20/03/2025
“Çünkü çirkinim” bu mini dizinin en vurucu cümlesi benim için buydu.
Bir çocuğun kendisinden bekleneni yapamayışının, yetersizliğinin hissettirdiği utancın öfkeye, suça dönüşmesini izliyoruz.
Dizi suçun arkasındaki nedenleri sorguluyor. Suçlu kim? Okul mu, sokak mı, toplum mu, ebeveynler mi, internet mi hangisi?
Bu dizinin bana sorgulattığı şeylerden en önemlisi şiddetin sınırlarının ve sınırsızlığının nerde nasıl başladığı.
Psikolojik şiddet çok daha güçlü ve yıkıcı olabilir. O görünmez olanın, psikolojik şiddetin her türlüsüne uğrama olasılığı artıyor.
Fiziksel şiddet gibi görünür olmadığı için daha çok normalleştiriliyor. Bu da çocukların buna daha kolay maruz kalmasını sağlıyor. Şiddetin her türlüsüne karşı olmak ve normalleştirmemek çok önemli.
Dizide erkeksi olmanın baskısına erkeklerin maruz kalmasına değinilmiş. Bu ülkede kadın olmak her türlü baskı altında olduğu için daha öncelikli temel konularda eksikliklerimiz var. O nedenle konuyla yeterince empati kuramadığımı söyleyebilirim.
Özellikle ebeveynlerin izlemesini tavsiye ederim. Çocuklarımızın suça bulaşmasının çok da zor olmadığını anlıyoruz.
Hepimiz birbirimize görünmez iplerle bağlıyız.
ve değildir.