามา ทีละขั้น และเตรียมความพร้อมหลายๆ อย่างมานานเกินไป (เกือบ 2 ปี) จะตัดสินใจ หยุดสิ่งที่ทำ มาทั้งหมด ก็จะเสียเปล่าไป จึงเลือก ที่จะ เอาวะ ไปให้มันสุดทาง ดูสักตั้ง (ถ้ามันไม่ใช่ อย่างน้อยก็ให้มันเป็นเพราะ เราได้พยายามเต็มที่แล้วจริงๆ...........แล้วในที่สุด อุปสรรคต่างๆ ก็ค่อยๆ คลี่คลายไป จนสามารถส่ง นกน้อย โผบิน ไปสู่โลกกว้างได้สำเร็จ.......
แต่ การใช้ชีวิตของนกน้อย ไม่ง่าย อย่างที่คิด เพราะ นางไปเจอของจริง เก่งจริง เทพจริงอะไรจริง ถึงกับ นอยด์ และบ่นว่า ที่นี่ คงไม่ใช่ที่ของนาง (มาอีกคนแล้ว ก่อนมาก็มีคนบอกว่า เพราะอุปสรรคเยอะ ที่นี่คงไม่ใช่ แล้วรอบนี้ อะไรอีกล่ะ ทำไมถึงไม่ใช่ที่ของเราอีก เฮ้ออออออ 😅😅😅) จึงถามนกน้อยไปว่า ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ นกน้อย ตอบว่า เพราะ นางอ่อนกว่า เพื่อน ต้องขยัน ฝึกฝน และต้องอ่านหนังสือ มากกว่าเพื่อนคนอื่น และทั้งที่พยายามแล้ว ก็ยังทำได้ไม่ดี เท่าเพื่อน (แต่นางทำได้ดีกว่า ตอนมาแรกๆ นะ) เราก็เลย บอกว่า งั้นไม่เป็นไร อย่าเพิ่งท้อ พยายามพัฒนา ตัวเองไปเรื่อยๆ ให้ดีกว่าเราคนเมื่อวาน ก็แล้วกัน.....แต่ก็ยังมี โหมด ที่ ที่ใช่ มันคงไม่ต้องพยายามมากขนาดนี้มั๊ย (อันนี้เราเริ่ม เลิ่กลั่กละ มันโหมด เรื่องการเรียนรู้ หรือ โหมดไหนแน่ ฟะ 😂😂😂) เหมือนจะเคลียร์กันได้ แต่เราก็ยังไม่จบ ด้วยความสงสัย จึงถามนกน้อยไปว่า แล้วที่ แบบไหน ที่นางนิยามว่า คือ ที่ที่ใช่ล่ะ
นางตอบ แบบ ขอไปทีมากว่า ว่าที่ที่ เรียนแล้วมีความสุข สภาพแวดล้อมดี เพื่อนดี สังคมดี สำหรับนาง มั้ง เราก็เลยบอกว่า งั้น ที่นี่ก็ใช่แล้วล่ะ เพราะถ้าไม่นับว่า นางต้องพยายามพัฒนาตัวเอง ขยันอ่านหนังสือ เพื่อสอบเข้า ป.ตรี และขอทุนให้ได้ (ซึ่งจะไปเรียนต่อที่ไหน ก็ต้องเหนื่อยหมด ป.ตรี ไม่ง่ายเหมือน มัธยมปลายแล้ว)
คำตอบของนางสำหรับ ที่นี่ ก็คือ ที่ที่ใช่ สำหรับนางแล้ว เพราะทั้ง คุณครู ทั้งเพื่อน ทั้งสังคม นางโอเคหมดเลย
สรุป วันนี้ และ อีก 9 เดือนข้างหน้า ที่นี่ยังคือที่ที่ใช่ สำหรับนกน้อยหัดบินอยู่ ขอแค่ ทำทุกๆ วันให้ดีที่สุด หลังจากนี้ อีก 9 เดือน ก็ไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจ เสียดาย อีกต่อไปแล้ว ถ้ายังใช่ เราก็จะยังคงอยู่ตรงนี้กันต่อไป แต่ถ้าไม่ใช่แล้ว ก็ว่ากันไป
บันทึกถึง นกน้อยหัดบิน ไปนาน 41 วันแล้ว
อีแม่ ฝึกเขียน