29/04/2022
Anne olmanın her halini severken hayalini bile kuramadığım, kurmaktan kaçtığım ikinci bebeği heyecanla bekliyoruz.
33. Haftayı atlatırken doğuma az kalışı, hazırlıklar, hastane çantaları, ihtiyaçlar da sıralanıyor bir bir...
Genelde Aliko'nun tutumu, yaklaşımı soruluyor? Nasıl karşıladı, şimdi nasıl tepki veriyor, abi olunca işler değişir 😉 gibi yorumları alıyoruz, cevapliyoruz.
Görüyorum ki onun tutumu, benim ona karşı tutumumla alakalı. İlk dönemlerde agresif, çabuk öfkelenen, ilişkiyi yıpratacak şekilde yaklaştığımda aramıza koca koca duvarlar örüldüğünü hissettim. Hamilelik sürecindeki duygulardan, duygusal iniş çıkışlardan, bazı verilen tepkilerin onunla alakası olmadığından, sorumluluklarımızı yerine getirerek aramızdaki ilişkiyi ikimizin de daha iyi ve uyumlu hale getireceğimizden bahsettim. Herşey bir günde düzelmedi elbette fakat eskiye göre daha iyi anlaşıyoruz. Bana karşı daha özenli, kardeşi ile ilgili kurduğu hayalleri, yaşanabilecek zorlukları daha rahat aktarıyor. Yürüyüşlere eşlik ediyor, birşey yapacağım zaman hemen kendisi yardım etmeye kalkıyor. ' Anne sen yorulma ben yaparım' 💜
Ben de birlikte zaman geçirmeye daha çok özen göstermeye başladım. Onun hoşuna gidecek filmler, aktiviteler oluşturmaya çalışıyorum. Sevgi aktarımını ve şefkat dilini eskiye göre daha çok ifade ediyorum. Ani tepki verme hala devam ediyor fakat kalbinin kırıldığını farkettikten sonra gönül alma işlerine hız veriyorum.
Şimdilik herşey yolunda 🥰
Bu arada üzerimdeki bluzu Aliko'ya hamileyken giyiyordum, anı olarak sakladıklarımın arasından çıkınca tabii ki duygular şelale.
Zaman sürprizlerle, hayat UMUT'la dolu 💜💜