Talk About

17/01/2024

11/05/2023

Χρειαζόμαστε την αποτυχία;
Η απάντηση είναι:
"NAI. Μονό έτσι μαθαίνουμε και ωριμάζουμε στην πράξη"
Ομωs γιατί τη φοβόμαστε;
Όταν αποτυγχάνουμε, στη δουλειά, στην σχέση μας, στις εξετάσεις, τότε μπαίνει σε δοκιμασία η αυτοεκτίμηση μας.
Μπορεί να αισθανθούμε άχρηστοι και επικρίνουμε σκληρά τον εαυτό μας. Αν ειδικά η αποτυχία μας είναι ορατή και στους άλλους...φοβόμαστε και την κριτική τους και τις κοινωνικές επιπτώσεις
Τα κοινά συμπτώματα είναι:
1. Αναβλητικότητα - Αποφυγή
2. Σωματικά συμπτώματα (παλμοί, γρήγορη ή αργή αναπνοή, εφίδρωση, τρέμουλο, παραλυσία)
3. Αρνητικές σκέψεις για την αποτελεσματικότητα μας
4. Απαισιοδοξία- Απελπισία
5. Χαμηλή αυτο- εκτίμηση
6. Αρνητικός αυτοδιάλογος. Ντροπή- Αμηχανία

O φόβος αποτυχίας συνδέεται με την τελειομανία αλλά και με πεποιθήσεις για τον εαυτό μας, εάν η αυτόεκτίμηση μας βασίζεται στα επιτεύγματα και την επιτυχία. Επίσης σχετίζεται με τις εμπειρίες μας, την ανατροφή μας και τις ευρύτερες κοινωνικές αξίες. Βέβαια, εάν συνδέσουμε την αποτυχία με την ντροπή, την αμηχανία, την αρνητική αυτοεικόνα, την κριτική και την αβεβαιότητα για το μέλλον, οδηγούμαστε από στο να μην κινητοποιηθούμε και κατ επέκταση να μην αναλάβουμε δράση.
Πώς ξεπερνάμε αυτόν τον φόβο;
Αρχικά ρωτάμε τον εαυτό μας: "ποιές είναι οι απόψεις μου για την αποτυχία;" Εδώ πρέπει να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει ωρίμαση, μάθηση, ανάπτυξη και νέες εμπειρίες χωρίς αποτυχία.
Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αποτύχει. Προσπαθούμε ξανά και ξανά μέχρι να φτάσουμε εκεί που θέλουμε.
Φέρνουμε στο νου μας επιτυχημένους ανθρώπους που όμως έχουν αποτύχει εκατοντάδες φορές.
Όταν βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στην αποτυχία ας αναρωτηθούμε : Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή την εμπειρία;
Πως θα το κάνω καλύτερα τη επόμενη φορά;
"Η αποτυχία είναι η επιτυχία σε εξέλιξη"Albert Einstein.

15/02/2023

Μάχες εξουσίας με το νήπιο...
Έχεις ένα νήπιο στο σπίτι; Αν ναι τότε μάλλον ο θυμός και η αγανάκτηση είναι δυο- από τα πολλά- συναισθήματα που σε επισκέπτονται κάθε φορά που αντιμετωπίζεις την άρνηση του να κάνει αυτό που του λες.
Θυμήσου όμως... όταν θυμώνεις αυτό θα κάνει και το παιδί σου.
"Και πως να το χειριστώ" θα μου πεις.
🔍Σκέψου..." Είναι σημαντική αυτή η "μάχη";

Εαν η απάντηση είναι "όχι" μπορείς να αφήσεις το παιδί να κάνει το δικό του.

Εαν είναι "ναι" τότε...
👉Απομακρύνσου μέχρι το παιδί να ηρεμήσει. Έπειτα μπορείς να του πεις τι θέλεις να κάνει. Αν συνεχίσει αν διαφωνεί φύγε πάλι. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο οτι δεν υπάρχει επιλογή για κάτι άλλο.
Η μόνη περίπτωση για επιλογή είναι να διατυπωθεί ως εξής: "Είναι ώρα για μπάνιο. Θέλεις να γεμίσουμε την μπανιέρα με φούσκες ή όχι;" Επιλέγει δηλαδή τον τρόπο που θα γίνει αυτό που του ζητάς και όχι αν θα γίνει.
👉Είναι σημαντικό οι οδηγίες να δίνονται με ξεκάθαρο τρόπο και απλές λέξεις. Αντί να πεις: "Καθάρισε αυτό το χάλι!"Μπορείς να πεις: "Θέλω να μαζέψεις τα παιχνίδια σου και να τα βάλεις σε αυτό το κουτί"
👉Πολλές φορές είναι καλύτερο να πράττεις απ ότι να μιλάς. Παράδειγμα: Έχεις ζητήσει από το παιδί σου πολλές φορές να καθίσει στο τραπέζι για φαγητό αλλά δεν σε ακούει και συνεχίζει να χορεύει. Σταμάτα να του μιλάς και απομάκρυνε το πιάτο του από το τραπέζι. Εαν θελήσει να φάει το πιάτο θα επιστρέψει μόνο εφόσον κάτσει στο τραπέζι. (συνήθως πετυχαίνει...)
👉Είναι βασικό να σκέφτεσαι οτι το παιδί συχνά, με το να σε αναστατώνει, προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή σου. Εαν δεν αντιδράσεις υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η συμπεριφορά να σταματήσει. Κράτα την ενέργεια σου για πιο σημαντικά θέματα που θα προκύψουν.
🎉ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ TIP!
Όταν το παιδί είναι απογοητευμένο, θυμωμένο ή λυπημένο είναι σημαντικό να ακούσει οτι το καταλαβαίνεις.
"Βλέπω οτι είσαι αναστατωμέν@ ή λυπημέν@" Και μόνο αυτό συχνά μπορεί να το κάνει να νοιώσει καλύτερα. Το να αναγνωρίζεις το συναίσθημα του δεν σημαίνει ότι "τα παρατάς" ή αποδέχεσαι την συμπεριφορά. Αντίθετα βοηθάς το παιδί να μάθει και το ίδιο να αναγνωρίζει τα συναισθήματα του και σιγά σιγά να μάθει και να τα ρυθμίζει.

25/11/2022

Ούρλιαξε! έτσι ώστε μια μέρα, εκατό χρόνια από τώρα, μια άλλη γυναίκα να μην χρειαστεί να σκουπίσει τα δάκρυα της και να αναρωτηθεί πότε στο παρελθόν έχασε την φωνή της..."
Jasmin Kaur

🎗Η βία κατά των γυναικών είναι ένα από τα βασικότερα προβλήματα δημόσιας υγείας και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
🎗35% των γυναικών παγκοσμίως έχουν βιώσει ακραία βία είτε από τους συντρόφους είτε από αγνώστους.
🎗30% των γυναικών αναφέρουν οτι έχουν υποστεί μορφές σωματικής ή σεξουαλικής βίας από τους συντρόφους τους.
🎗Παγκοσμίως πάνω από το 38% των φόνων γυναικών έχουν διαπραχθεί από τους συντρόφους.
🎗Η βία έχει ως αποτέλεσμα σωματικά, ψυχικά, πνευματικά, αναπαραγωγικά και αλλά προβλήματα υγείας.

Ένα κρυμμένο έγκλημα που δεν αναφέρεται και αυτό γιατί:
👉Σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας οι γυναίκες μπορεί να βιώνουν ενοχές και να κατηγορούν τον εαυτό τους.
👉 Φοβούνται πως κανείς δεν θα τις πιστέψει
👉Η έλλειψη αποτελεσματικών κυρώσεων για τους άνδρες τις αποθαρρύνει από το να το καταγγείλουν.
👉Μια γυναίκα που βιώνει ενδοοικογενειακή βία μπορεί να μην την αντιλαμβάνεται ως έγκλημα.
👉Ο έλεγχος της πρόσβασης της γυναίκας σε οικονομικούς πόρους την αναγκάζει να διαλέξει μεταξύ βίας και φτώχειας.
👉Η συναισθηματική χειραγώγηση προκαλεί αισθήματα ντροπής, αμηχανίας και απελπισίας και οδηγεί στην αποδυνάμωση.
👉Η διάκριση και ο ρατσισμός που βιώνουν οι γυναίκες των μειονοτήτων ελαττώνει την εμπιστοσύνη τους στις αρχές και δύσκολα ζητούν υποστήριξη.

13/10/2022

ΕΦΗΒΕΙΑ - Διαχείριση ΘΥΜΟΥ

Είτε παρατηρώντας την ενόχληση ενός δίχρονου που απαιτεί να γίνει το δικό του είτε αντιμετωπίζοντας την εχθρική και απορριπτική οργή ενός ταραγμένου εφήβου που ζητά περισσότερη ανεξαρτησία, η ανταπόκριση στον θυμό των παιδιών μας αποτελεί μια σημαντική πρόκληση και γεννά απογοητεύσεις.
Μέσα από τις λέξεις μας και την συμπεριφορά μας, συνειδητά και ασυνείδητα, επηρεάζουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό το πως το παιδί μας σκέφτεται και διαχειρίζεται τον θυμό του.
Είναι πολύ χρήσιμο να προετοιμάσουμε τους εφήβους ώστε να αναπτύξουν την γνώση, τις δεξιότητες και την αυτογνωσία που χρειάζονται για να ΜΗΝ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ αλλά να διαχειρίζονται τον θυμό τους και να τον μεταλλάσσουν σε έναν υγιή θυμό.
Μπορούμε να τους διδάξουμε οτι
Ο ΘΥΜΟΣ:
✒ είναι μια φυσική αντίδραση του ανθρώπου. Ένα κοινό συναίσθημα όπως η χαρά ή ο φόβος. Δεν είναι σημάδι συναισθηματικής αστάθειας.
✒ ποικίλει σε ένταση και διάρκεια. Μπορεί αν είναι μια σύντομη αντίδραση σε ένα γεγονός ή να είναι χρόνιος και να χρωματίζει όλες τις εμπειρίες σε καθημερινή βάση.
✒ είναι συνήθως αντίδραση σε ένα άλλο συναίσθημα δηλαδή εμφανίζεται αμέσως μετά τη ντροπή, την απογοήτευση, την αμηχανία, την απόρριψη. Μπορούμε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε το πρωταρχικό μας συναίσθημα.
✒ είναι αντίδραση στις σκέψεις για τον εαυτό μας. Μπορεί να είναι ρεαλιστικές ή όχι ή και τα δύο. Αυτές οδηγούν στην αρνητική αυτο- εικόνα και έχουν ως συνέπεια τον θυμό.
✒ μας λέει πολλά για τα θέλω και τις επιθυμίες μας. Όταν αναγνωρίζουμε, ακούμε και αντανακλούμε τον θυμό μας μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τι σκεφτόμαστε, χρειαζόμαστε και προσδοκούμε.
✒είναι διαφορετικός (και πρέπει να διαχωρίζεται) από την επιθετική συμπεριφορά η οποία αποτελεί μόνο μια αντίδραση σε αυτό το δυσφορικό συναίσθημα. Όσο αυξάνεται η επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων που οδηγούν στον θυμό τόσο πιο πολύ ελευθερία κερδίζουμε στο να επιλέγουμε το πως θα τον εκφράσουμε.

05/10/2022

Ένα θέμα για το οποίο ρωτάνε πολλοί γονείς είναι το πώς θα μπορέσουν να γίνουν πιο αποτελεσματικοί και να βοηθήσουν το παιδί τους που μόλις μπήκε στην εφηβεία. Τι είναι όμως η εφηβεία; Πως θα την αγκαλιάσουμε αν δεν την γνωρίσουμε πρώτα;

Έχουμε και λέμε λοιπόν:
👉Εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ενήλικη ζωή. Και πως αλλιώς θα συμβεί αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός αν όχι μέσα από πολυάριθμες σωματικές, ψυχικές, συναισθηματικές και κοινωνικές αλλαγές.
Κάποιες από αυτές μπορεί να είναι:

✔Αύξηση ορμονών (τεστοστερόνη, οιστρογόνα)- αύξηση ύψους, βάρους

✔Σκέψη πιο προχωρημένη, αποτελεσματική και περίπλοκη- είναι πλέον σε θέση να σκέφτονται πιθανότητες, να διαμορφώνουν και να αξιολογούν νέες ιδέες, να έχουν επίγνωση της ίδιας της σκέψης τους.

✔Ανησυχία για το μέλλον

✔Αλλαγή στον τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους και αναζήτηση της ταυτότητα τους.

✔Έντονη ανάγκη για ανεξαρτησία και αυτονομία

✔Τάση για συμμόρφωση με τις απόψεις των συνομηλίκων (ντύσιμο, μουσική, ταινίες)

✔Αμφισβήτηση των απόψεων των γονέων ώστε να δημιουργήσουν δικές τους αξίες

✔Υπερβολή στην έκφραση των συναισθημάτων- αιώρηση από την χαρά στην λύπη

Αυτά είναι κάποια από τα σημάδια της εφηβείας και αν τα παρατηρείται στα παιδιά σας καλωσορίσατε στην ομάδα.
Ίσως το ταξίδι θα είναι ευκολότερο αν μάθουμε όσο περισσότερα μπορούμε για την συναρπαστική αυτή ηλικία (στην οποία -ας μην ξεχνάμε- έχουμε βρεθεί όλοι μας..)

30/09/2022

Σκέφτεσαι υπερβολικά (overthinking) όταν:
1. Προβλέπεις τι θα πάει στραβά στο μέλλον σχετικά με την υγεία, την δουλειά, την οικογένεια.
2. Σε απασχολεί μια ανησυχία πέρα από το σημείο που η ίδια η σκέψη σου μπορεί να δώσει μια λύση.
3. Σκέφτεσαι το χειρότερο για μελλοντικά γεγονότα έτσι ώστε να μην βρεθείς εξ απροόπτου, να είσαι προετοιμασμένος/-η
4. Έχεις σκέψεις τύπου "Και αν..."
5. Προσπαθείς να βρεις λύσεις σε προβλήματα που δεν έχεις ακόμα και αγχώνεσαι αν η σκέψεις σου δεν σου παρέχουν ανακούφιση.
6. Ακόμη και αν βρεις λύση σε ένα μελλοντικό υποτιθέμενο πρόβλημα σκέφτεσαι : " Και αν αυτή η λύση δεν δουλέψει τι θα κάνω;"
7. Οι άλλοι σου λένε ότι σκέφτεσαι πολύ.
8. Διστάζεις να πάρεις μια απόφαση και να αναλάβεις δράση όταν δεν είσαι απολύτως σίγουρος/-η για το αν πήρες τη σωστή απόφαση.
9. Δεν σου αρέσει να κάνεις λάθη
10. Είσαι καχύποπτος/-η: Πιστεύεις ότι αν δεν σκεφτείς υπερβολικά για ένα θέμα θα το μετανιώσεις αργότερα.

28/09/2022

Συναισθηματική κακοποίηση

Είναι μια μορφή διαπροσωπικής βίας που εμπεριέχει όλες τις μορφές της μη- σωματικής βίας και παράγει δυσφορία μέσω λεκτικών και μη- λεκτικών ενεργειών. Είναι σκόπιμη, χειριστική και είναι μέθοδος ελέγχου. Μπορεί να συνυπάρχει και με άλλους τύπους κακοποίησης αλλά μπορεί να εμφανίζεται και μόνη. Όπως και όλα τα είδη κακοποίησης επηρεάζει τα άτομα με λιγότερη δύναμη και εφόδια. Οι θύτες έχουν την ανάγκη να εξουσιάζουν και να υπερέχουν των θυμάτων τους. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι συνήθως απειλητικές ή πιεστικές τακτικές όπως εκφοβισμός, εξευτελισμός, παρενόχληση, κοινωνική απομόνωση, λεκτικές προσβολές, οικονομικός έλεγχος και αδιαφορία για τις ανάγκες του θύματος.

22/09/2022

Ας μιλήσουμε για την αποδοχή... ναι αυτή του εαυτού μας.
Αυτο- αποδοχή λοιπόν αισθάνεται κάποιος όταν αγκαλιάζει όλα τα χαρακτηριστικά του νοητικά και σωματικά, θετικά ή αρνητικά, όταν αναγνωρίζει δηλαδή τον εαυτό του ακριβώς όπως είναι. Για να κατανοήσουμε αυτή την έννοια μπορούμε να κάνουμε την εξής άσκηση: Γράφουμε ή σκεφτόμαστε 3 πράγματα που αγαπάμε στον εαυτό μας ή αισθανόμαστε σίγουροι για αυτά. Έπειτα κάνουμε το αντίθετο δηλαδή γράφουμε ή σκεφτόμαστε 3 πράγματα για τον εαυτό μας για τα οποία δεν είμαστε περήφανοι ή δεν νοιώθουμε σίγουροι για αυτά. Ποια από τις δύο λίστες μπορούμε να αποδεχτούμε ευκολότερα; Την θετική ή την αρνητική; Εδώ θα σας πω πως όταν δίνω αυτή την άσκηση οι περισσότεροι μου απαντάνε ότι αποδέχονται πιο γρήγορα τη θετική λίστα και αυτό γιατί από την φύση τους οι άνθρωποι τείνουν να αποφεύγουν ή να απορρίπτουν τα αρνητικά χαρακτηριστικά τους. Η αποδοχή του εαυτού λοιπόν βρίσκεται ακριβώς στην αναγνώριση και το αγκάλιασμα και των δύο πλευρών μας.

21/09/2022

Σημάδια τελειομανίας:
- Θεωρώ ότι αποδεικνύω την αξία μου μόνο αν κατορθώσω κάτι, αν πετύχω.
- Δεν δοκιμάζω νέα πράγματα εξαιτίας του φόβου ότι θα αποτύχω
- Δεν σταματώ την δουλεία μου αν δεν την ολοκληρώσω ακόμα και αν είμαι εξουθενωμένος/-η
-Σκέφτομαι και ελέγχω υπερβολικά
- Οργανώνω τα πάντα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια
- Προσπαθώ να ευχαριστήσω τους άλλους ακόμα και με προσωπικό κόστος
- Αναβάλλω, δεν ζητάω βοήθεια και δεν δείχνω ευαλωτότητα.

"Ή τελειομανία δεν είναι η αναζήτηση του καλύτερου. Είναι η επιδίωξη του χειρότερου μέσα μας, το κομμάτι που μας λέει ότι τίποτα απ όσα κάνουμε δεν θα είναι ποτέ αρκετά καλό, ότι πρέπει να προσπαθήσουμε ξανά" Julia Cameron

14/09/2022