Lazer_akupunktur&estetik Merkezi-Diyarbakir

27/06/2024

NEFRETİYLE YAŞAYAN KOMŞU!

Nefretiyle yaşayan komşu.
Sol yandaki evde oturan,
ve tüm kuralları ihlal eden,
duygularımı mahvediyor.
Duygulara işkence ediyor.
Buğday tarlası alev alıyor,
Dikkatsizlik veya kasıt gibi.
Acıyı biz icat ettik, kendimiz.
Ruhumuzun derinliğinde büyük
bir boşluk bıraktık.
Boşluğu doldurmamız gerekiyordu.
İlahilerle, şarkılarla veya ağıtlarla.
Biz ağıtları seçtik.
Kırıcı ve sıkıcı olarak,
Daha somut, akılcı ve cesur davranamadık.
Ateşten çakıl taşılarını biriktirdik.
Ebabil kuşlarının gagalarında,
Ebrehe’nin ordularına atılsın diye,
Zavallı kırık kalplerin üzerine yağdırdık.
Yanlışlar üzerine kavramlar ekiyoruz.
Yanlış tasarlanmış ses bombaları ile.
Hatalı düşünce ve kelimeler nefreti keskinleştirir.
Tarla kuşları ve güvercinlerin sırtında,
Onlar, sert rüzgârda yükselirler,
Yüksek Yalçın kayalıklara konarlar.
Yuvalarına yumurtlamak için,
Kemiklerim ağrıyor.
Huzur olmadan düşünce onurlandırılmazki.
Allah’ın şimşeği bize sevgi getirdi
Ve biz onun parıltısını reddettik,
Uğursuz çamur ekmeğini pişiriyoruz,
Toprağın çiçeğine daha fazla acı ekiyoruz,
Çorbamızda da şiddeti pişirdik
ve vahşi hayvanların öfkesiyle akşam yemeği yedik.
Kayalıklardaki aç akbabalar gibi.
İhaneti ve adaletsizliği çoğalttık.
Onurlu yaşama set çektik.
Onursuzlara büyük alanlar açtık.
Dr.M.ALİ BARS/27.06.2024/İst.

26/06/2024

ACININ TARİFİ YOK:

Bu gri dünyada!
Hepimiz nerede yürüyoruz?
Kırmızı toprak ve siyah taşlar üzerinde.
Farkında değiliz, aynı yolun yolcusuyuz.
Bu gün birine, yarın diğerine!
Işık saçıyor, alev topuna dönüşmüş,
Mavi, Yeşil, Sarı tarlalar, ağaçlar, ekinler alev alev yanıyor.
İnsanlar, hayvanlar, canlar yanıyor.
Gökyüzü ve doğanın renkleri karışmış, sisli, dumanlı.
Tutkular ve hüzünlü duygular hakim.
Ağıt sesleri, göz yaşları ve öfke,
Diyarbakır Mardin hatında yankılanıyor.
Sağır ve kör değilsek acıyı
görüyoruz katmerleniyor,
Acı paylaştıkça hafifler,
Bir gövdenin hangi uzvunda ağrı olursa aynıdır.
Kuşlar gökyüzünde uçuşuyor.
Çimenler nehirden aşağı akıyor.
Ve gökyüzüyle ilgili bir soru var
Yangınlar hakında bir soru!
Tedbirsizlik hakkında bir soru!
Kim yaktı? , Kim seyirci kaldı?
İnsanlar tarlalarda yürüyor.
Sonra çayırdaki çiçeklere, yanan ekinlere üzülerek bakıyor.
Ve yakında tarlalar sönecek.
Yakında vizörler kaybolacak.
ve olan çoktan oldu, kafalarda
sorular kaldı.
Diken gülü taşıdı.
Gül aşkı taşıdı.
aşk huzur getirir mi?
Ve o gül hepimiz içindi.
O aşk hepimiz içindi.
O barış hepimiz içindi.
O kardeşlik hepimiz içindi.
Olmadı, yaraladılar, yakışmadı!
Su yangını sündürdü.
Acı laflar, hatalı bakışlar kalbin yangınını söndüremedi.
İşte BU ACININ TARİFİ YOK.
Dr.M.ALİ BARS/24.06.2024/Diyarbakır.

23/06/2024

PARLAYAN ELMASLAR:

Gecelerin zor yaşandığı sokaklarda,
Parlayan ay ışığının altında,
Elmas gibi düşler yatar, görülmeyen, sahiplenilmeyen mahallelerde.
Sur içinde, Alipaşada, Benu-Sen’de, Fiskaya’da, Bağlarda.
Çocukların kalplerinde, evcilleştirilmiş yaşamlar.
Yatakları kışın soğuk, yazın sıcak.
Giysileri yıpranmış, ayakkabılar yırtık.
Yine de gözlerinde bir ateş ışıltısı.
Kolyedeki elmas gibi parlıyor gözleri.
Kir, çamur ve acının ortasında,
Yağmurun altında ışığı kovalıyorlar,
Kahkahaları saf ve berrak.
Bozuk sokaklarda attıkları her adımda,
Karşılaştıkları her zorlukta,
Görünmeyen, söylenmeyen bir yol çiziyorlar.
Ruhları güçlü, genç ve hırçın.
Sessiz gözyaşlarına ve bastırılmış çığlıklara rağmen,
Bu çocukların içinde bir umut yatıyor.
Keşke eller uzanıp kaldırsa,
Bu mücevherleri hangi harikalar ortaya çıkarabilir,
Cesur ve cüretkarların hikayeleri.
Çünkü; umudun zor olduğu kalplerde,
Karanlık sokaklarda ve zor hayatlarda, işlenilirse
Zengin ve parlak bir gelecek ışıldar.
Pürüzlü sokaklarda parlayan elmasların koşuşturması.
Bu elmasları yontacak sarraflara ihtiyaç var.
Dr.M.ALİ BARS/23.06.2024/Diyarbakır.

01/02/2024

Ramazan hoca; namı diğer filozof Ramazan. Garibandı, mazlumdu. Kendi halinde, kimselere zararı olmayan, dindar bir insandı. Mal, mülk ve parada gözü yoktu. Kimseden bir şey istemezdi. Ulu caminin müdavimlerindendi. Dini bilgilerini, doğrularını insanlara anlatmak istiyordu. İsteyen dinler, istemeyen dinlemezdi. Kimseye bir zoru, tafrası yoktu. Diyarbakır insanı onun o samimi halini, mütevaziliğini, mazlum halini, kibirsizliğini, doğruları dile getirmesini severdi. Diyarbakır’ın delisi, velisi, mazlumu, garibanı çoktur. Diyarbakırlı onlara sahip çıkar, sever, bağrına basar, sahiplenir. Ramazanıda aynı şekilde sever, sahiplenirdi. Ancak koruyamadı. Dün koca İstanbulda alçakça katledildiğini duyduk. Şaşırdık, bir anlam veremedik. Kimin kovanına çomak soktu?, doğruları kimleri rahatsız etti? diye söylendik. Demek onu öldürebilecek, canına kıyabilecek kadar rahatsız olmuşlar. Tehditlere baş vurmuşlar, yetmemiş katletmişler. Daha önceleride deli diye Elazığ timarhanesine tıkmışlardı. Tepkiler üzerine salıverilmişti. Bir insan olarak çok üzüldüm. Eğer ki zerre kadar hak hukuk, adalet var ise bu katillerin ve arkalarındaki azmettiricilerin, yardakçıların derhal yakalanıp şiddetle cezalandırılmaları lazımdır diyorum. Bu dünyada adalet yerini bulmasa bile her kes çok iyi bilmelidir ki güç ve kuvvet sahibi yüce RABB mazlumun, garibanın, yetimin , yoksulun hamisi ve zalimin düşmanıdır. Boynuzsuz keçinin hakkını boynuzlu keçiye bırakmaz.
Ramazan bu gün müdavimi olduğu ulu camide cenaze namazı kılınacak. Eminim tüm Diyarbakır orda olacak, onu sahipsiz bırakmayacaklar. Havalar sisli, bulutlu olacak, caminin taşları bile göz yaşı dökecek. Ebedi istirahatgahına defnedilecek. Allah’tan rahmet olsun, yeri cennet olsun, tüm Diyarbakır’ın başı sağolsun.”Zalimler için yaşasın cehennem” diyorum.
Not: Ben cenazesinde bulunamadığım için üzgünüm. Bu durumda bile internet ortamında Ramazanı başka şeylerle ilişkilendirip alçakça, adice hakaret eden namusuzları görüyorum. Şiddetle lanetliyorum.

Fatih’te bıçaklanarak öldürülen Ramazan Pişkin’in cenazesi Adli Tıp Kurumu’ndan teslim alınarak memleketi Diyarbakır’a gönderildi.