26/09/2025
İnsanlar hep konuşur.
“Çok kucağına alıyorsun, alışır.”
“Yanında yatma, bağımlı olur.”
“Biraz korkut, yoksa sözünü dinlemez.”
Sanki tek bir reçete varmış gibi… Sanki herkes her şeyi çok iyi biliyormuş gibi.
Ama ebeveynlik öyle kolay tarif edilecek bir şey değil. Ebeveynlik; uykusuz geceler, kaygılar, küçük detaylar demek. Hele ki kendi görmediği ebeveynliği vermeye çalışan biz nesiller için, en ufak söz bile içimize kurt gibi düşebiliyor.
İşte tam da bu yüzden kulağına geleni süzmek çok kıymetli. Bazı sözler bir kulağından girip ötekinden çıkmalı.
Çünkü biliyoruz ki:
“Bol bol kucağına al; bağlanmanın temelleri kucakta atılır.”
“Ayrılık anları güvenle yaşandığında, çocuk ayrışmayı öğrenir.”
“Sınır koymak cezayla değil, rehberlikle olur.”
Ve elbette, zaman zaman o tanıdık soru gelir: “Acaba yanlış mı yapıyorum?”
İşte o an kulağını herkese değil, çocuk hakkında bilimsel bilgi üretenlere ver.
Çünkü en nihayetinde tek bir şey var: Senin çocuğunla kurduğun ilişki.
Onun güven duygusu, senin kalbin, sizin sisteminiz.
Herkesin reçetesi kendine.
