04/11/2024
Ağlamak, belki de en çok terapide normaldir. Terapi çoğunlukla; çevrenizde, kendinizde tahammül edemediğiniz şeyleri, kırgınlıklarınızı, kızgınlıklarınızı ifade ettiğiniz yer olur. Bir başkası size “terapimde ağlamıştım” demediyse, seans sırasında ağlamış olmanız size kendinizi kötü ya da garip hissettirebilir. Ağlyacağınızı düşünmemiş de olabilirsiniz. Ancak bilmediğiniz bir şey var: Çoğu insan ilk seansında ağlar.
İlk seans genellikle duyguların, aktarımın, incinmiş çocuğun kendini gösterdiği ve terapiye başlamanın beklentisi, belirsizliği belki de cesareti ile karmaşık duyguların hep birden ortaya çıktığı saatlerdir. Hissedilen bu güçlü duygular ve anı deneyimleme şekli ise bazen gözyaşlarıyla kendine bir boşaltım alanı bulur.
“Ama ben ağlamamıştım, hiç ağlamadım terapi sürecimde” diyenleriniz olacaktır. Korkmayın, ağlamak kadar ağlamamak da normal. Çünkü hep konuştuğumuz gibi, bu biricik bir süreç ve herkesin kendi süreci kendisi kadar eşsiz ve kıymetli.