Visar Sadiku Psikolog Klinik

12/08/2025

Telefoni shkatërrim për zhvillimin e fëmijëve!

👇

Follow Klan Kosova on...• FB: https://smarturl.it/KlanKosovaFb• IG: https://smarturl.it/KlanKosovaIG• YT: https://smarturl.it/KlanKosovaSub• WEB: https://kla...

03/08/2025

Prindër të dashtun, Mos ju bëni fëmijëve presion për nota maksimale në Shkollë, për më shumë informata👇

Psikologu Visar Sadiku ka ndarë mendimet e tij mbi presionin që shpesh ushtrohet mbi fëmijët për shkak të notave në shkollë, duke theksuar rëndësinë e mbështetjes emocionale dhe vlerësimit të përpjekjes së tyre. “Mendoj që nota është vetëm një numër”, thekson Sadiku. “Pra...

02/08/2025

Fjalët magjike nisin në shtëpi, mos lejo që fëmijën ta edukoj “rruga”.👇
Prindi është modeli primar se si sillen fëmijët.
Fëmijët do të aplikojnë sjelljet e prindit sepse ndaj tyre janë të ekspozuar më së shumti.

Në podcastin “Shëndeti në rend të parë”, i mbështetur nga United Hospital, psikologu klinik Visar Sadiku ka ndarë mendimet dhe përvojën e tij rreth sjelljeve të fëmijëve dhe rëndësisë së përdorimit të fjalëve magjike në edukimin e tyre. Gjatë bisedës, ai ka trajtuar një pr...

01/08/2025

Një thirrje për ndërgjegjësim, njerëzillëk dhe respekt ndaj atyre që luftojnë me kancerin.

Në mesin tonë ka njerëz që çdo ditë zgjohen me një barrë që ne s’mund ta imagjinojmë. Jo vetëm sepse po luftojnë me një nga sëmundjet më të egra që njeh njerëzimi, por sepse përballë saj, në vend që të gjejnë përkrahje, dashuri, shpesh përballen me heshtje, me tërheqje, me gjykim, e mbi të gjitha me fjalë që vrasin.

“Qysh je kanë, qysh je bo?”
“Kuku, çka t’ka gjetë, s’të njofta!”
“S’di qysh po jeton kështu, a s’të vjen zor?”

Kjo është dhunë psikologjike ndaj një njeriu që ka nevojë për më të voglën gjë nga ne: MIRËSI E MBËSHTETJE!

A e dini sa e rëndë është të jetosh me kancer?
Të humbësh flokët, peshën, fuqinë… të shohësh trupin tënd të ndryshojë përtej kontrollit… të rrish net pa gjumë nga dhimbjet, nga frika, nga pasiguria për të nesërmen.
Të luftosh çdo ditë vetëm që të zgjohesh përsëri nesër, dhe më pas, të dëgjosh se si dikush të thotë që je bërë si “hije”, që je bërë “barrë”, që “më mirë të mos jetoje kështu”.

🎗 Personat me kancer janë HERO, jo viktima.
Ata janë shembull i forcës, i qëndresës, i durimit.
Në çdo hallkë të jetës së tyre po ndodh një betejë që s’mund ta shohim, por që është aq reale sa vetë jeta.

Ata nuk kanë nevojë për fjalë që i thyejnë.
Nuk kanë nevojë për mëshirë false.
Nuk kanë nevojë për komente mbi pamjen e tyre, mbi trupin, mbi flokët, mbi “gjendjen e tyre”.
Ata kanë nevojë të ndihen të barabartë, e të vlefshëm.

Sot, në çdo rrugë, në çdo lagje, gati çdo shtëpi në Kosovë, ka dikend që po lufton me këtë sëmundje.
Dikush që ka marrë dozën e fundit të kimioterapisë.
Dikush që sapo ka marrë lajmin e rikthimit të sëmundjes.
Dikush që mban lotët për mos me shqetësu familjen.
Dikush që lutet për më shumë kohë, për një ditë më shumë me fëmijët, për një kafe me shoqen, për një buzëqeshje të zakonshme.
Dikush që fshin lotët nga gëzimi për mposhtjen e kancerit.

Fjalët që thua, mënyra si i shikon, mënyra si vepron mund të jenë dritë ose errësirë për dikë që veç po ecën në një rrugë të errët por ME SHPRESË.

Nëse s’mund të ndihmosh, të paktën mos lëndo.
Nëse s’di çka të thuash, thuaj vetëm “Jam këtu për ty”.
Nëse të vjen të pyesësh për gjendjen e tyre, pyeti me zemër
jo me habi, jo me dramë.

MOS E TRAJTO ASKËND SI TË SËMURË!

01/08/2025

ADHD (Çrregullimi i mungesës së vëmendjes dhe Hiperaktivitetit). Edhe diagnostifikimi me ADHD në shumë raste keqdiagnostifikohet!

Nëse fëmija është më i lëvizshëm NUK ËSHTË PATJETËR me ADHD! 👇

Gjatë podcastit “Shëndeti në rend të parë”, i mbështetur nga United Hospital, psikologu klinik Visar Sadiku ka folur për pavëmendshmërinë dhe hiperaktivitetin (ADHD) tek fëmijët, duke theksuar rëndësinë e diagnostikimit të saktë dhe ndërhyrjes profesionale. Sipas Sadikut, ADHD ...

31/07/2025

Me pikëllim të thellë morëm lajmin e rëndë për ndarjen nga jeta të koleges dhe mikes sonë, Blerina Shatri.

Blerina nuk ishte vetëm kolege, ajo ishte një mike e çmuar, një shpirt i fortë dhe plot jetë. Me energjinë dhe buzëqeshjen e saj të përhershme, ajo solli dritë në çdo ditë pune dhe zemër në çdo bashkëbisedim.

Na dhemb thellë kjo humbje e parakohshme. Do të na mungojë shumë prania jote Blerina. Si kolege, si mike, si njeri pozitive e me zemër të madhe.

Pusho në paqe, Blerina. Kujtimi për ty do të mbetet përherë i gjallë në zemrat tona. 🕊️🖤

31/07/2025

Për më shumë ndiqni intervisten në vijim 👇

Psikologu klinik Visar Sadiku, i ftuar në podcastin “Shëndeti në rend të parë”, e mbështetur nga United Hospital, ka theksuar rëndësinë që ka familja në trajtimin dhe përparimin e fëmijëve me çrregullime psikologjike. Sipas Sadikut, familja nuk është thjesht një faktor mbështe...

29/07/2025

Në kuadër të podcastit “Shëndeti në rend të parë”, i mbështetur nga United Hospital, psikologu Visar Sadiku ka folur për një nga temat më të përhapura në lidhje me vaksinimin e fëmijëve – lidhjen e supozuar midis vaksinës së fruthit dhe zhvillimit të autizmit. Sipas Sadikut,...

26/07/2025

Pas “La bubu”, tani tregu i Kosovës po mbushet me një lodër tjetër të dhunshme – “Tralale, tralala”.

Përkundër reagimeve dhe ngritjes së zërit nga shumëkush,profesionist të shëndetit mendor në mbarë botën, çfarë po shohim? Prindër dhe gjyshër, të vetëdijshëm dhe krenarë, duke i blerë këto “lodra” si dhuratë për fëmijët e tyre. Dhunën po ua japin në dorë, të paketuar me ngjyra dhe zëra qesharakë, si lojë e padëmshme.

Nuk është faji i fëmijëve që sillen me agresivitet. Faji bie mbi ata që i pajisin me dhunë, lodra që përçojnë mesazhin e frikësimit, goditjes, dhe të “nënshtrosh tjetrin për argëtim”.

Prindër, gjyshër, mësues, të rritur është koha të ndalojmë së kultivuari dhunën si normalitet. Lodrat janë vegla edukimi.

Ato që përçojnë dhunë,DO TË KRIJOJNË DHUNUES!

Nuk ka asgjë për tu ndjerë “krenar” në një dhuratë që rrit agresionin. Ka vetëm papërgjegjësi.

MOS E BLI ❌

26/07/2025

NJOFTIM I RËNDËSISHËM PËR TË GJITHË KLIENTËT TANË

Të nderuar klientë,

Ju njoftojmë se për caktimin dhe konfirmimin e terminit, procedura jonë standarde është si më poshtë:

* Dergojmë deri në 3 SMS për t’ju njoftuar mbi lokacionin, orarin dhe për të konfirmuar ardhjen ose anulimin e terminit.

📞 Nëse nuk marrim përgjigje pas 3 mesazheve, bëjmë një telefonatë përfundimtare.

❌ Në rast se nuk arrijmë të kontaktojmë dhe klienti nuk paraqitet, termini anulohet automatikisht, per te vazhduar me terminin e ri.

Këto janë rregulla bazike që vlejnë për të gjithë, në mënyrë që shërbimi të funksionojë si duhet për të gjithë klientët.

Ne nuk mund të marrim përgjegjësi nëse:

• Numri i klientit është jashtë funksioni
• Nuk ka kthyer përgjigje pas (3) sms të dërguar në interval kohor prej (6-7) orëve.
• Ka ndodhur ndonjë vonesë për shkak të trafikut apo faktorëve të tjerë të paparashikueshëm që nënkupton se nëse termini juaj është në 12:00 dhe për shkak të trafikut ju paraqiteni në ora 13:00 ne nuk mund të ju pranojm pasiqë në ora 13:00 është klienti i radhës i caktuar sipas rregullave.

Ju ftojmë të respektojmë së bashku këto rregulla, në mënyrë që të ofrojmë shërbim të rregullt, të saktë dhe cilësor për të gjithë.

Faleminderit për mirëkuptimin dhe bashkëpunimin tuaj!

25/07/2025

Kujtime të arta kukullat/animacionet“Teletabis”, fëmijëria jonë ishte e butë dhe paqësore.

Në kohën kur televizori ishte pasuria më e madhe e shtëpisë dhe çdo mëngjes kishte një magji të veçantë, ekzistonin katër personazhe që sillnin qetësi, gëzim dhe pafajësi në çdo shtëpi:
Tinky Winky, Dipsy, Laa-Laa dhePo, të njohur si Teletabis.

Nuk kishin nevojë për shumë fjalë. As për zëra agresivë apo humor të ekzagjeruar.
Vetëm ngjyra, ndjenja të lehta dhe buzëqeshje të sinqerta. Dielli foshnjë që na dukej magjik me buzëqeshjen e tij…🌞

Sot fëmijët përballen me kukulla si La Bubu, animacione që në pamje të parë duken të pafajshme, por që nganjëherë përçojnë zëra të lartë, sjellje të çuditshme, madje edhe dhunë të normalizuar.

Në vend të buzëqeshjeve dhe përqafimeve të Teletabisave, kemi karikatura që bërtasin, përplasen dhe krijojnë kaos në mendjet e fëmijëve.

25/07/2025

Në raste jo të rralla fëmijët me autizëm apo down syndrome mbyllen për ti fshehur nga paragjykimet e të tjerëve.

Në shumë familje, ende fëmijët me autizëm apo sindromën Down mbahen të izoluar, të fshehur, sikur të ishin një “turp familjar”. Dritaret mbyllen, dyert mbyllen, zërat ulen. Dhe fëmijët rriten në errësirë, jo për shkak të gjendjes së tyre, por për shkak të frikës së prindërve nga mendimet e të tjerëve.

E ndërsa këta fëmijë mbyllen brenda mureve të shtëpisë, shumë prindër të tjerë prindër të fëmijëve “tipikë” janë të zënë duke gjykuar, përqeshur, përjashtuar fëmijët me autizë e down syndrome. Janë të zënë duke u mburrur me “normalitetin” e fëmijëve të tyre, duke u tallur me ndryshe-n, duke shtyrë edhe më tej atë çfarë i ndan fëmijët, në vend që t’i bashkojë.

Një fëmijë me autizëm apo Down nuk është një dënim. As një sprovë që duhet fshehur. As një arsye për turp.
Ai fëmijë është një qenie njerëzore me ndjenja, ëndrra, dhimbje dhe të drejtë për jetë. Me dëshira e nevoja elementare për dalje, për buzëqeshje, për shkollë. Për shoqëri. Për dashuri e ngrohtësi.

Nëse një fëmijë me autizëm nuk luan me fëmijën tuaj, nuk është sepse ai nuk do por sepse ju nuk e keni mësuar fëmijën tuaj si të jetë, si të afrohet me të tjerët.
Nëse një fëmijë me Down syndrome apo autizëm nuk ftohet në festa apo nuk përfshihet në lojë, nuk është sepse nuk është i denjë, por sepse ju keni mësuar që “ndryshe” do të thotë “më pak”.

A është ky normaliteti juaj? A është kjo krenaria prindërore që po i mësoni brezit të ardhshëm?

Ndërsa ju talleni me fëmijën që sillet ndryshe, ai është duke luftuar një botë të tërë që nuk e pranon.
Ndërsa ju e përjashtoni, ai vetëm dëshiron të jetë pjesë.
Ndërsa ju i ktheni shpinën, ai ka nevojë për një dorë.

Prindër të fëmijëve tipikë:

Mësoni fëmijët tuaj të jenë empatikë, jo kryelartë. Të përfshijnë, jo të përjashtojnë, të kuptojnë, jo të tallen. Sepse bota është më e bukur kur të gjithë kanë vend në të dhe ju, me heshtjen dhe indiferencën tuaj, mund të bëheni pjesë e problemit, ose pjesë e zgjidhjes.

Fëmijët me autizëm, me sindromën Down, me çrregullime zhvillimore nuk janë “të sëmurë”. Janë të pazëvendësueshëm. Janë të vlefshëm.
Dhe mbi të gjitha, janë fëmijë.

Prindër mos i burgosni fëmijët me autizëm dhe down syndrome për të shpëtuar veten nga gjykimi. Sepse ata nuk kanë nevojë të ndryshojnë, SHOQËRIA JONË KA!