17/06/2025
INFUZIONOMANIA KOSOVARE
Temperaturat e larta gjatë verës shpesh kontribuojnë në infeksione akute të zorrëve të shkaktuara nga konsumimi i ushqimeve që prishen lehtë. Këto temperatura të larta janë jashtëzakonisht të favorshme për rritjen dhe shumimin e baktereve dhe viruseve në ushqim. Infeksionet kanë karakter kryesisht sporadik dhe rrallë kanë karakter epidemik.
Infeksionet virusale verore zakonisht shfaqen në një formë të lehtë, siç është “gripi i stomakut”. Shkaktarët më të shpeshtë janë nga familja e enteroviruseve, ndër të cilët kryesori është i ashtuquajturi rotavirus. Rruga e infeksionit është fekalo-orale, që do të thotë se vjen nga jashtë përmes ushqimit dhe ujit të kontaminuar, si dhe për shkak të higjienës së dobët të duarve. Inkubacioni (momenti i kontaktit me virusin e deri te shfaqja e simptomave) zgjatë 1 deri 2 ditë dhe pas kësaj fillojnë ankesat e para që përcillen me dhimbje të barkut, të cilat janë të mprehta, shpuese dhe difuze, tugë (nauze), vjellje, diarre ujore pa mukus dhe gjak, mesatarisht 4 deri 8 barkqitje. Pacientët ankohen gjithashtu për një lodhje të lehtë që është simptomë e dukshme si dhe një ngritje të lehtë të temperaturës.
Vitet e fundit, për shkak të dinamikës së jetës moderne, shumë njerëz kërkojnë të përfshijnë futjen e lëngjeve vitaminoze (terapinë me infuzion) në stilin e tyre të jetesës, duke e përdorur atë si një mënyrë për të përmirësuar shëndetin e tyre, për të rritur nivelet e energjisë dhe për t'u rikuperuar nga stresi fizik dhe mendor.
Infuzioni për "shërim të shpejtë" është bërë pjesë e shërbimeve moderne mjekësore, duke e banalizuar rëndësinë e tij terapeutike, pasi ofrohet kundër stresit dhe lodhjes, për një "disponim më të mirë" dhe “për të më forcuar” siç e kanë zakon të thonë pacientët.
Edhe pse kjo lloj terapie në fakt është e rezervuar për gjendje të rënda mjekësore, duket se në Kosovë, Shqipëri, por edhe disa vende tjera të Ballkanit, është hy në modë të bësh një infuzion edhe për arsye banale si lodhja, ftohja ose thjesht për tu “rimbushur” me më shumë energji.
Në të gjitha Qendrat e Mjekësisë Familjare, mjekët dhe stafi tjetër mjekësor, për çdo ditë ballafaqohen me pacientë të tillë të cilët i sugjerojnë mjekut të ju përshkruaj terapi infuzive ende pa filluar anamneza (marrja e të dhënave të pacientit), të cilët me ngulm kërkojnë infuzione me arsyetime të llojllojshme si: “jam shumë i/e lodhur”, “kam humbur vitaminat”, “nesër më duhet të punoj më shumë”, “nesër kemi dasëm, ndoshta infuzioni më forcon” etj. Më e keqja është që kur pas kontrollës mjekësore, mjeku ju shpjegon se nuk kanë nevojë për infuzion dhe i alarmon për efektet anësore të tyre, nuk i besojnë dhe hidhërohen. E konsiderojnë infuzionin si “ELIKSIR” – ilaç që i shëron të gjitha sëmundjet.
Duhet kuptuar se infuzioni nuk është metodë mjekësore e padëmshme, pasi mund të shoqërohet me shumë ndërlikime, si gjakderdhje pas terapisë intravenoze, mbyllje të venës për shkak të formimit të trombit ose edhe një emboli mushkërore, për shkak të një mpiksjeje ose ajri në venë. Nuk mund të përjashtohen as infeksionet si dhe alergjitë ndaj ilaçit të administruar ose substancës tjetër që mund të përcillen me shok anafilaktik dhe rezultat fatal.
Infuzioni mund të përshkruhet vetëm nga MJEKU e JO nga PACIENTI! Mjeku VENDOSË kur juve (si pacientë) duhet të ju injektohen lëngje në organizimin tuaj.
Infuzionet e vitaminave zakonisht përshkruhen kur ka mungesë të lëndëve ushqyese në trup dhe suplementet orale nuk janë të mjaftueshme. Mund të përshkruhen gjithashtu edhe gjatë disa gjendjeve të caktuara, siç janë dehidratimi, infeksionet virale ose bakteriale, imuniteti i dobët, etj.
Prandaj, para përdorimit të infuzioneve me vitamina, duhet të flisni me mjekun tuaj dhe të vlerësoni me kujdes përfitimet dhe rreziqet e kësaj terapie.
Procesi i infuzionit mund të kryhet vetëm nga një person mjekësor profesionist, d.m.th nga mjeku, infermieri ose tekniku medicinal.
