İzlem Psikolojik Danışmanlık Merkezi

30/10/2019

“8-12 yaş grubu Çocuklar için Mindfulness Eğitimi, Eline Snel Metodu” kasım ayında başlıyor.
Kayıt ve detaylı bilgi için👇🏻pelinkececii@gmail.com

05/05/2018

Psikoterapi ihtiyacını görüyoruz ve elimizi taşın altına koyuyoruz. Sosyal sorumluluk projesi kapsamında ve belirli sayıda kişi için ulaşılabilir psikoterapi imkanı sunuyoruz. Bu proje kapsamında, psikoterapiye ihtiyaç duyan ancak yüksek terapi ücreti sebebi ile destek alamayan kişiler bize ulaşabilir.

04/05/2018

İnsanın içinde her iki potansiyel vardır ve hangisinin gerçekleşeceği koşullara değil, kararlara bağlıdır. Viktor E. Frankl

03/05/2018

Çocukları izlerken fark etmediğimiz bir şey var, o da aslında beyinlerinde ne kadar faaliyet olduğu. 3 yaşındaki bir çocuğun beyni, bizim beyinlerimizden iki kat daha aktif. Her saniye, her deneyimle (fiziksel etkileşim, görme, duyma) beyin, beyin hücreleri arasında 700'le 1000 kadar yeni bağlantı kuruyor. Bu sebepten bebeğe ya da çocuğa ne kadar yatırım yapılırsa o kadar geri dönüşü oluyor.
Peki çocuk bütün bu yeni bilgileri ne yapıyor?
Bebekler ve çocuklar karşılaştıkları bütün bilgileri dünyanın tahmin edilebilirliğini anlamaya çalışmak için kullanıyorlar.
Bu devran nasıl dönüyor?
Sistem nasıl işliyor?
Bu anlam arayışını ise tekrar eden davranışlar ve oyunlarla gerçekleştiriyorlar.
Doğrusunu söylemek gerekirse üzerimizde küçük deneyler yapıyorlar 🙂
Masanın üzerindekileri devirirsem farklı bir ses çıkar mı?
O masa örtüsünü çekersem annem yine heyecanlanacak mı?
Annenin verdiği her tepki karşısında bebek, evet, annemi anlıyorum, bunu yaptığımda ona bu tepkiyi verdirebiliyorum diye düşünüyor. Bu sebepten aynı davranışı tekrar ve tekrar yapıyor, çünkü anlamlandırabilmek eğlenceli 🙂

02/05/2018

Baba çocuğun öğretmenidir, ona dünyaya açılan yolu gösteren kimsedir. Erich Fromm

01/05/2018

Kişi kendisinin ve yakınlarının hayatlarını sürdürebilmeleri için bulunduğu çalışma yaşantısına çeşitli anlamlar yüklemektedir. Hallberg ve Schaufeli'nin yapmış oldukları çalışmaya göre, yaptıkları işlerin değerli, anlamlı olduklarını düşünen kişiler psikolojik açıdan daha sağlıklıdır.
Kişinin yaptığı işe verdiği değerin belirleyicisi olarak da iş ortamında kendine verilen değer, fizyolojik/psikolojik açıdan harcadığı emek ve emeğin karşılığı söz konusudur.
Tatmin olduğu, değer gördüğü, hakkının verildiği bir ortamda çalışıyor olması kişi için psikolojik açıdan oldukça önemli bir destek kaynağıdır.
Bu durumu ise; çalışma koşulları, çalışma saatleri, maaş, daha yüksek mevkideki kişilerle ilişkisi, takdir edilme, iş-aile yaşamı dengesi gibi birçok faktör etkilemektedir.
Çalışma saatlerinin uzun, molaların kısa olması çalışanların yorgunluk düzeylerini etkilemekte ve buna bağlı olarak ortaya çıkabilecek iş kazalarına da davetiye çıkarmaktadır. Çalışma saatleri 12 saatten 10 saate indirildiğinde iş kazaları %25 oranında azalmaktadır. İş kazalarının sebep oldukları düşünüldüğünde bu oldukça yüksek bir yüzdedir. Yorgunluk düzeyi fizyolojik sağlık için önemlidir ancak beden ve zihin bir bütün olduğundan bedendeki sorunlar oranında psikolojik olarak da zorlanmalar vardır.
İnsan ilişkilerinde bir alma/verme ilişkisi söz konusudur. İnsan karşısındakine yatırım yapar, bir şeyler verir. Bazıları karşılığını almak için verirken bazıları ise karşılığını düşünmeden verirler. Ancak bir süre sonra ellerinde olmadan "hakkım bu değil, hakkettiğimi yaşamıyorum, verdiğim emeğimin karşılığını alamıyorum" şeklinde olağan/olması gereken düşüncelere sahip olurlar. Kişinin emeğinin karşılığını, hakkını alamaması acı verici ve psikolojik açıdan oldukça yıpratıcı bir noktaya gelir.
Tüm bunlar göz önünde bulundurulduğunda çalışma yaşamındaki kişi, tatmin ve huzurlu olduğu, emeğinin karşılığını ve hakkını aldığı sürece psikolojik olarak daha sağlıklı olabilecektir.

30/04/2018

29/04/2018

Karşımızdaki kişiyi anlamak ve kabullenmek ilişkilerin anahtarıdır. Aynı durum kendimizde de aynıdır ve kendimizle olan ilişkimizin de önemli parçasıdır. Bunu yapmak bazen zor olabilir. Beklentilerimiz, önyargılarımız, deneyimlerimiz, düşüncelerimiz ya da duygularımız bunu daha da zorlaştırabilir.
•Affetmek iyileştirir. Geçmişin bugüne taşınan acısını dindirebilir. Çok daha büyük yararı aslında affeden kişinin kendisinedir. Zihnimizin yalnızca karşımızdaki kişiye duyduğumuz öfke, üzüntü gibi baskın duyguların hakimiyetinde düşünmesini, davranmasını engeller.
•Affetmek özgürleştirir. Zihinsel meşguliyet azalır ve zihin özgürleşir.
Affetmek duyguları her haliyle kabullenmektir. Affetmek için önce duyguların farkına varılmalıdır. Olumsuz duygular çok iyi gizlenir. Özellikle bu kişi çok sevdiğimiz, değer verdiğimiz biriyse suçluluk duygusunun da etkisiyle olumsuz duygulardan bahsetmek, söze dökmek hatta düşünmek bile zordur. Öfke, üzüntü, hayal kırıklığı gibi olumsuz duygular hissettiğimiz ancak bu olumsuz duyguların farkına varmadığımız, kabullenmediğimiz noktada affetmek olanaksızdır. Karşımızdaki kişiye hissettiğimiz olumlu ya da olumsuz her türlü duygunun farkında olup kabullenmek affetmeyi kolaylaştırır.

27/04/2018

Hayal bilimden daha önemlidir, çünkü bilim sınırlıdır. Albert Einstein

26/04/2018

"Karşılaştığı güçlükleri sabırla yenmeye çalışan kimse, sonunda başarıya ulaşır." olarak açıklaması yapılan deyimimiz.
Yani sabredersek başarıya ulaşıyoruz..?
Bu açıklama sabretme üzerine ağır bir yük bindiriyor sanki, doğal olarak sabretmenin sonunda bir başarı geleceği algısı da bizlerin omuzlarına bir yük bindiriyor. Bir çok insana beklemek zaten zor gelirken, bir de pozitif bir sonuç, başarı beklemek...
Deyime tekrar dönelim, sabrın sonu selamettir diyor. Selamet ise başarı değil, esen olma durumu, her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvende olma durumudur. Aslında deyim içerisinde kullanılan selamet kelimesi de her ne kadar pozitif algı yaratsa da daha yerinde bir anlam taşıyor. Yani sabretmenin sağladığı faydanın başarıya ulaşmak değil de sakinlik ve dinginlik içerisinde durumları, kendimizi değerlendirebilme fırsatı sunduğunu söylüyor.
Sabretmenin sonucunda bir başarı beklemek her ne kadar içinde bulunduğumuz durumu kolaylaştırsa da sabretmek bir süreçtir. Bu yüzden algımızı sonuca odaklamaktansa içinde bulunduğumuz, yaşadığımız sürece odaklamak bize yardımcı olacaktır.

25/04/2018

Mizah, kendini koruma savaşında ruhun bir başka silahıydı. Mizahın, insan yapısındaki her şeyden çok, birkaç saniyeliğine de olsa uzaklaşarak bir durumun aşılmasını sağlayabildiği çok iyi bilinmektedir. Viktor E. Frankl

22/04/2018

Rüyalar, bilinçdışına giden kral yoludur. S. Freud

20/04/2018

Asıl sorun, dünyada çok sayıda çocuğun doğuştan sahip oldukları potansiyel kapasitelerini tam olarak gerçekleştiremedikleri ortamlarda büyüyor olmalarıdır. Çiğdem Kağıtçıbaşı

19/04/2018

Bütün süreç konfor alanımızın dışında ilerliyor. Peki, biz ne yapıyoruz? İnsanların %90'ı kendilerini rahat hissettikleri, tanıdık oldukları konforlu alanlarında kalmayı tercih ediyorlar. Belki bazen deniyordur, "Hadi bir cesaret!" diye, o konfor alanından çıkıp yeni bir adım atabilmek için ancak az. Aslında gerçek şu ki kendimize ne kadar çok "Hadi bir cesaret" diyerek harekete geçsek, o kadar çok konfor alanımızdan dışarıya bir adım atmış oluyoruz.
Konfor alanı, kişinin kendini güvende ve rahat hissettiği, daha önceden aşina olduğu durumları kapsayan alandır. Varolan düzeni korumak, risk almamak anlamına gelir konfor alanı. Kişi konfor alanı içerisindeyken enerji harcamasına gerek yoktur çünkü bir çok şey tahmin edilebilir, bilindiktir. Konfor alanının dışına çıkmak belirsizlikle beraber kişinin kaygı duymasına sebep olabilse bile özgüven artışını beraberinde getirir.
Farkında olalım olmayalım yaşamımızda konfor alanı içerisinde kaldığımız durumlara şu örnekleri verebiliriz; her zaman aynı restoranda yemek yemek, belirli yemekleri yemek, aynı yolu kullanmak, rahatsız edici sonuçlar doğuruyor olsa bile çevremizle kurduğumuz iletişim şeklinin değiştirilmemesi, hatta benzer arkadaş ve partner seçimleri.

18/04/2018

Önemli olan bedeninizdeki engeller değil, kafanızdaki tembelliklerdir. Stephen Hawking

17/04/2018

Narsistik kişilik bozukluğu ismini, gördüğü kendi yansımasına aşık olan ve kendi arzularıyla tükenip bir çiçeğe dönüştürülen Yunan mitolojisi karakteri Narcissus'tan almıştır. Narsistik kişilik bozukluğu erken ergenlik döneminin başında başlamaktadır. Narsistik kişilik bozukluğu olan kişiler kendi önemlerini abartılı şekilde görürler. Birey kendi zekası, başarıları ya da güzelliği ile oldukça meşgul durumdadır. Özel biri olduğunu düşünür ve onu yalnızca yüksek konumdaki insanların anlayabileceğine inanır. Diğer insanların ona hayran olmasına aşırı derecede ihtiyaç duyarlar. Bu kişilerde çok güçlü bir şekilde hak etme duygusu hakimdir. Diğer kişilerden faydalanma eğilimi de söz konusudur. İletişimde olduğu insanlarla empati yapmakta zorlanmaktadır. Başkalarını kıskanma eğilimi de söz konusudur. Davranış ve tutumları kibirli olabilmektedir.
Narsistik kişilik bozukluğuna sahip kişiler kendi yeteneklerini aşırı derecede abartılı algılarlar. Diğer kişilerden kendilerine özel bir iyilik bekleyebilirler. Başkaları tarafından eleştirilmeye karşı yoğun olarak hassas olduklarından bir eleştiri karşısında öfkelenebilirler. Başkalarıyla iletişime geçtiklerinde genellikle ilk amaçları kendi özsaygılarını desteklemek ve şişirmek yönündedir.
İkili ilişkilerinde ise idealleştirdikleri ve yüksek konumda eşler seçebilirler. İlişkide oldukları kişilerden beklentileri çok yüksek olabilir ancak bu beklentiler gerçekçi olmayan, karşılanamayacak ve ilişkilerini çıkmaza sokabilecek beklentilerdir.