17/11/2016
Y.E.B. / SAMSUN
17 yaşındayım ve şu an söyleyebilirim ki, son dört yıldır kaybettiğim özgüvenimi yeniden kazandım.
Son dört yıl diyorum çünkü henüz sekizinci sınıftayken sesimde değişmeler oldu. Bir gitti bir geldi. Aslında o zamana kadar çok gür bir sesim vardı ve bu benim en sevdiğim özelliklerimdendi. Daha o zamanlar çocuk olduğum için ilkokul öğretmenlerim bana 23 Nisan da hep görev verirlerdi. Sunuculuk falan yapardım ve bu bana bir özgüven verirdi. Ne zamanki sesim bozuldu, o vakit özgüvenimi yitirdim. O kadar ki telefonda bile konuşamaz oldum. Telefonu açıp konuşurken yakın akrabalarım dışında herkesten utanarak, çekinerek konuşurdum. Liseye başladım, okulumda müzik sanatı derslerinde arkadaşlarım benimle hep dalga geçerlerdi, bende zaten hep susardım. Sonunda tedavi olmaya karar verdim ve Foniatri Dil Konuşma Merkezinde Mustafa Beyi bulduk. İyi ki de denk gelmişte bulmuşuz. Hastaya karşı o kadar sıcakkanlı davranan bir kişiyi daha hayatımda görmedim. Mustafa hoca daha ilk konuşmada beni ikna etti. Sesimin iyileşeceğine inandım. Ama tedavi sürecinde ilk zamanlarda kendimde fazla bir gelişme göremedim ama hiç aksatmadan devam ettim. Her gelişimde sesimin iyileşeceğini söylüyordu ve bozuk olan moralim her defasında yerine geliyordu. Zaman geçtikçe sesim iyileşti ve ben bunu farkettikçe mutlu oldum. Telefonda herkesle rahat rahat konuşur oldum. Şarkı söylemekten utanmaz oldum, yani o dört yıl önceki özgüvenim Allah’ın izniyle ve Mustafa Hocanın sayesinde (tabi benimde çabalarımla) yerine geldi. Şimdi tedavim bitti ve ben çok mutluyum. Allah’a ne kadar şükür etsem ve Mustafa Hocaya da ne kadar teşekkür etsem azdır. Allah ondan razı olsun :) Buraya belki son gelişimdi ve birazdan buradan Mustafa Hocaya dualar ederek ve özgüveni yerinde, mutlu ve kendini özgür hisseden bir genç, bir delikanlı olarak ayrılıcam.
Sevgilerimle…