
25/04/2025
Sevgiye, ilgiye, onaylanmaya ihtiyaç duymak olağandır. Ama bazen bu ihtiyaçlarla eş zamanlı olarak doyurulmayı, karşılık görmeyi bilinçdışı şekilde reddederim.
●
Reddederim çünkü zaten reddedileceğime dair kesin bir inancım vardır. Bu hal, eski bir hikâyenin tekrarıdır. Küçükken doyamadığım için büyüdüğümde hep aç kalmayı ‘’beklerim’’. İşin garibi, biri gerçekten doyuracak gibi olduğunda onu itmektir. Nihayetinde alıştığım şey, yetinmektir.
●
Bu döngü, çocuklukta karşılanmayan duygusal ihtiyaçların yetişkinlikte kendini tekrar eden bir patern haline gelmesiyle oluşur. Sevgi ararız, ama sevgi geldiğinde ona tam anlamıyla izin veremeyiz. Yaklaştıkça kaçar, uzaklaştıkça peşinden koşarız. Sonra da "neden hep böyle oluyor?" diye düşünürüz. ●
Romantik ilişkilerde bu döngüye düşüyorsan, belki de mesele sevilmek değil, sevgiyi kabul edebilmektir. Tanıdık geldi mi?