
29/07/2025
İnsan, kendi kalbinden, G-Özünden düşünce,
Düşündükçe, çözeceğini varsayarak yüzyıllardır
Hayatı yazılanlardan ibaret sanıp
“Düşünüyorum, o halde varım” dedikçe ,
Uzaklaşıyor zaten var olan kendinden…
Tüm hastalıklar, kendini hatırlatmak için
Ruhun s-eşsiz çığlığı…
Duyulursa ne büyük şans, talih, fırsat..
Dönüşüm, değişim için
Yere düşmeden/ girmeden önce…
Ne büyük ironi esasen düş-ünce…
“Efkar, fikir… hepsi düşünce üretmece,
Belden yukarı çıkamamak neticede
Şifa ve mutluluk sadece “Kalb” e girmekle….
Girdimse gönüllere, dokundumsa bir yüreğe
Kimi güldürerek, kimi ağlatarak,
Amaç, “Kendine gel, Kalbini gör” ç-özün orada
İşte o vakit mümkün her tür şifa,
Yol arkadaşı, rehberlik misali
Ruha d-okunmak, Süveyda…
Hekimlik dediğin, günlük çözümlerden öte,
Sırlı, çok g-izli, esasen hep göz önünde,
Vesile kılana milyon bin şükürle
Sonsuz selâm ve sevgiyle🌷
Dr.Mükrime Hülya Atbaş
̇