Bedenen sağlıklı olduğumuz halde;
kendimizi keyifli ve mutlu hissedemiyor,
başarılarımız bile bizi mutlu etmeye yetmiyorsa,
sorunlarımız gözümüzde büyüyor ama onları bir türlü çözemiyorsak,
ne yapılması gerektiğini bilsek bile bunu bir türlü hayata geçiremiyorsak,
utanıyor, sıkılıyor, çevreyle iyi ilişkiler kuramıyorsak,
moralimiz hep bozuksa ve kendimize güvenemiyor, kendimizi bir türlü sevemiyorsak,
istesek de yeteri kadar çalışamıyor, başaramıyorsak,
ayrıntılara fazla takılıyor, kafamızdan atamıyor ve boşver diyemiyorsak,
herşeyin mükemmel olmasını istiyor, en ufak bir aksilikte çok fazla tepki veriyorsak,
kolay sinirleniyor, aşırı tepki veriyorsak,
uzun lafın kısası şu kısacık ömrümüzü istediğimiz gibi yaşayamıyorsak
demek ki bedenen sağlıklı olmak bize yetmiyor! En değerli varlığımız "çocuklarımız";
kurallara uymakta zorlanıyorsa, inatçıysa,
kendisine ve çevresine zarar veriyorsa,
yalan söylüyorsa,
dikkatini toplayamıyor ve okulda başarısız oluyorsa,
sınavlarda aşırı heyecanlanıyor ve performansı azalıyorsa,
aşırı hareketliyse,
arkadaşlarıyla arası iyi değilse,
içe kapanık, utangaç ve aşırı bağımlıysa,
kendine güven problemi yaşıyorsa,
kardeş kıskançlığı yaşıyorsa,
yemek seçiyor veya yemek yemek istemiyorsa,
tuvalet eğitiminde sorunlar yaşıyorsa,
konuşma bozukluğu (kekeleme, bazı harfleri söylerken zorlanma) varsa,
boşanma sürecinde sorunlar yaşıyorsa,
alkol-uyuşturucu madde (esrar, eroin, kokain, ex**cy vb.) kullanıyorsa
demek ki bedenen sağlıklı olmak onlara da yetmiyor! Bu sebeplerle kendimizin ve çocuklarımızın ruh sağlığına da en az beden sağlığımız kadar önem vermeli, psikolojik yardım almaktan korkmamalı, çekinmemeli ve utanmamalıyız…
mrvozen@hotmail.com
nilay.altiner@hotmail.com
