28/06/2024
Hani bir söz var; ‘Hayat, siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir.’ John Lennon’un sözü.
Bugünümüz için dileklerde, isteklerde bulunuruz. Geleceğimiz için hedefler koyar, planlar yaparız. Ama bazen ne yaparsak yapalım, tüm çabamıza rağmen istediğimiz ilerlemeyi kaydedemeyiz. Hedefimize ulaşamayız. Ve çok üzülürüz, psikolojik olarak yıpranırız. Hatta;
-bende şans mı var.
-hep en kötüsü beni bulur zaten.
-o kadar uğraştım, neden olmadı, lanet olsun.
-millete gelince tüm kapılar açılır, ben bir adım atamıyorum. … gibi gibi cümleler kurulur öfkeyle, üzüntüyle..
Aslında yaşananın ne şans, ne çaba, ne kişi, ne de olayla ilgisi olmayabilir çoğu zaman. Yaşanacak olan yaşanır. İstediğimiz ya da dilediğimiz bizi bulmayabilir. Ama sonra hiç beklemediğimiz bir fırsat elde edebilir, hiç hesaba katmadığımız bir detayı fark edebiliriz. Yani istediğimiz şey değil, çok daha fazlası bize farklı şekilde sunulabilir.
Aksilik gibi görünen şey, daha iyi bir yaşantı için bir tuzak, bir engel, geçici bir zorluk olabilir bazen. Bunu kabul edebilmemiz için; farkındalığa, inanca, kabule, psikolojik güce ihtiyacımız vardır. Bu kabul bizi hayatta, akışta, hareket halinde tutar. Bunu reddeder ve tuzaklara odaklanıp vazgeçersek; yaşam keyifsizleşir, her şey anlamsızlaşır, hiçbir şey yapmak istemez, hayal kurmaz, çabalamaz oluruz ve peşinden depresyon gelir.
Yaşamak istediklerimizden vazgeçmeyelim, tek bir dal çiçek kadar olsa bile. Başımıza ne gelirse gelsin, yaşanabilecek güzel günlerimizin olduğuna dair inancımızı yitirmeyelim. İstenen tek dal bir çiçekken, kocaman bir buket sunabilir hayat bize 💐
