Klinik Psikolog Nihan ARDA

15/10/2025

Portia Nelson sayesinde ara sıra hangi bölümde olduğumuzu hatırlamak güzel değil mi? 🌿

ı.

sokakta yürüyorum.
kaldırımda derin bir çukur.
düşüyorum içine. kayboluyorum. çaresizim.
benim suçum değil.
içinden çıkmam epey zaman alıyor.

ıı.

aynı sokakta yürüyorum.
kaldırımda derin bir çukur.
yine görmüyorum. yine içine düşüyorum.
aynı yerde olduğuma inanamıyorum.
benim suçum değil.
içinden çıkmam yine zaman alıyor.

ııı.

aynı sokakta yürüyorum.
kaldırımda derin bir çukur.
orada olduğunu görüyorum, yine de içine düşüyorum.
bir alışkanlık. benim suçum. nerede olduğumu biliyorum.
hızla çıkıyorum.

ıv.

aynı sokakta yürüyorum.
kaldırımda derin bir çukur.
çukurun etrafını dolanıyorum.

v.

başka bir sokaktan yürüyorum.

14/10/2025

11/10/2025

02/10/2025

Konsantrasyon gerektiren sporlarda içsel konuşmalar çok önem taşıyor. Herhangi bir şekilde kendinize eleştirel olmanız,bedeninizi rahat bırakmamanız,o anda kalamamanız oyunu etkiliyor. Aslında belki de olumsuz iç sesiniz böyle bir durumda daha çok ortaya çıkıyor çünkü kendisine muazzam bir alan buluyor. “Yapamadın,öyle atılır mı” dedikçe daha da atamadığınız bir gerçek 😆

Burada bedeni ve ihtiyaçları dinlemek çok önemli. Kitabı bu açıdan çok sevdim. Kendim uygulayacağım pratikler de edindim 🙏🏻🌿

01/10/2025

Bazen cümleye nasıl başlar bilemez insan.
Nasılsın? dendiğinde mesela; Tonlarca şeyi düşünüp bir küçük “iyiyim” diyene kadar zamanın geçtiğini fark etmez.
İşin içinden çıkamaz da en kolay cevabını seçer.

Bazen neden öyle davrandığını da anlayamaz insan.
Bakar sağından solundan anlam veremez.
O günkü hali ile bile düşünse bir şeyler oturmaz,sinmez içine.
Çözülemeyen çukurlardır bazen düşülen içine,akıl sır ermez.

Hep bana mı böyleleri denk geliyor diye sorarken bir başkasının da onun için bunu söyleyebileceğine ihtimal vermez insan.
Hep kusuru arar,tarar,neden böyle birisini seçtim der de; Neden böyle birisine dönüştüm demez kolay kolay.

Erkekler kadınlar için,kadınlar erkekler için; ebeveynler çocuklar,çocuklar ebeveynler için bir sürü genelleme yapar durur da; o genellemenin ne kadar içinden bunu söylediğini aklına bile getirmez kişi. Dünya bir söylenme yeridir çünkü, ilk söyleyen sorumluluğu üzerinden attığını sanar durur.

Ne kadar zordur, nasıl olduğumu bilmiyorum demek.
Çok yanlıştı,öyle davranmam hataydı ama yol uzun,yeniden deniyorum demek.
Mesele denk gelme ise,ben de birileri için iyi bir denk geliş olmayabilirim demek.
Genellemelerden çıkıp özele özele en biricikliğe inmek.

Halbuki bazen oluyor.
Yoldan gönüllü çıktığın,çamurlarda yuvarlandığın bile oluyor.
Bir sebepten,bir itkiden, belki böyle iyi olurum sandığından.

Kim biliyor ki en iyi yolu, kim tertemiz kalıyor ki toztoprak yoldan çıktığında;
Kimileri biraz çizikle,kimileri yara bere içinde geçiyor.
Aynı çukura düşmemeye gayretle geçiyor yol işte 🫂

*Gayret ettiğim bir günden..

15/09/2025

🌿

27/08/2025

Bugün Behçet Necatigil’e selam vererek başlıyorum.

Yıllar önce bu şiiri çok yoğun bir döneminde,yurtdışında yaşarken babama göndermiştim. Henüz ortaokuldaydım sanıyorum. Hayatın gerçeklerinden ziyade babasını özleyen bir kız çocuğu olarak “bak biz de burdayız, biraz gel saçımı okça” der gibi bir yerden hafif isyankar ama çok özleyerek gönderdiğimi hatırlıyorum.

Seneler geçti, hayat bu ya; Ne kayıplar,ne hüzünler ne vedalar geldi,geçti. Birilerine Söyleyemediğim,söylemek istemediğim onlarca şey edebiyata sarılarak karşılık buldu bende yine.

Kimisi ülkesini kimisi annesini kimi içindeki farklı kendiliğini düşünür, bilmem ki.. Sizde de karşılık bulsun..

Ne kadarsa o kadar,ne yapabiliyorsak o kadar.. ama bırakmasak mı yarınlara sevgileri? 💜

“Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)

Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı“