30/05/2024
Bunun üzerine Almitra “Bize sevgiden bahset”.. dedi.
Ve o başını kaldırdı, insanlara baktı.
Üzerlerine sinen derin dinginliği duyumsadı.
Ve yüksek bir sesle konuşmaya başladı:
“Sevgi sizi çağırınca, onu takip edin,
Yolları sarp ve dik olsada..
Ve kanatları açıldığında bırakın kendinizi,
Telekleri arasında saklı kılıç, sizi yaralasa da..
Ve sizinle konuştuğunda, ona inanın,
Kuzey rüzgarının bir bahçeyi harp edişi gibi,
Sesi tüm hayallerinizi darmadağın etse de..
Çünkü sevgi sizi yücelttiği gibi, çarmıha da gerer.
Sizi büyüttüğü ölçüde, budayabilir de..
Bembeyaz olana kadar öğütür sizi;
Esnekleşene kadar yoğurur;
Ve Tanrının ilahi sofrasında ekmek olasınız diye,
Sizi kendi kutsal ateşine savurur.
Sevgi bütün bunları,
Kalbinizin sırlarını bulasınız diye yapar,
Ve bu biliş, Hayat’ın kalbinin bir cüzünü yaratır.
Sevdiğinizde, “ Tanrı benim kalbimde, “ yerine,
Şöyle deyin, “ Ben kalbindeyim Tanrı’nın “
Ve sanmayın yön verebilirsiniz sevginin akışına,
Çünkü sevgi yolunu kendi çizer,
Sizi değer bulduğunda..
Sevgi bir şey istemez tamamlanmaktan başka..
Halil CİBRAN
