16/07/2025
#ภาคภูมิใจvsโอหัง
:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,
วันก่อนกดอ่าน comments ในเรื่อง self-esteem มีคนพูดถึงทำนองว่า ไม่ชอบพวกที่มี self-esteem ดี (ความภาคภูมิใจในตัวเอง) เพราะพวกนี้หลงตัวเอง ... ซึ่งที่ผมเคยเจอหลายคนที่เข้าใจแบบนี้
วันนี้เลยขอเริ่มจากความต่างระหว่าง 2 คำนี้ก่อน คือ
ความภาคภูมิใจ ( proud/pride ) กับ ยโส-โอหัง ( arrogant )
สองสิ่งนี้เป็นอารมณ์แบบซับซ้อนของมนุษย์ ฟังดูคล้ายๆกัน แต่จริงๆ แล้วไม่เหมือนกัน และไม่เหลื่อมกันด้วย ... หมายถึง proud มากๆ ไม่ได้เท่ากับ arrogant ...
คนที่มี "ความภาคภูมิใจ" ( proud หรืออาจใช้ authentic pride ) จะเกิดขึ้นจากความสำเร็จ เป็นสิ่งที่เป็นจริง เป็นความภูมิใจที่เกิดจากการลงแรงลงมือทำอะไรบางอย่าง แล้วประสบความสำเร็จ เช่น นักกีฬาอาจภูมิใจกับเหรียญทองที่ได้มา เพราะเหน็ดเหนื่อย ขยันซ้อมมานาน เป็นต้น
ในทางตรงกันข้าม
พวกโอหัง-ยโส-หรือเย่อหยิ่ง ( ภาษาไทยมีหลายคำ 😑' ) มักไม่เฉพาะเจาะจงในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่มักโอ้อวด/มั่น ที่มักเกินจริงในความสามารถโดยรวมๆ เช่น "กรูฉลาดที่สุด" "ฉันทำงานเก่งที่สุด" ... โดยไม่ได้เกิดจากความพยายามอะไรจนประสบความสำเร็จ และมักมีเซนส์ของการเปรียบเทียบคนอื่น ( การมีคำว่า "ที่สุด" หมายถึง คนอื่นห่วยกว่านั่นแหละ )
สั้นๆ คือ
ความภาคภูมิใจเกิดจาก การประเมิน "การกระทำ" ( doing ) ที่สำเร็จของตนเอง
ในขณะที่
ความยโส-โอหัง เกิดจาก การประเมินว่า "ตัวฉัน" ( being ) นี่แหละเจ๋ง
สองสิ่งนี้จึงไม่เหมือนกัน
คนภาคภูมิใจ จะไม่กลายเป็นคนโอหัง และคนโอหัง ก็จะไม่กลายเป็นคนภาคภูมิใจ
( ยกเว้นแต่มีอะไรมาทำให้เขาเปลี่ยนอะนะ 😛 )
ยกตัวอย่าง
เด็กจบใหม่ ---> แต่มั่นใจว่าข้าเจ๋ง ไม่มีใครสู้ข้าได้ ทุกคนควรให้เกียรติข้า ฟังข้า ทั้งที่ไม่ได้มีผลงานอะไรให้ที่สำเร็จเฉพาะเจาะจง เยี่ยงนี้สมควรเรียก arrogant
เด็กอีกคน ---> เล่าด้วยความภูมิใจว่า เขาชนะเลิศประกวดหุ่นยนต์ที่ทุ่มเท อดหลับอดนอน ทำมาหลายเดือน ร่วมกับเพื่อนๆ อย่างนี้ เรียกว่า proud มากกว่าครับ
:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,:,
เครดิตบทความ : หมอคลองหลวง
เครดิตรูป : https://images.app.goo.gl/WxHpvKcT9nB7KyjLA