25/06/2025
🧸 "Ben böyle büyütülmüştüm..."
Belki sen de kendini, çocuğunu büyütürken bunu söylerken yakaladın. Ama durup bir düşünelim: Bizim çocukluğumuz, bizim çocuklarımızın dünyasına ne kadar uygun?
🧠 Psikolojik kuramlar, bireyin çocukluk deneyimlerinin yetişkinlikteki ebeveynlik tarzını doğrudan etkilediğini gösteriyor. Bu, özellikle bağlanma kuramıyla açıklanıyor. Güvensiz bağlanmayla büyüyen bir birey, farkında olmadan bu modeli çocuklarına aktarabilir. 🙁
🪞 Ebeveynlik, bir aynalama süreci gibidir.
Kendi iç çocuk yanınız, çocuğunuzla olan ilişkinizde yeniden karşınıza çıkar. Sevilmemiş hissettiğiniz anlar, dışlandığınız duygular, size ‘çok konuşma’ denildiğinde hissettikleriniz… Tüm bunlar, çocuğunuzla iletişim kurarken yeniden canlanabilir.
2025 yılında yapılan bir çalışma, ebeveynlerin çocukluk travmalarının, çocuklarının duygusal ve davranışsal gelişimini etkileyebileceğini göstermektedir. Bu etki, ekonomik zorluklar, depresyon, ilişki çatışmaları ve ebeveynlik davranışları aracılığıyla nesilden nesile aktarılmaktadır .
💬 "Çocuğumda bana yapılanı yapmak istemiyorum" diyen çok insan var.
Ama bu iyi niyet tek başına yeterli değil. Çünkü zihin, öğrendiği yollarla hareket etmeye meyilli. Tıpkı bir kas gibi, yeni bir ebeveynlik biçimi öğrenmek de pratik gerektiriyor. 🌱
🪫 Çocukluğunda duyguları bastırılmış bir yetişkin, çocuğunun yoğun duygularını tolere etmekte zorlanabilir. Çünkü çocuk ağladığında, sadece o anın duygusu değil, kendi bastırılmış duyguları da harekete geçer.
🔄 İyileşmemiş çocukluklar, ebeveynliği zorlaştırır.
Ama bunun farkında olmak bile başlı başına bir iyileşme adımıdır. Terapiyle, bilinçli farkındalıkla, eğitici kaynaklarla bu döngü kırılabilir. 💪
📣 Unutmayın:
Kendi iç çocuğunuzu tanımadan, çocuğunuzu sağlıklı büyütmeniz beklenemez. Kırılmalarınızı onarmak, yalnızca sizin için değil, çocuğunuzun da geleceği için çok kıymetlidir. 🌟
