Gugu Çocuk

Zaman zaman bir şeylerin eksikliğini hissediyorsun. Bir anda çocukluğun düşüyor aklına. Belki de o an bulutlara dokunuyorsun. Koşullarının nasıl olduğuyla değil, hayallerinin ne olduğuyla meşgulsün. İlkler unutulmazdır. İlk “gu” deyişin, ilk emekleyişin, ilk düşüşün, ilk ağız dolusu gülüşün, ilk okul heyecanın…

Büyüdükçe artan kaygılarımız bizi kendimizden kopardı. İçimizdeki çocuğun sevinçlerini

, hüzünlerini, başarılarını, anılarını bir parça eksik bıraktık. Evet, bizler geçiştirdik yaşadık geçti ile öteledik. Peki ya çocuklarımız ? Onlar da mı içindeki çocuğu unutmalı? Kim istemez ki gelecekte güzel bir geçmiş hatırlamayı. O zaman geç olmadan harekete geçme vakti. Ömür boyu mutlu ve farkında bireyler olmaları bizim desteğimizle mümkün. Bir şekilde geçmesin, bir olup geçirelim.