Psikolog Büşra Kuru

13/12/2025

Terapiye Gitmeden Önce Bilmeniz Gereken 3 Şey
“Terapi hemen iyi hissettiren bir sihir değildir.”
İlk seans bazen rahatlatır, bazen zorlayabilir. Çünkü zihnin derinlerine yaklaşmaya başlarsın. İyileşme bir süreçtir; adım adım olur.
“Terapist seni anlamak için oradadır.”
Utandığın, karıştırdığın, söylemeye çekindiğin şeyler bile bu sürecin doğal parçasıdır. O oda, güvenli bir alan yaratmak için vardır.
“Her şey konuşulabilir, ama her şey ilk seansta konuşulmak zorunda değildir.”
Hazır olmadığın şeyleri paylaşmak zorunda değilsin. Terapi, zamanla açılan bir yolculuktur; ritmi sana göre ayarlanır.

10/12/2025

Zihinsel Yorgunluk
Zihinsel yorgunluk, beynin uzun süreli stres, yoğun düşünme veya duygusal yük altında “aşırı ısınması” gibidir. Kişi bunu çoğu zaman fark etmese de günlük işleyişi belirgin biçimde etkiler. Bilimsel olarak zihinsel yorgunluk; odaklanmayı, karar verme becerisini ve duygusal dengeyi zorlayan bir bilişsel tükenme hâli olarak tanımlanır. Bu durumda en sık görülen belirtiler arasında dikkat dağınıklığı, unutkanlık, karar vermede zorlanma ve zihnin sürekli dolu ya da sisli hissetmesi yer alır. Kişi bir işe başlamakta güçlük çeker, basit görevler bile uzun sürelere yayılır. Aynı zamanda tahammülsüzlük, sabırsızlık, motivasyon kaybı ve duygusal dalgalanmalar da zihinsel yorgunluğun davranışsal işaretlerindendir. Bedensel olarak ise baş ağrısı, gözlerde yanma, uyku düzensizliği, öğleden sonra artan bitkinlik ve bedensel huzursuzluk sık görülür. Yorgunluk ilerledikçe kişi sosyal olarak da geri çekilebilir, konuşmak ya da iletişim kurmak bile ekstra çaba gerektirir. Zihinsel yorgunluk fark edildiğinde, beynin toparlanması için kısa molalar, ekran süresini azaltmak, uyku düzenini korumak ve zihne “nefes aldıran” aktiviteler yapmak önemlidir. Beden gibi zihin de dinlenmeye ihtiyaç duyar; dinlenmediğinde yavaşlar, bulanır ve sinyal verir. Bu sinyalleri erken fark etmek ise tükenmişliği önlemenin en etkili yoludur.

02/12/2025

GÜN IŞIĞI, PSİKOLOJİ VE MEVSİMSEL SAAT UYGULAMALARI: KIŞ-YAZ SAATİ FARKI BEYNİMİZİ NASIL ETKİLER?
Gün ışığı, biyolojik saatimizi ve ruh halimizi
düzenleyen en güçlü doğal etkendir. Bu nedenle kış saati ve yaz saati uygulamaları psikolojimizi düşündüğümüzden daha fazla etkiler. Bilimsel araştırmalar, sabah ışığının serotonin üretimini artırarak enerjiyi yükselttiğini, melatonin salgısını düzenleyerek uyku-uyanıklık döngüsünü dengelediğini gösteriyor. Günler kısaldığında ise bu biyolojik ritim aksar; yorgunluk, isteksizlik, duygudurumda düşme ve uyku düzeninde bozulmalar sık görülür. Kış aylarında bazı bireylerde “Mevsimsel Duygu Durum Bozukluğu” gelişmesinin temel nedeni de ışık yetersizliğidir.Yaz döneminde günlerin uzaması ise tam tersi etki yaratır: enerji artar, sosyal aktivitelere açıklık yükselir, uyku düzeni daha stabil hale gelir ve stres hormonları daha dengeli seyreder.
Bu nedenle ozellikle kış aylarında sabah ışığına kısa süreli maruz kalmak, gün içinde aydınlık ortamlarda bulunmak ve açık havada hareket etmek sirkadiyen ritmi destekler. Gün ışığı, ruh halimizi ve zihinsel
berrakhgimizi etkileyen gorünmez ama.
güçlü bir düzenleyicidir; bu yüzden ışığa yaklaşmak, psikolojik iyi oluşun en basit bilimsel yollarından biridir.

21/11/2025

18/11/2025

Hepimiz hayatın içinde birçok farklı “rol” üstleniriz:ebeveyn, çalışan, arkadaş,partner, çocuk…
Bu roller, sosyal ilişkilerimizi düzenler ve topluma uyum sağlamamıza yardımcı olur. Ancak zamanla bazı roller, kim olduğumuzu gölgeleyecek kadar baskın hale gelebilir. Kendimizi sadece o rolün beklentileriyle tanımladığımızda, içsel denge bozulur. Psikolojide buna rol içselleştirmesi ya da rol çatışması denir.
Kişi, toplumun “nasıl olmalısın” kalıpları ile “ben kimim” sorusu arasında sıkışabilir. Psikoterapi süreci, bireyin rollerini fark etmesini; kimin için, ne kadar ve neden o rolde olduğunu anlamasını sağlar. Amaç, rolleri reddetmek değil, onların arasında kendine ait alanı yeniden bulmaktır. Çünkü psikolojik iyilik hali,
“tüm rollerin ötesinde kim olduğunu hatırlayabildiğinde” başlar.

We all take on many different “roles” in life: parent, employee, friend, partner, child…
These roles help structure our social relationships and allow us to adapt to society. However, over time, some roles can become so dominant that they overshadow who we truly are. When we define ourselves solely through the expectations of that role, our inner balance begins to break down. In psychology, this is called role internalization or role conflict.

A person may find themselves caught between society’s “how you should be” patterns and the question “who am I?”.
The psychotherapy process helps individuals recognize their roles and understand for whom, to what extent, and why they occupy those roles. The goal is not to reject the roles, but to rediscover one’s own space among them. Because psychological well-being begins “when you can remember who you are beyond all your roles.”

17/11/2025

15/11/2025

Terapide yapılan farkındalık çalışmaları, duygusal keşifler ve bilişsel yeniden yapılandırmalar; ancak gündelik yaşama entegre edildiğinde kalıcı bir değişime dönüşür.
Seans odasında öğrenilen
beceriler, örneğin sınır koymak, duyguları düzenlemek, düşünceleri sorgulamak yalnızca konuşmakla değil, uygulamakla güçlenir.
Psikolojide bu süreç, “genelleme” olarak tanımlanır.
Yeni öğrenilen bir becerinin terapi dışındaki ortamlara aktarılması.
Bu adım gerçekleşmediğinde, değişim farkındalık düzeyinde kalır; davranışa dönüşmez.
Terapide verilen küçük ödevler, aslında “hayat provası” gibidir.
Gerçek dünyada yapılan her deneme, kişinin öz yeterliliğini artırır ve öğrenmeyi pekiştirir.
Unutma;
Terapide anlamak başlangıçtır, uygulamak ise dönüşümdür.

Awareness work, emotional exploration, and cognitive restructuring in therapy lead to lasting change only when they are integrated into daily life.
The skills learned in the therapy room such as setting boundaries, regulating emotions, and questioning thoughts become stronger not just by talking about them, but by practicing them.

In psychology, this process is defined as “generalization”:
the transfer of a newly learned skill to environments outside of therapy.

When this step does not occur, change remains at the level of insight; it does not turn into behavior.

The small assignments given in therapy are actually like a “rehearsal for life.”
Every attempt made in the real world increases a person’s self-efficacy and reinforces learning.

Remember:
Understanding is the beginning in therapy, but application is the transformation.