13/01/2022
เคล็ดลับของความสุข
พ่อค้าคนหนึ่งส่งบุตรชายของเขาไปศึกษาเคล็ดลับของความสุขกับผู้ที่เป็นสุดยอดในบรรดาผู้รู้ เด็กชายเดินทางข้ามทะเลทราย 14 วัน จนไปถึงปราสาทที่งดงามหลังหนึ่งบนยอดเขา ชายผู้รู้ที่เด็กชายตามหาอาศัยอยู่ที่นั่น
หนุ่มน้อยเข้าไปในห้องโถงของปราสาท ได้เห็นกิจกรรมต่างๆมากมาย บรรดาพ่อค้าเดินเข้าออก ผู้คนสนทนากันตามมุมห้อง มีเสียงดนตรีบรรเลงแผ่วหวาน บนโต๊ะมีอาหารเลิศรสวางอยู่เต็มโต๊ะ ชายผู้รู้กำลังพูดคุยอยู่กับทุกคน เด็กชายต้องรอถึงสองชั่วโมงจึงจะถึงรอบของเขา
ชายผู้รู้ฟังวัตถุประสงค์การมาของเด็กหนุ่มอย่างตั้งใจ แล้วจึงตอบว่า เขาไม่มีเวลาอธิบายเคล็ดลับความสุขให้ฟังในตอนนี้ เขาแนะนำให้เด็กหนุ่มเดินไปให้ทั่วๆวังของเขาเสียก่อน แล้วอีกสองชั่วโมงค่อยกลับมาใหม่
" แต่ฉันอยากจะขออะไรเธออย่างหนึ่ง" ผู้รู้กล่าว แล้วส่งช้อนให้เด็กหนุ่มคันหนึ่ง หยดน้ำมันลงไปสองสามหยดบนช้อน "ระหว่างที่เธอเดิน ให้ถือช้อนคันนี้ไปด้วย และอย่าทำให้น้ำมันหกล่ะ"
เด็กชายทำตามคำสั่ง เขาออกเดินไปทั่ววัง โดยที่สายตาจดจ่อที่ช้อน สองชั่วโมงต่อมาเขาจึงกลับมาหาผู้รู้
"เป็นอย่างไรบ้าง เธอเห็นพรมเปอร์เซียที่อยู่ในห้องรับประทานอาหารหรือเปล่า เห็นสวนที่บรรดาบรมครูแห่งการจัดสวนใช้เวลาเนรมิตถึงสิบปีเต็มไหม แล้วยังหนังสือหน้ากระดาษหนังแพะสวยๆในห้องสมุดของฉันล่ะ เธอเห็นหรือเปล่า?"
เด็กหนุ่มยอมรับว่า เขาไม่เห็นอะไรเลย เขาอับอายและสารภาพว่าตาเขาจดจ่อ กังวลแต่น้ำมันในช้อนที่ผู้รู้บอกว่าอย่าให้มันหก
"เช่นนั้นจงกลับไปใหม่ และทำความรู้จักกับบรรดาความมหัศจรรย์ของโลกเรา เพราะเธอไม่สามารถไว้ใจคนได้หากไม่รู้จักบ้านช่องห้องหับของเขา" ผู้รู้กล่าว
ตอนนี้เด็กหนุ่มผ่อนคลายมากกว่าเดิม เขาถือช้อนแล้วกลับไปเดินทั่ววังอีกครั้ง คราวนี้เขาสังเกตงานศิลปะทุกชิ้น ทั้งพรมเปอร์เซีย สิ่งของที่แขวนตามผนังและเพดาน เขาเห็นสวนอันตระการตา ภูเขาจำลอง ความงดงามของมวลดอกไม้ ความพิถีพิถันในการจัดวางผลงานศิลปะอย่างเหมาะเจาะในทุกที่ เมื่อครบสองชั่วโมง เขากลับมาหาผู้รู้อีกครั้ง พร้อมเล่าถึงความประทับใจในสิ่งที่เห็นมาอย่างละเอียด
"ว่าแต่ น้ำมันสองหยดที่ฉันฝากไว้ในช้อน ไปไหนเสียล่ะ?" ผู้รู้ถาม
เด็กชายยอมรับว่าเขาทำมันหกไปตอนไหนก็ไม่รู้
"นี่แหละ คือ คำแนะนำข้อเดียวที่ฉันมีให้แก่เธอ" ชายผู้ที่รู้ที่สุดในบรรดาผู้รู้กล่าว
"เคล็ดลับของความสุขอยู่ที่การมองดูความมหัศจรรย์ของโลก โดยไม่ลืมน้ำมันสองหยดที่อยู่ในช้อน"
-เปาโล โคเอลญู, ขุมทรัพย์สุดปลายฝัน
เวอร์ชั่นภาษาไทย แปลโดย กอบชลีและกันเกรา
