19/10/2025
✨ 30-vjetori i Maturës – Gjenerata ‘95, e gjithë Prishtina bashkë! ✨
🥂Një natë e paharrueshme – plot mall, emocione, buzëqeshje e përqafime! 💫
Faleminderit nga zemra Hana Hoxha Obertinca, Sara Habipaj, Albulena Bylykbashi, Beatrice Sopa dhe Fisnik – organizimi ishte i jashtëzakonshëm. Me fat që ju kemi në gjeneratë! ❤️
Sa kënaqësi të ritakoheshim me shokë e shoqe nga fillorja, e mesmja e fakulteti – shumë prej tyre kishin ardhur nga cepa të ndryshëm të botës, vetëm për këtë mbrëmje të veçantë. 🙌
🎶 Faleminderit, Maestro Armend Rexhepagiqi! 🎶
🤎30-vjetori i gjeneratës sonë nuk do të ishte aq madhështorë pa ty.
Me praninë tënde fisnike dhe muzikën që ka qenë kolonë zanore e rinisë sonë, na riktheve në vitet më të bukura – në kujtimet që na formësuan si njerëz.
Jemi rritur me tingujt e këngëve të tua dhe të Aida Baraku – zëra që na kanë frymëzuar në kohë të vështira, që na kanë shoqëruar në çdo etapë të jetës.
Mbrëmë, kur u ngjitët në skenë, çdo varg dhe çdo melodi preku zemrën e secilit prej nesh. Baladat tua – të ndjera, të fuqishme, të vërteta – na rikujtuan pse muzika e mirë nuk vjetrohet kurrë, sepse ajo jeton me ne.
Në një natë emocionesh të mëdha, ti solle edhe më shumë dritë.
Të jemi thellësisht mirënjohës për prezencën tënde, për modestinë dhe shpirtin artistik që gjithmonë ke përcjellë.
Faleminderit që ishe me ne. Faleminderit që je pjesë e kujtimeve tona. Faleminderit që vazhdon të jesh frymëzim i Gjenerates '95 ✨
Momenti shumë emocional i mbrëmjes, kur në LED-in e siguruar nga miku ynë Lirak Salihu, u kujtuam për ata që nuk janë më në mesin tonë... U lutëm në heshtje për ta, e u gëzuam për të gjithë ata që ishin me ne. 🤍
🕊 1991–1995 – Vitet që na kalitën
Ishte një kohë kur nuk kishim shkollat tona të vërteta. Shkolla jonë nuk ishte një ndërtesë, por një shtëpi e dikujt që bënte sakrificě pěr arsimimin tonë. 🏠Por në ato hapësira të ngushta rritej diçka shumë më e madhe – dëshira për të mësuar, për të mos u dorëzuar, për të qenë më mirë nesër.
Ishim fëmijë, por e kuptonim peshën e kohës.
🧑🏫Mësuesit tanë ishin heronj. Ata nuk na dhanë vetëm mësime, por edhe shpresë. Na treguan se edhe në terr mund të mbillet dritë.
Ato vite nuk ishin të lehta. Por në sytë tanë nuk mungoi kurrë shpresa.
Në zërat tanë nuk mungoi e qeshura. Dhe në zemrat tona nuk mungoi kurrë besimi se një ditë, do t’i kujtojmë këto vite me krenari.
Sot, 30 vjet më vonë, po e bëjmë pikërisht këtë. 🙏Me mall, me mirënjohje dhe me ndjenjën e thellë se ne jemi gjeneratë e fortë – sepse u rritëm në kohë të vështira, por me dinjitet të madh.
Gjeneratë e pathyeshme. Me mendje të kthjellët e zemër të madhe.
♥️Ju paça gjithmonë – e në 40, 50, 60-vjetor... e përtej! 💪✨