10/10/2020
Hayır duası almanın tılsımına inananlardanım, İstanbul'da başımdan geçen çok tatlı bir hikayem var buna dair 😊
Buraya taşınmadan ve aşka yükselmeden kısa süre öncesi.. Harbiye'de, hayatın hiç durmadığı, tam bir esnaf mahallesinde yaşıyorum o zaman. Bir gün markette, kasadayım. Önümdeki teyze pek yaşlı, pek tatlı 😊 Aldıkları çok ağır, teyzecim diyorum, ben taşıyayım mı poşetlerini? Evin nerde? Hemen marketin ilerisinde otururmuş 50 yıldır! 91 yaşıdaymış, ne badireler atlatmış ama mutluymuş, memnunmuş şimdi hayatından.
Tabi onun temposuyla, küçük adımlarla ilerlerken evine doğru, bir kardeşim kaldı, çocuklar torunlar Amerika'da, onları yılda bir görüyorum, hasretlik zor diye anlatmaya devam ediyor. İçimden düşünüyorum, aynı mahallede birbirinden habersiz yaşanan ne çok hayat, ne çok hikaye var. Şehir bizi birbirimizden ayırıyor mu ne?
Eve varıyoruz artık, tezyeciğin gözlerinde inanılmaz bir şükran parıltısı, dudaklarında minnet gülümsemesi.. Kızım diyor, Allah ne muradın varsa versin, çok sevesin, çok sevilesin, hayatının aşkını bulasın. Madem sevmiyorsun artık buraları, sevdiceğinle sakin, huzurlu bir hayat süresin inşallah! Allah seni ve sevdiklerini korusun.
Teyzem diyorum, çok çok teşekkür ederim, seni tanıdığıma çok memnun oldum.
Kalbim nasıl genişliyor bu içten dileklerle ve dualarla, inşallah diyorum.. inşallah aşkı bulurum ve yolumu bir başka canın yoluyla birleştirmek mümkün olur.
Ve öyle de oluyor, yaşam öyle akıyor. Bu teyzecikle karşılaşmamızdan çok kısa bir zaman sonra herşey değişmeye başlıyor. İstanbul çemberi kapanıyor yavaş yavaş 😊
Dualar, niyetler, unutlar, hayaller.. bizi biz yapanlar hiç eksik olmasın hayatımızdan ❣
Senin var mı benzer hikayelerin? 😊
