psikologdilaraocak

24/11/2025

Annelik bazen insanın kendi içinden yeniden doğması gibi…
Bilim diyor ki: Bir kadının anne olduktan sonra beyin yapısı bile değişiyor. Bağlanma, empati, dikkat ve koruma merkezleri güçleniyor. Yani “anne içgüdüsü” sandığımız şey, aslında beynin çocuk için yeni bir düzen kurması.
Ama bu düzen sadece güçlenme değil;
daha çabuk kaygılanmak, daha kolay yorulmak, her şeyi aynı anda düşünmek…
Bunlar da bu yeni beynin yan etkileri.
Bu yüzden bazen kalbin bir şey söyler, mantığın başka…
Çünkü artık aynı anda hem bir anne, hem bir kadın, hem de kendin olmaya çalışıyorsun.
Yine de tuhaf bir şekilde, tüm kaosun içinde bir denge var.
Bebeğinin kokusu, sıcaklığı, sana yaslanışı…
Bütün yorgunluğunu sıfırlayan küçük mucizeler.
Belki hiçbirimiz “hazır” anne olmadık,
ama her gün yeniden öğreniyoruz.
Biraz nörobilim, biraz sezgi, çokça sevgi…
Aslında annelik tam olarak bu:
“Yapabildiğinin en iyisini yapmak ve kalanını kalbe bırakmak.”

23/11/2025

23/11/2025

Sonuçlanmamış ilişkileri sürekli zihninde canlı tutanlara

09/11/2025

Ben de sizinle paylaşmak istedim başka bir yolun olmadığını bilince adaptasyon daha kolay oluyor. Bu sadece yeni doğan bir bebek için değil bir çok konu için geçerli..❤️

07/11/2025

Bazıları vardır…
Severler ama kalamazlar.
Bağlanırlar ama teslim olmazlar.
Yaklaşırlar ama bir noktada geri çekilirler.
Bu, onların istememesi değil aslında.
Sadece yakınlığın beraberinde getirdiği çıplaklığı taşıyamazlar.
Çünkü biri gerçekten yaklaşırsa, maskeler düşer…
Ve onlar, o maskelerin ardında kim olduklarını unutmuşlardır.
“Issız Adam Sendromu” tam da budur.
Yalnızlığını seçmek zorunda kalmış bir ruhun,
sevilmeyi çok isteyip, sevildikçe korkması.
O derin bakışlar, o şiir gibi sözler, o sonsuz ilgiler…
Hepsi bir yere kadar.
Çünkü oradan sonra kalbi değil, kaçma içgüdüsü devreye girer.
Bir yanıyla çocuk gibi sevilmek ister,
diğer yanıyla o sevgiden boğulur.
Yaklaşanı iter, uzaklaşanı özler.
Ve sonunda hep aynı sahne yaşanır:
Bir kadın ardında cevapsız sorularla kalır,
bir erkek ise kalabalıklar içinde
yine o eski yalnızlığıyla baş başa…
Issız Adam Sendromu bir hastalık değil,
korkunun romantik hali.
Birinin kalbinde yer bulmak isterken,
kendi içindeki boşlukta kaybolmak…